Dziś obiecana wczoraj rolada, z idealnym biszkoptem. Od dawna miałam ją
w planach, ale nie byłam pewna, czy mi się uda. Wbrew moim obawom udała się i smakowała wyśmienicie, choć następnym razem zrobiłabym inny krem.
Ten, który użyłam tutaj, był w trakcie przygotowywania nie wystarczająco ścięty
i przez to częściowo za bardzo wsiąkł w biszkopt. Następnym razem zrobię krem na bazie budyniu.

Przepis na biszkopt pochodzi ze strony moje wypieki i jest już od wielu lat moim ulubionym. Udaje się zawsze, choć nie rzucam go na podłogę w obawie o jej uszkodzenie ;-). Bez proszku do pieczenia, w smaku lekki, puszysty, po prostu niedościgniony. Do rolady zrobiłam połowę porcji i piekłam bardzo krótko. Ze zwijaniem nie byłam pewna, jakiej sztuczki trzeba użyć, aby biszkopt się nie połamał, ale wszystko się udało, bez specjalnych sposobów.
Na wszelki wypadek zwijałam zaraz po wystudzeniu, bo myślę, że jeżeli dłużej poleży, to trochę wyschnie i wtedy może nie być już tak elastyczny.

A Wy, jak zwijacie roladę? Może macie jakieś specjalne sposoby?

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Dziś dalszy ciąg świątecznego pieczenia. Tym razem słodkie choinki, z ciasta takiego samego, jak ostatnio różowe gwiazdki. A jutro zajrzyjcie tu koniecznie, będą zawieszki na prezenty do ściągnięcia :-)

© Mariola Streim

W tym roku dałam radę. Nie dałam się tak kompletnie przez święta zaskoczyć. Żadnych większych przygotowań jeszcze nie rozpoczęłam, ale pieczenie ciasteczek już jest. Takich sesji ciasteczkowych będzie pewnie tu w najbliższym czasie bez liku, bo mimo twardego postanowienia, że są to już ciastka na zapas, na prezenty i takie tam, wszystkie w mgnieniu oka zniknęły. Dobrze, że w ostatniej chwili jakieś zdjęcia w pośpiechu pstryknęłam. Tak więc będzie w najbliższym czasie jeszcze bardziej słodko, niż dotychczas. Przynajmniej powód mam dobry :-)

Koniecznie wypróbujcie mój przepis na ciasteczka, są kruche i pyszne, a migdały dodają im szczególnego smaku. W dodatku bardzo szybko się je robi. Są bez jajka i bez białego cukru, a następnym razem wypróbuję wersję bez masła, czyli wegańską.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Świąteczne pieczenie ciasteczek jeszcze się u mnie nie rozpoczęło, ale widzą, że blogi już coraz słodsze i coraz bardziej piernikowe się robią, więc też już powoli plany snuję. Może chociaż raz święta mnie nie zaskoczą. Tymczasem mam dziś dla was zwykłe szaraczki-kopciuszki, czyli nic specjalnego – ciastka owsiane – ale nie powiedzielibyście, że owsiane, takie smaczne. Dzięki migdałom są bardzo kruche i niewtajemniczeni nie domyślą się, że to ciastka owsiane ;-)
Przepis znalazłam na opakowaniu po płatkach, ale znacznie go zmodyfikowałam (okazuje się, że moje dziwactwo czytania opakowań znalazło jakieś zastosowanie). Polecam na każdą okazję – na święta i nie tylko. Bardzo łatwe i szybkie.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Niedawno zorganizowałam dla Was jesienny konkurs z szarlotką. Wszystkie nadesłane przepisy na ciasta z jabłkami godne są wypróbowania i jak obiecałam, od czasu do czasu, sięgnę po jeden z nich. Dziś wybór padł na ciasto Marty, jest bardzo łatwe i uda się każdemu. Zapraszam Was do spróbowania :-)
Zaglądajcie tu, niebawem kolejne ciasto z jabłkami.

© Mariola Streim

Oto nadeszła chwila ogłoszenia wyników konkursu z szarlotką.

© Mariola Streim

Nadesłałyście mi wspaniałe przepisy i decyzja nie była łatwa. Wyobraźcie sobie, jak siedzę przed komputerem, obok mnie lista Waszych propozycji i próby wyłonienia najlepszej. Zaczynam więc i piszę sobie notatki. Przy pierwszym przepisie napisałam „fajny“. Przy drugim też napisałam „fajny“ i tak przy każdym kolejnym. Bo wszystkie były FAJNE!
Po namyśle, jednak skusiłam się na wersję wcale nie dla leniwych, widząc budyń i jabłka w jednym cieście, nie mogłam się mu oprzeć.

A oto efekty mojej pracy. Osoba, która przysłała mi przepis na to ciasto
z pewnością już je poznała :-)

© Mariola Streim

Wracamy do słodkości, a właściwie kwaśności. Ciasta cytrynowe raczej nie należały dotychczas do moich ulubionych, bo zawsze wydawało mi się, że ta leciutka pianka na wierzchu jest „nie-do-zrobienia“. Tymczasem skusiłam się, zainspirowana znów przepisem znalezionym na blogu zufikowo i zapewniam Was, że warto było się przełamać. Słynna pianka wyszła bowiem perfekcyjna, wspaniała, lekka jak chmurka, „wsamrazowo kwaskowata“, delikatna... tu mogłabym pisać i pisać, ale w niczym to Wam nie pomoże. Sami musicie spróbować, żeby przekonać się, jak wspaniale to ciasto smakuje.

© Mariola Streim

Ostatnio moje ciasta nie były szałowe, żeby nie napisać, „nie wychodziły mi“. Nie żeby niesmaczne były, co to to nie. Były pyszne, ale jakieś takie nie na pokaz. Pewnie przepisy nie były dopracowane, a takich nie polecam dalej. Tymczasem zobaczyłam na blogu zielenina, ten oto przepis i pomyślałam – to jest to, takie ciacho musi być super. I jest. Zrobiłam je nieco inaczej, gdyż każdą rzecz muszę zrobić jakoś po swojemu, pokroiłam gruszki w krążki i zamiast jeżyn dodałam jagody. Przy okazji odkryłam, że gruszki z jagodami, tworzą rewelacyjne połączenie smakowe. Bardzo Wam polecam, może ten przepis zrobi blogową karierę? Jest tego wart!

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Jak myślicie, jaki powinien być placek? Płaski, przede wszystkim płaski, jak placek. Taki właśnie upiekłam. Bez przepisu. Żeby nie było, że źródła nie podaję. Jedyne istniejące źródła, to blade wspomnienie z dzieciństwa, zagubiony z powodu 150 przeprowadzek notatnik z przepisami i rozsądek (o tym czy zdrowy, nie będę lepiej pisać ;-)
A, o jednym źródle prawie zapomniałam. Moja druga połówka i ja, jesteśmy wielbicielami placków z kruszonką, ale najlepiej takich bez placka. Czyli samej kruszonki. Na każdej imprezie rzucamy się na placki z kruszonką i za każdym razem to samo rozczarowanie. Zaburzone proporcje. Za dużo placka w stosunku do kruszonki. I owoców też przeważnie za mało. Taka jest historia dzisiejszego placka. Koniec rozczarowań, jest 100 % kruszonki i 100 % owoców, czyli 200 % zadowolenia :-)
Kalorii też jest 200 %, ale od czasu do czasu, chyba można sobie pozwolić.

© Mariola Streim

Poniższy tekst napisałam kilka dni temu, ale nic nie stracił na aktualności, nadal szaro i ponuro :-(

Należałoby napisać skargę do nieba. Ktoś, kto tam u góry zarządza pogodą, wszystko pomylił  i zamiast nam tu włączyć pogodę lipcową, dał nam KWIETNIOWĄ! Premiera moich nowych poduszek na krzesła balkonowe wypadła blado. Wiem, sama jestem sobie winna, kupiłam ecru, więc mam blade ecru. Nie dałam się zbić z tropu i mimo przejmującego zimna, umieściłam je na ich nowych stanowiskach, a żeby uchronić je przed kolejną ulewą, rozwinęłam nad nimi markizę. A co tam, jest lipiec? Jest lipiec.
Ojej właśnie burza się zaczyna, już dziś piąta. Markizę chyba muszę zwinąć, bo mi wichura zaraz ją w siną dal z wiatrem poniesie.
Każdy medal ma jednak dwie strony. Siedzę sobie bowiem na kanapie, piszę
i słucham radia (dziwnym sposobem dziś cały czas lecą piosenki o lecie!). Dzięki takiej aurze nie musiałam w tym roku wykonywać mozolnych prac ogrodowych, miałam świetną wymówkę, za każdym razem, jak już się zebrałam, zorganizowałam narzędzia, znalazłam rękawiczki (niestety obie lewe – czyżby to był znak?), zrywał się wiatr i padał deszcz. Od czasu do czasu zdarzały się ładne chwile (nie dni), ale wtedy miałam również wymówkę – wtedy akurat musiałam pracować. Jednak nie jest tak źle. Zapomnijmy o lecie. Jak nie będziemy za wiele oczekiwać, nie będziemy rozczarowani. Nic mnie przynajmniej nie rozprasza i nie odrywa od mojej kuchni, upiekłam już 2 chleby rodzynkowe, trzeci orkiszowy się piecze, a oprócz tego wypróbowałam przepis na ciasteczka. Jak tak dalej pójdzie, zdążę jeszcze niechcący cały dom posprzątać. Dla tych, którzy jakimś cudem mają upały (takie mnie słuchy z dalekich stron dochodzą) mam obiecane tutaj ciasteczka prosto z Turcji. Znów nieco zmodyfikowane ze względów techniczno-niezdarnych. W przepisie jest wyraźnie napisane, że należy je smażyć na oleju w szerokim garnku lub frytkownicy. Tak też zrobiłam, ale zamiast ładnych, prościutkich ciasteczek wyszły mi same esy-floresy, postanowiłam więc resztę upiec w piekarniku. Upewniłam się u mojej tureckiej przyjaciółki, czy mimo wszystko moje ciasteczka nadal zaliczają się do tradycyjnych tureckich i na szczęście okazało się że tak.
Jednak te krzywe były o wiele lepsze, bo napiły się mocno syropu, a to jest właśnie główną cechą tureckich wypieków.

© Mariola Streim

Dziś ciąg dalszy historii z rabarbarem. Wczoraj pisałam o syropie rabarbarowo-truskawkowym. Syrop jest już bezpieczny w moich słoiczkach, pora więc zająć się tym, co zostało po odcedzeniu. I tak powstały smaczne drożdżówki. Nadzienie rabarbarowo-truskawkowe jest słodkie i delikatne. Nic już nie trzeba z nim robić, można bezpośrednio umieścić na cieście.

A tak swoją drogą, dlaczego nie lubiłam rabarbaru?
Pamiętam, jak w dzieciństwie, na wsi, zajadaliśmy rabarbar prosto z ogrodu, zanurzaliśmy łodygi w cukrze i mieliśmy przy tym bardzo kwaśne miny. Na samo wspomnienie było mi strasznie kwaśno i omijałam rabarbar z daleka. Okazało się jednak, że po odpowiednim spreparowaniu jest całkiem zjadliwy :-)

© Mariola Streim

Muffinki już dawno czekały w moich planach na swoją kolej i doczekały się. Natychmiast, gdy zobaczyły światło dzienne, zrobiły furorę. Otóż, robi się je błyskawicznie, są puchate, lekkie i po prostu smaczne. Co jednak najważniejsze – zastąpiłam mąkę pszenną mąką orkiszową, a kakao karobem.

Dlaczego mąka orkiszowa i karob?

Coraz więcej osób źle znosi niektóre składniki naszej żywności, cierpi na alergie lub skarży się na objawy podobne do alergicznych, mimo, iż alergia nie została u nich stwierdzona. Mąka pszenna należy niestety do takich składników, a jak wiadomo, jest wszechobecna i bardzo trudno jest jej unikać. Osoby dotknięte taką nietolerancją, często nie wiedzą, co jest przyczyną ich złego samopoczucia, lekarze też nie zawsze szybko mogą pomóc, gdyż objawy są niejednoznaczne i niewyraźne. Często dopiero po długich poszukiwaniach udaje się postawić poprawną diagnozę, przy czym bardzo ważna jest współpraca pacjenta i jego baczne obserwacje reakcji organizmu.
Jeżeli już wiemy, że nie tolerujemy mąki pszennej, musimy kupować i piec produkty zawierające inne mąki. Na przykład żytnią, ryżową, kukurydzianą lub orkiszową. Mąka orkiszowa doskonale nadaje się do wypieków.
Mąka to niestety niejedyna możliwa przyczyna złego samopoczucia. Takich składników jest o wiele więcej, kolejnym jest kakao. Uwielbiana przez nas czekolada, może dla niektórych z nas okazać się istną udręką. Wtedy warto zastąpić ją karobem. Jest dostępny w sklepach ze zdrową żywnością, smakuje nieco inaczej niż kakao, ale jest bardzo smaczny. Przypomina nieco smak karmelu. Karob jest świetną alternatywą również dla osób zdrowych, ma bardzo niską zawartość tłuszczu i mało kalorii (więcej informacji znajdziesz tutaj).

Wprawdzie nie należy popadać w panikę, nie każdy z nas ma alergię, ale warto o tym wiedzieć i być uważnym, kiedy my sami lub nasi bliscy nękani są przez ciągłe złe samopoczucie. Na szczęście nie jestem alergikiem, ale znam osobę, która cierpi właśnie na nietolerancję wielu składników i dowiedziała się o tym dopiero po długich poszukiwaniach.

Kiedy już wiemy, co nam dolega, to już połowa drogi do sukcesu, wtedy wystarczy tylko odpowiednio robić zakupy (tylko! tak wtedy to już tylko).

Wszystkim, którzy borykąją się z tym problemem, dedykuję moje dzisiejsze muffinki i życzę smacznego :-)

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Najlepsze są ciastka, które nie sprawiają kłopotu podczas wykonania, są chrupiące, smaczne i może nawet zdrowe (?). Takie właśnie upiekłam ostatnio i już je polubiłam, nie tylko pod względem smakowym, ale również dlatego, że można wymyślać niezliczoną ilość ich wersji. Dziś podstawowa. Przepis od mojej znajomej, krąży od kuchni do kuchni, na skrawkach papieru, zapisany, gdzieś w pośpiechu na kolanie.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Walentynki JUŻ jutro, szczególnie podkreślam słowo JUŻ. Pewnie niejednej osóbce zdażyło się zagapić i teraz nic, tylko paniczne poszukiwanie prezentu. Nie ma jednak problemu, bo przecież nie ma nic piękniejszego niż podarunki własnej roboty. Dla wszystkich, którzy jeszcze nic nie mają, mam bardzo szybki do zrealizowania przepis na ciastka walentynkowe.
Lubię eksperymentować, ale jak ma być szybko i sprawnie, to sięgam po sprawdzone rozwiązania.
Upiekłam je więc identycznie jak te.

Przepis, jak zwykle ten, a przepis na masę cukrową znalazłam tu i tu, ale podaję wam na dole, żebyście nie musieli szukać, w końcu nie ma czasu :-)

© Mariola Streim

Im bliżej świąt, tym bardziej jesteśmy zabiegani. Wyobraźcie sobie, że już dwa tygodnie temu na autostradzie widziałam samochód z choiką na dachu! Najpierw niespecjalnie się tym przejęłam, ale potem uświadomiłam sobie, że przecież do świąt był wtedy jeszcze ponad miesiąc i musiałam dokładnej przyjrzeć się, czy mi się nie przewidziało. Ciekawa jestem ile igieł będzie miała ta choinka w wieczór wigilijny :-)
Nie ukrywam, że jakoś zawsze przed świętami mój czas też ulega jakiemuś subiektywnemu przyśpieszniu i na koniec już tak pędzi, że wielu z zaplanowanych rzeczy nie zdążę. A teraz mamy w dodatku przeoragnizowanie naszego miejsca pobytu. Inni nazwaliby to przeprowadzką, ale ja już wolę tego słowa nie brać w moje usta, bo u nas to już raczej stan chroniczny. Co na to poradzić? Spróbować jakoś to wszystko przetrwać i skupić się na jeszcze bardziej ekspresowych smakołykach, bo w końcu jeść i tak coś trzeba, czy mamy na to czas, czy nie.
Dziś zaprezentuję wam szybkie ciastka gwiazdki, z mąki żytniej. Użyłam tej mąki pierwszy raz do ciastek i byłam pozytywnie zaskoczona. Ciasto miało świetną konsystencją, dało się bardzo dobrze wałkować i wycinać, a smak też jest wyśmienity. Składniki początkowo wzięłam od ONIONCHOCO i tak się doniego przykleiłam, że już jest moim ulubionym, zmieniłam tylko sposób wykonania ciasta, wymagający nieco mniej masy mięśniowej do jego wyrobienia :-) Będę oczywiście tworzyć jego różne wersje, oto jedna z nich:

© Mariola Streim

Niedawno zostaliśmy ciocią i wujkiem. Postanowiliśmy zamiast normalnej kartki
z życzeniami wysłać ciastka. Wprawdzie maluch nic z tego nie będzie miał, ale rodzicom może osłodzimy trochę życie, bo pewnie nieprzespane noce nieźle dają im w kość. Dla chłopczyka są oczywiście kolory niebieskie, bo jak mogłoby być inaczej. Pierwszy raz miałam okazję wypróbować moje nowe barwniki
i przepis na masę cukrową. Poszło łatwiej niż myślałam, teraz to już na amen zafascynowana jestem wszelkiego rodzaju ciastkami, a w szczególności ich ozdabianiem. Ciekawe, kiedy mi to przejdzie. Na razie nie zanosi się, żeby mój blog był tylko ciastkowy, ale coś mi się wydaje, że często będą tu gościły.
Opakowanie zrobiłam z kartonika po książce, okleiłam go papierem do pakowania prezentów i nakleiłam kółka z tekstem „dla świeżo upieczonych rodziców“. Kółka wycięłam ze zwykłej białej kartki, napisy wydrukowałam przedtem na drukarce w kolorach odpowiadających kółkom na papierze.

Jutro lecimy na pocztę wysłać, ciekawa jestem, co oni powiedzą na taką niespodziankę :-)

Przepis na ciastka, jak zwykle ten, a przepis na masę cukrową znalazłam tu i tu.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Jakoś mi te ciastka spokoju nie dają i cały czas chce mi się je robić. Mam pełno pomysłów, zamówiłam już barwniki spożywcze, żeby w końcu robić je porządnie, ale dziś jeszcze mam dla was wersję testową, z lukrami pisakowymi.
Czasami przyjeżdża do mnie w odwiedziny taka jedna mała księżniczka, która bardzo lubi kolor różowy, więc te ciastka są z myślą o niej :-)
Ponieważ robi się je szybko, możecie je upiec nawet, jak goście się niespodziwanie do was wybiorą. Zanim dojadą, zdążycie. Jeżeli nie macie kolorowych lukrów pod ręką, możecie zrobić zwykły, biały i poprzyklejać jakieś gotowe ozdóbki, warto mieć je w szufladzie na wszelki wypadek.

Oczywiście przepis ten sam, co ostanio, myślę, że już się do niego przykleiłam
i na razie nie będę wypróbowywać innych. Ciastka wychodzą super i dla mnie teraz największą przyjemnością i największym wyzwaniem jest eksperymentowanie z formami i ozdobami. Jak już pisałam ostatnio, jest to dla mnie nowa dziedzina, więc mogę was nieco tym zawalić, zanim zaczną mi wychodzić porządne :-)

© Mariola Streim

© Mariola Streim

To co, myślicie, że księżniczka się na nie skusi?


Przepis bierze udział w akcji różowy tydień

Moje piewsze próby z ciasteczkami. Nie licząc tych, kiedyś tam, dawo temu, przed jakimiś tam świętami, kiedy to obiecałam sobie, że nigdy więcej.
Znalazłam jednak na tym blogu ciasteczka (dzięki za inspirację), które robi się szybko i nieskomplikowanie, które rzeczywiście się nie rozpływają i znów nabrałam ochoty.
Oczywiście namęczyłam się strasznie, najpierw z tym ciastem, bo wszytsko postanowiłam zrobić ręcznie i dokładnie według przepisu, potem z ich malowaniem, bo nie mam w tym dużego doświadczenia, a te pisaki lukrowe,
które można kupić u mnie w sklepie, to lepiej nie mówić. Kolory są specjalnie takie rozmazane i przechodzące jedne w drugie, gdyż liście w naturze też są takie jakby malowane. Tak więc była to raczej jedna, wielka próba i sprawdzenie,
czy w ogóle ciasteczka to moja bajka. Myśle, że się zaraziłam. Następnym razem przygotuję się lepiej, jeżeli chodzi o materiały i kto wie, co jeszcze stworzę.
A tymczasem jesień za oknem, więc i jesienne ciasteczka :-)

Świetnie nadają  się na prezent, prawie nic nie kosztują, jeżeli lukier zrobi się samemu, a radość o wiele większa niż z jakiegoś standardowego, kupionego podarunku. Przy okazji przy herbartce miło będzie posiedzieć i pochrupać.
Dziś mam gości i jestem ciekawa, co powiedzą na ten mój eksperyment...

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Z tego wszytskiego zapomniałabym o przepisie, już podaję.

Tiramisu jest super, ale kto powiedział, że my nie mamy równie dobrego ciasta bez pieczenia? Kolejny przepis, który tak jakoś do mnie dotarł, pocztą pantoflową, najpierw do Macieja, kolegi mojej siostry, a potem do mnie. Ciasto jest po prostu genialne, nie wymaga pieczenia, a jego przygotowanie nie zajmuje dużo czasu. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że jest dużo pracy, ale właściwie najwięcej zajmuje ugotowanie kremu budyniowego, reszta to już jak zabawa w klocki, dziecinnie prosta. Jeżeli będziecie mieć zupełnie mało czasu, możecie ewentualnie kupić gotowy krem, bez gotowania, miksuje się go tylko z mlekiem. To wprawdzie nie to samo, ale jakieś pocieszenie dla tych najbardziej zabieganych.

© Mariola Streim