veggieola: smażone

Fenkuł (koper włoski) z czarnym ryżem i postanowienie noworoczne

1/02/2018

Pełna witamin brukselka, wersja podstawowa

11/28/2017

Czy lubicie brukselkę? Większość z Was pewnie już na samą myśl o niej, robi niezadowoloną minę. Założę się, że jest to w większości wypadków spowodowane złymi doświadczeniami. Pomyślmy, jak najczęściej jest brukselka podawana. Założę się, że przeważnie jest gotowana. A może nawet rozgotowana? A może na dodatek odgrzewana? I wy się dziwicie, że TO nie smakuje? Odkąd pamiętam lubiłam wszystkie warzywa, z wyjątkiem grochu i fasoli w dzieciństwie, ale obiektywnie patrząc na sprawę, potwierdzam, że gotowana brukselka może nie smakować i trochę niemiło pachnieć.

Dla mnie zarówno smak, jak i zapach były zawsze ok, ale od kiedy zaczęłam brukselkę smażyć z dodatkiem cebuli, zrozumiałam, że gotowanie brukselki w wodzie powinno być zabronione ;-)

Idealną brukselką przygotowuje się dosłownie w kilka minut. Wystarczy usmażyć cebulę z oliwą, dodać przepołowione kapustki i smażyć pod przykryciem przez kilka minut od czasu do czasu mieszając. Można dodać nieco wody. Wystarczy posolić i to wszystko, ale jeśli lubimy, możemy do tej bazy dodawać jeszcze inne składniki, na przykład płatki z migdałów, wegański parmezan, rodzynki czy paprykę. Świetnie pasują też do niej najróżniejsze sosy. Na przykład pomidorowy, lub ostry indyjski z różnymi przyprawami, albo zimny sos do sałatek.

Poza tym brukselka nadaje się do przygotowywania zapiekanek, zup lub sałatek. Można spożywać ją na surowo.

Bez względu na sposób przygotowania, podczas zakupów należy zwrócić uwagę, aby kapustki były świeże.

Może się jednak zdarzyć, iż pomimo perfekcyjnego przyrządzenie, nie uda nam się jej polubić. Co wtedy? Myślę, że nie należy się zmuszać. Można po jakimś czasie ponowić próbę, ale jeśli przesadzimy, może się okazać, że tylko pogorszymy sytuację. Lepiej próbować ostrożnie, małe ilości, aby z czasem przyzwyczaić się do lekkiej goryczki i specyficznego smaku.

Dzieci nie należy absolutnie zmuszać do jedzenia tego warzywa, jeśli nie lubią, gdyż mogą się na całe życie zrazić i wtedy jeszcze trudniej będzie je przekonać. Statystyki wykazują, iż generalnie większym powodzeniem brukselka cieszy się wśród osób dorosłych, może więc warto po prostu poczekać, aż dzieci będą większe.

Jeśli szczęśliwym trafem odkryjemy miłość do tego warzywa, warto z nim eksperymentować, gdyż zawarte w nim składniki w dużym stopniu zaspokoją zapotrzebowanie na witaminy i minerały w okresie zimowym.

Poniżej niektóre z pozytywnych cech brukselki:

- zapobiega przeziębieniom i infekcjom

- zapobiega chorobom nowotworowym

- działa przeciwzapalnie

- reguluje gospodarkę hormonalną

- aktywuje odporność organizmu

- może pomóc w leczeniu zapalenia stawów, astmy, a nawet autyzmu

Ponadto brukselka zawiera:

- dużą ilość białka

- błonnik

- witaminę C

- witaminę K

- kwas foliowy

- potas

- żelazo

Zapraszam na pyszne danie w wersji podstawowej, ja akurat dostałam śliczną fioletową, ale zielona jest również smaczna i zdrowa. Przepisu nie będzie, gdyż dokładny opis przygotowania znajduje się powyżej.

smażone

Radicchio duszone z octem balsamicznym i pomidorami

10/11/2017

Czy widujecie w sklepach radicchio i zastanawiacie z czym się to je? Może nawet się nie zastanawiacie, ponieważ już sobie to odpuściliście, w przekonaniu, że jest to do niczego. Wiele lat ja również miałam takie podejście, ale ostatnio odkryłam, że da się z niego coś wykrzesać, nawet coś całkiem przyzwoitego. Często dodaję surowe liście do salaty, aby nadać jej koloru i charakteru dzięki delikatnej goryczce. Gdy całość posolimy, dodamy dobrej jakości oleju i octu, okazuje się, że wszystko świetnie się komponuje. Niedawno jednak odkryłam, że w kuchni włoskiej podaje się główki radicchio duszone z octem balsamicznym i mówię Wam, dawno czegoś tak pysznego nie jadłam. Ważne jest jednak, aby się nie śpieszyć i rzeczywiście porządnie je udusić, do momentu aż będą całkiem miękkie. Najlepiej już w sklepie wybierać te najmniejsze egzemplarze, kilka zewnętrznych liści usunąć (te lepsze można dodać właśnie do salaty, całkiem zewnętrzne wyrzucić) i wykorzystać do duszenia tylko te delikatniejsze części.

Radicchio jest spokrewnione z cykorią, również charakteryzującą się specyficznym gorzkawym smakiem. Warto tę goryczkę polubić, gdyż właśnie dzięki niej nasz organizm zaopatrzy się w substancje bardzo pozytywnie wpływające na jego zdrowie, szczególnie na pracę układu trawiennego. Można wprawdzie nieco ten smak złagodzić, wystarczy moczyć pokrojone liście prze kilka minut w letniej wodzie, ale wtedy oczywiście pozytywne działanie również zostanie zmniejszone. Pisałam już wielokrotnie o tym, że nasze upodobania adaptują się do różnych smaków, w zależności od tego co jemy, więc do smaku radicchio i cykorii również można się przyzwyczaić, a nawet go polubić. Tak jest w moim przypadku, im bardziej gorzką cykorię dopadnę, tym szerszy uśmiech na mojej twarzy. Najbardziej lubię środki, ponieważ smakują najbardziej intensywnie.

Dawniej wiele odmian warzyw posiadało goryczkę, ale z czasem została ona wyeliminowana przez przemysł spożywczy, aby bardziej przypodobać się konsumentom. Szkoda, bo brak tego elementu jest wielką stratą, nie tylko dla naszych kubków smakowych. Zamiast tego oferuje się nam ogromne ilości cukru i soli, co powoduje, że mamy apetyt na jeszcze więcej produkty przesłodzone i przesolone, w następstwie czego zapadamy na choroby cywilizacyjne. Dowodzono, iż gorzki smak znacznie zmniejsza apetyt na słodycze, wiedzieliście o tym?

Jeśli chcecie więcej dowiedzieć się o pozytywnym działaniu goryczy, polecam Wam ten artykuł, niestety po niemiecku, ale widziałam, że po przetłumaczeniu w google translate da się zrozumieć sens, a to przecież jest najważniejsze.

Przepis przygotowałam dla czasopisma VEGE.

2 małe główki radicchio

1 mała cebula

2 świeże pomidory

2 łyżki oliwy z oliwek

1 łyżka octu balsamicznego

1 łyżeczka cukru

sól do smaku

Cebulę pokroić w piórka i usmażyć z oliwą na dużej patelni. Radicchio przekroić wzdłuż na pół i jeszcze raz na pół, a następnie umieścić na patelni i smażyć przez trzy minuty na średnim ogniu. Odwrócić i drugą stronę również smażyć przez trzy minuty. Dodać ocet, cukier i sól oraz kilka łyżek wody, przykryć pokrywką i dusić do miękkości, przez przynajmniej 15 minut na małym ogniu. Pomidory pokroić w księżyce, dodać do radicchio i wszystko razem smażyć bez przykrycia przez 5 minut.

bez glutenu

Kempingowe gotowanie, obiad w 15 minut, makaron ryżowy i szpinak

5/25/2017

Dziś ciąg dalszy mojej kempingowej relacji, będzie o tak pięknych naczyniach kempingowych, że aż szkoda ich używać oraz propozycja na błyskawiczny, pyszny obiad, nie tylko kempingowy.
Zacznę od tego, że pakowanie przyczepy to oddzielna gałąź wiedzy. Należy pamiętać, aby ciężkie rzeczy znajdowały się w miarę nisko i najlepiej w środkowe części, tam, gdzie jest oś, ewentualnie z przodu. Dzięki temu przyczepa będzie o wiele spokojniej jechała i nie przejmie władzy nad ciągnącym ją samochodem. Oczywiście nowoczesne przyczepy mają specjalne systemy zabezpieczające, więc nie skaczą i jadą dość równo, ale jednak to przyczepa. Najistotniejszą sprawą jest ilość kilogramów, które możemy ze sobą zabrać. Każda przyczepa ma inne parametry, ale nawet, jeżeli teoretycznie możemy ją porządnie obciążyć, należy starać się ograniczyć wagę do minimum, ponieważ każdy kilogram przekłada się na ilość spalonego paliwa. Jadąc kilkaset kilometrów możemy wiele zaoszczędzić pakując tylko to, co niezbędne.

W naszym przypadku z przeładowaniem nie ma problemu, ponieważ nasze podróże są krótkie, zabieramy mało rzeczy i większość szafek świeci pustkami. Uwielbiam taki widok, szkoda, że w domu takiego stanu nigdy nie udaje mi się osiągnąć. Sporo ciężkich rzeczy, na przykład wór z karmą dla zwierzaków pakujemy do samochodu. Okazuje się, że najcięższe przedmioty jadą w kuchni, która na dodatek mieści się na końcu przyczepy, czyli w najmniej korzystnym miejscu. Szczególnie talerze i kubki potrafią być baaaaardzo ciężkie i ogromna była moja radość gdy okazało, się, że istnieją bardzo lekkie, przepiękne naczynia GreyLine firmy Gimex, przystosowane specjalnie do kempingu. Ich wygląd jest niesamowity, aż szkoda mi ich używać, ale oczywiście będę i to z ogromną przyjemnością. Znając nas, mielibyśmy niezłą zbieraninę naczyń, których w domu już nie używamy, czyli istny optyczny bałagan, a tu nagle dzięki sklepowi sklep.centrumcaravaningu.pl mamy po prosty designerską, urlopową kuchnię! Już widzę miny innych kempingowców, kiedy pojawię się z moim zestawem w publicznej zmywalni. Z pewnością będą zazdrościć :-) Do tej pory zmywaliśmy je w przyczepie, gdyż nie było tego wiele, ale gdy nazbiera się więcej, wygodniej jest wybrać się do zmywalni i nie liczyć każdej kropli zużytej wody.

Naczynia wykonane są z lekkiej melaminy i oczywiście się nie tłuką, jednym słowem idealnie nadają się do zabrania w podróż, na piknik, czy do domku letniskowego (swoją drogą, turkusowy zestaw byłby idealny do naszego domku, już o nim marzę). Zestaw dla jednej osoby może składać się z dużego talerza, małego talerza śniadaniowego, talerza do pasty, miseczki oraz kubek z łyżeczką. Do tego można dokupić również dużą miskę do sałaty. Najpiękniejszy jest talerz do pasty, jego prosta elegancka forma powoduje, że ciągle mam ochotę na makaron. Jest dość duży więc można go też używać jako paterę do słodyczy lub owoców. Naczynia te są dostępne w kilku kolorach w połączeniu z antracytem. Nasze są ciemno-różowe.
Jeśli jesteście miłośnikami kempingu, koniecznie odwiedźcie ten sklep, oprócz naczyń znajdziecie wiele innych, przydatnych produktów.

W ramach prezentacji moich nowych naczynek, mam dla Was bardzo szybki, bezglutenowy i (oczywiście) wegański obiad, który nadaje się jak najbardziej do codziennego wykorzystania w domu.

Nie potrzeba do tego więcej czasu niż 10 do 15 minut, ponieważ tyle właśnie zajmuje przygotowanie makaronu ryżowego, którego nawet nie trzeba gotować, wystarczy zalać wrzątkiem.

Kamperowe ciasteczka zostały upieczone w mojej wegańskiej manufakturze allvege, a dekoracyjne kwiatki urosły na pobliskiej łące.

makaron ryżowy (tasiemki)

świeży, młody szpinak

1 cebula

2 łyżki oliwy z oliwek

kilka małych pomidorków

sól

tabasco lub chili

curry lub kurkuma (opcjonalnie)

Makaron zalać wrzątkiem i pozostawić pod przykryciem na czas podany na opakowaniu. Cebulę pokroić w kostkę, smażyć przez kilka minut z oliwą, po czym dodać szpinak (jeśli liście są duże, należy je pokroić) i smażyć przez kolejne kilka minut. Makaron odlać, wymieszać ze szpinakiem i podawać z pomidorkami.

Wpis sponsorowany

bez glutenu

Test patelni tytanowej WOLL i klopsy z cukinii i cieciorki

5/17/2017

Czy Wasze szafki kuchenne pękają w szwach od wypełniających je niezliczonych patelni? U mnie niestety tak jest. Kilka szuflad służy mi do przechowywania tylko i wyłącznie patelni, ale problem polega na tym, że dużej części z nich nie używam, ponieważ nie są one uniwersalne. Do jednej wszystko się przykleja, ale to ulubiona mojego męża, więc niech sobie ją ma, innej nie można myć w zmywarce, jeszcze inna miała za cienkie dno, więc się wykrzywiła i nie za bardzo nadaje się do płyty ceramicznej, kolejna nadaje się tylko do płyty indukcyjnej, więc wywieziemy ją niebawem na zawsze do domku letniskowego, jeszcze inna nadaje się już do wyrzucenia, ponieważ jej teflonowa powierzchnia całkiem się porysowała. To nie wszystko co mnie do tej pory trapiło, ale pewnie nie muszę dłużej wyliczać, bo znacie to na pamięć. Tak więc, szukałam jednej, uniwersalnej i porządnej patelni, która będzie nadawała się do wszystkich moich kulinarnych eksperymentów. Trochę nie dowierzałam, kiedy właśnie taką miałam przetestować. Jest to patelnia niemieckiej firmy WOLL.

Na wszelki wypadek upewniłam się, czy rzeczywiście wszystkie moje wymagania będą spełnione, przede wszystkim, czy mogę umieszczać ją w piekarniku, mimo, że chwyty są z plastiku. Zapewniono mnie, że można piec w niej dania, i że zarówno sama patelnia, jak i pokrywka przystosowane są do wysokiej temperatury, aż do temperatury 250 ºC. Można również bez obaw myć ją w zmywarce, choć w praktyce okazało się, że nie jest to aż tak konieczne, gdyż wystarczy przetrzeć ją wilgotnym ręcznikiem papierowym i gotowe. Od czasu do czasu pewnie umyję ją w zmywarce, ale na co dzień nie będę blokować niepotrzebnie miejsca. Już mi nawet po głowie chodzi, że będę ją na urlop z naszą przyczepą kempingową zabierała, bo jak wiadomo, podczas takich wypadów zmywanie naczyń potrafi być istną zmorą.

Nareszcie nie muszę się też zastanawiać nad rodzajem kuchenki, ponieważ nadaje się ona do wszystkich, zamieściłam specjalnie fotkę, abyście mogli się przekonać. Dla mnie to ważne, ponieważ w domu mamy płytę ceramiczną, w domku letniskowym indukcyjną, a w przyczepie kempingowej gazową. Tak więc, będzie to pewnie nasza główna patelnia „dyżurna“ :-)

Na razie przygotowałam w niej pyszne placki z cukinii i cieciorki oraz smażone ziemniaki. Wszystko udało się rewelacyjnie, patelnia rozgrzewa się dość powoli, ale później trzyma ciepło, więc można znacznie zmniejszyć temperaturę i ze spokojem wszystko usmażyć. Bez przypalania, bez przywierania i na dodatek oszczędzając energię.

Nie muszę też zawracać sobie głowy plastikowymi czy drewnianymi łopatkami, ponieważ producent zapewnia, iż powierzchnia jest bardzo wytrzymała, a nawet, jeśli się zarysuje, nie jest to szkodliwe dla zdrowia i spokojnie można patelnię dalej używać.

Moja patelnia to SZAFIR wysoka (patelnia do smażenia bez tłuszczu), więc jest szczególnie wszechstronna. Można w niej nie tylko smażyć, ale również dusić i smażyć na głębokim tłuszczu. Doskonale nadaje się też do przygotowywania dań jednogarnkowych.

Czyli co? Jednym słowem, taka patelnia to istna wolność i całą energię można poświęcić gotowaniu :-)

Zebrałam dla Was plusy i minusy choć nad minusami musiałam się nieco nagłowić:

Duże plusy:

- nadaje się do wszystkich rodzajów kuchenek

- stabilny materiał mimo, iż patelnia nie jest bardzo ciężka (dla mnie to ogromna zaleta)

- specjalna powierzchnia zapobiegająca przywieraniu

- odporność na ścieranie i zarysowania, w przypadku uszkodzenia, patelnię można dalej używać

- łatwe czyszczenie, wystarczy opłukać gorącą wodą z płynem do zmywania naczyń lub przetrzeć mokrym ręcznikiem papierowym

- możliwość zmywania w zmywarce

- możliwość smażenia bez tłuszczu lub z jego minimalną ilością

- wytrzymałość wszystkich elementów na wysoką temperaturę do 250 ºC

- 25 lat gwarancji na równość dna

- 2 lata gwarancji na powłokę i uchwyty

Małe minusy:

- szkoda, że w malutkiej broszurce dołączonej do produktu nie ma tłumaczenia na język polski

Jeśli nie znajdziecie języka, którym płynnie władacie, kieruję Was na stronę jedynego dystrybutora tej marki w Polsce.

- dość wysoka cena

Sporo kosztuje, ale jestem pewna, że przy normalnym użytkowaniu będzie służyć przez wiele lat. Jak pomyślę ile patelni już kupiłam, wypróbowałam i potem byłam rozczarowana, myślę, że warto się na nią „szarpnąć“, tym bardziej, że mam dla Was kod rabatowy:

VEGGIE10

(10% rabatu na całość, kod ważny jest przez 30 dni)

Jeśli szukacie nowej, solidnej patelni to z czystym sumieniem polecam, ta jest najlepsza ze wszystkich, które miałam kiedykolwiek okazję wypróbować.

1 cukinia

1 cebula

1 puszka ugotowanej cieciorki (240 g po odcedzeniu)*

6 czubatych łyżek mąki gryczanej + nieco do obtoczenia

sól

chili

curry

czosnek

świeże zioła

Cebulę pokroić w kostkę, usmażyć na złoto z odrobiną oliwy i dodać startą na tarce o grubych oczkach cukinię. Wymieszać i smażyć przez 3 minuty. Lekko przestudzić, a w tym czasie zmiksować cieciorkę na gładką masę. Wszystko wymieszać, formować małe klopsiki, obtoczyć w mące i smażyć powoli z obu stron z odrobiną oliwy. Klosiki można łatwiej uformować stosując rękawiczki kuchenne.

Podawać ze smażonymi ziemniakami, sałatką i ulubionym sosem.

*wodę po cieciorce warto zachować i upiec ciasto:

ciasto z kremem

kokosowe babeczki z karobem bez glutenu

weganska pavlova

Wpis sponsorowany

przekąski

Sajgonki (wegańskie, bez glutenu)

4/20/2017

Odpoczęliście w święta? Jedliście zdrowo i przede wszystkim dania roślinne? Pewnie większość z nas spełnia te kryteria, ale założę się, że wszyscy przesadziliśmy ze słodyczami, więc mam dziś dla Was zdrowe i bardzo łatwe do wykonania sajgonki. Właściwie nie wymagają one specjalnego przepisu, wystarczy tylko zorganizować sobie papier ryżowy, a nadzienie przygotować według własnego pomysły. Można też przygotować paczuszki na słodko i kiedyś były tu już nawet banany. Tam też zamieściłam ilustrację, która ułatwi Wam zawijanie. Tak więc, jesteście już zaopatrzeni w wiedzę i możecie przystąpić do działania. Nie zniechęcajcie się, jeśli pierwsze paczuszki nie wyjdą idealne. Moje się oczywiście otworzyły, ale to tylko dlatego, że byłam niecierpliwa i za szybko umieściłam je w tłuszczu. Musi on być dobrze rozgrzany, rolki starannie zawinięte i wtedy wszystko będzie dobrze. Zapraszam!

Przepis przygotowałam dla czasopisma VEGE.

10 arkuszy papieru ryżowego (średnica ok 15 cm)

1 mała cebula

1 marchew

1/2 małej kalarepy

kawałek białej części pora (ok. 10 cm)

3 liście kapusty pekińskiej

1 szalotka

1 ząbek czosnku

ok. 1 cm świeżego imbiru

mała garść natki gładkiej pietruszki

sól

olej do smażenia

sos do sajgonek

Drobno pokrojoną cebulę zeszklić na patelni z odrobiną oleju. Dodać posiekanego drobno pora, szalotkę i liście kapusty oraz startą marchewkę i kalarepę. Smażyć przez minutę. Dodać posiekany czosnek, imbir und natkę pietruszki, wymieszać i dostawić.

Papier ryżowy namoczyć przez chwilę w zimnej wodzie, układać na desce, nakładać po łyżce nadzienia i zawijać rolki w następujący sposób: nadzienie umieścić na papierze mniej więcej w 1/3 od brzegu (tego nam bliższego), zagiąć krótszą część przykrywając nim nadzienie, następnie zagiąć oba boki i na koniec zwinąć całość w rolkę.

Smażyć sajgonki na ok. 4 mm głębokim tłuszczu do czasu, aż będą zarumienione.

Podawać z sosem sojowym, sosem chili lub innym sosem chińskim.

bez glutenu

Wegańskie pączki z ziemniakami (bez glutenu)

2/03/2017

Po drożdżówkach z ziemniakami przyszedł czas na pączki i ich dodatkiem. Doskonale udadzą się z z takiego samego ciasta, z którego były drożdżówki, ale tym razem zamieniłam mąki na bezglutenowe i odpowiednio dopasowałam pozostałe składniki. Nie byłam pewna, czy wyjdą, ale jak widać są nie tylko ładne, ale i pyszne. Mąki bez glutenu są nieco trudniejsze w obróbce i nie dają się tak łatwo formować w kulki, ale wpadłam na pomysł z zastosowaniem łyżki do lodów i kładzenia ich od razu na gorący olej. Udało się, są nawet dość okrągłe. Z wypełnieniem też nie było normalnie. Miałam w planie uformowanie placków i zapakowanie w nich dżemu, ale w związku z tym, że ani kulek ani placków nie dało się zrobić, usmażyłam pączki bez nadzienia i wstrzyknęłam do nich dżem za pomocą rękawa cukierniczego wykonanego ze zwykłego woreczka foliowego. Po tych całych improwizacjach z przyjemnością usiadłam z kubkiem herbaty, żeby w końcu spróbować jak smakują i okazało się, że są bardzo interesujące, jakby lekko karmelowe. Nie są bardzo słodkie, jeśli lubicie, możecie dodać podwójną porcję cukru. Zapraszam do wypróbowania, bez względu na to, czy wolicie wykorzystać zwykłą mąkę, czy też odważycie się przetestować ten przepis.

2 opakowanie suszonych drożdży

1/2 filiżanki ugotowanych ziemniaków (ilość po zmiksowaniu)

2 filiżanka letniej wody po ugotowanych ziemniakach

1/8 filiżanki cukru

1 łyżeczka soli

1/4 filiżanki margaryny roślinnej

2 filiżanki mąki z bananów warzywnych (plantanów)

1 filiżanka skrobi kukurydzianej

0/5 filiżanki mąki ryżowej z kleistego ryżu

olej dosmażenia (tyle, aby pączki mogły pływać)

Dodatkowo:

cukier puder

dżem

Ziemniaki i wodę zmiksować na gładką masę, wymieszać dokładnie z pozostałymi składnikami do ciasta i pozostawić w ciepłym miejscu pod przykryciem na około 1 godzinę. Ciasto powinno podwoić swoją objętość. Jeśli używamy automatu, wystarczy umieścić w nim składniki i wybrać program „ciasto“ (bez pieczenia).

Rozgrzać w dużīm garnku olej i nakładać ciasto łyżką do nakładania lodów. Smażyć powoli z obu stron, a po wyjęciu położyć na papierowym ręczniku, aby pozbyć się nadmiaru tłuszczu.

Przed podaniem wstrzyknąć dżem przy pomocy rękawa cukierniczego i posypać cukrem pudrem.

Podobne pączki prezentowałam tutaj.

smażone

Idealne warzywa z frytkownicy beztłuszczowej

1/16/2017

Wiele jest teorii na temat zdrowego odżywiania i idealnej diety. Każda z nich wiele obiecuje, ale niestety większość z nich okazuje się być pustym twierdzeniem. Nasze zdrowie i waga wcale na tym nie skorzystają, a może nawet efekt być odwrotny. Jest jednak coś, czego żadna teoria podważyć nie może i wszyscy specjaliści są co do tego zgodni. Jeśli w naszym jadłospisie będą przeważały świeże warzywa, to możemy być pewni, iż postępujemy prawidłowo. To właśnie one zapewniają nam codzienną dawkę niezbędnych do życia witamin i innych cennych substancji. Świeże warzywa do syta każdego dnia – tak prosta jest ta zasada i resztę wystarczy jej podporządkować. Prawda, że łatwe do zapamiętania i do wprowadzenia w czyn? Interesujące jest to, że im zdrowiej i prościej się odżywiamy, tym mniej mamy apetyt na zbędne substancje, które nic nam nie dają, a tylko obciążają nasz organizm. Nawet przyprawy stają się w dużym stopniu zbędne, ponieważ rośliny mają przecież własny smak. Przekonajcie się sami i spróbujcie zmniejszyć nico ilość soli, cukru i przypraw do Waszych dań. Jeśli będziecie robić to stopniowo, po jakimś czasie nie zauważycie różnicy, a właściwie zauważycie, że wszystko smakuje intensywniej. Może właśnie dziś wprowadzicie moją zasadę w życie? Soczyste warzywa przygotowane we frytkownicy beztłuszczowej AFD501 Blaupunkt w zaledwie pół godziny bardzo ułatwią Wam to zadanie. Wystarczy pokroić marchewkę i cukinię, wymieszać z dwiema łyżeczkami oliwy z oliwek i usmażyć przy temperaturze 200 ºC.

Jeśli chcecie, aby marchewka była równie miękka jak cukinia, umieśćcie w koszyku najpierw samą marchewkę, po 10 minutach wymieszajcie ją i do dajcie cukinię, a na koniec, 5 minut przed końcem, wymieszajcie wszystko jeszcze raz i dodajcie przekrojone na pół pomidorki koktajlowe. Przed podaniem wystarczy lekko posolić i dodać świeżą bazylię. Smacznego.

Więcej informacji o mojej nowej frytkownicy znajdziesz tutaj.

Produkt można zakupić w Autoryzowanym Sklepie Blaupunkt www.blaupunkt-sklep.pl

wpis sponsorowany

smażone

Frytkownica beztłuszczowa – test

1/09/2017

Od lat trwały u nas rozważania nad zakupem frytkownicy. Chcieliśmy ją mieć, ale za każdym razem wnosiłam moje weto z argumentacją, iż nie mogę pogodzić się z litrami wylewanego oleju. To strata pieniędzy i marnotrawstwo. Poza tym, jak sobie z tym tłuszczem radzić, do zlewu niby nie można wylewać (przynajmniej tutaj), do śmieci... też jakoś dziwnie, poza tym u nas śmieci są na wagę, więc jakby nie było, to znów dodatkowy koszt. Byłam na „nie“ i już. Frytki owszem uwielbiamy i robimy je ciągle, ale w piekarniku, który trzeba odpowiednio wcześniej nagrzać, potem znów myć blachę...

Czy już Wam pisałam o tym, że wszystkie marzenia się spełniają, wystarczy tylko o nich intensywnie myśleć i czekać na ich spełnienie? Tak właśnie było z moją beztłuszczową frytkownicą firmy Blaupunkt. Tuż przed świętami dotarła do nas do przetestowania i przepadliśmy totalnie. Jeszcze nigdy frytki nie były takie szybkie i łatwe do zrobienia. Urządzenie jest bardzo wygodne w obsłudze, koszyczek z pokrojonymi ziemniakami umieszcza się w szufladzie i po ustawieniu temperatury oraz czasu, frytki zaczynają się smażyć. Oleju nie trzeba używać dużo, u mnie są to dwie łyżeczki na dwie porcje do smaku, ale można też pominąć go całkowicie.

Elegancki wygląd sprawia, że świetnie prezentuje się w kuchni. Display wyposażony jest w bardzo małą ilość przycisków o intuicyjnej obsłudze. Najwyższa temperatura to 200 ºC, co w zupełności wystarcza. Pozwala to nawet bezpiecznie smażyć z dodatkiem oliwy z oliwek, gdyż jej temperatura dymienia jest o wiele wyższa.

Idealne efekty uzyskuje się, od czasu do czasu mieszając frytki, aby usmażyły się równomiernie. Nie ma z tym problemu, w każdej chwili możemy nacisnąć stop, frytkownica przerywa pracę, po czym kontynuuje ją po ponownym włączeniu według naszych ustawień.

W dowolnym momencie można też wydłużać lub skracać czas smażenia oraz zmieniać temperaturę.

Frytki wychodzą chrupiące, a ich ilość jest idealna dla dwóch osób. Zastanawialiśmy się, czy urządzenie nadawałoby się dla czteroosobowej rodziny i myślimy, że tak, wystarczy przygotować odpowiednią ilość ziemniaków, połowę upiec i natychmiast wstawić pozostałe frytki. Ich smażenie trwa przy najwyższej temperaturze około pół godziny, więc zanim zjemy ze spokojem pierwszą porcję, druga będzie gotowa. Dla singli nie ma nawet o czym mówić, nadaje się perfekcyjnie.

Najbardziej podoba mi się czyszczenie. Zarówno szuflada jak i koszyk powleczone są teflonem, więc wystarczy tylko przepłukać i to wszystko.

Kupując frytkownicę beztłuszczową należy mieć na uwadze, że nie jest ona zupełnie cicha, ponieważ smażenie odbywa się głównie przy pomocy gorącego powietrza. Dźwięk jednak jest dość niski i nie jest uciążliwy. Koszt takiej frytkownicy to 379,00 zł.

Produkt można zakupić w Autoryzowanym Sklepie Blaupunkt www.blaupunkt-sklep.pl

Na koniec przedstawiam Wam moje podsumowanie:

Duże plusy:

- minimalna ilość tłuszczu potrzeba do smażenia

- znaczne skrócenie czasu przygotowania posiłku

- nie wydziela nieprzyjemnych zapachów

- nie jest konieczne wcześniejsze nagrzewanie

- szybka i łatwa obsługa

- łatwe czyszczenie

- może zastąpić piekarnik

- można smażyć w niej warzywa

- można piec w niej ciasta

- można smażyć produkty świeże i mrożone

- idealna dla jednej lub dwóch osób

Małe minusy:

- szum (o ile można tu mówić o minusie, piekarnik również szumi)

- ograniczona, niezbyt duża pojemność

- konieczność przerywania smażenie w celu przemieszania

Jak widzicie zalety znacznie przeważają i żałuję, że nie miałam jej już wcześniej.

Następnym razem przetestuję dla Was pieczone warzywa. Zapraszam już za tydzień!

wpis sponsorowany

placki i klopsiki

Znów naleśniki?

7/15/2016

placki i klopsiki

Nie ma to jak naleśniki

7/06/2016

smażone

Tofu smażone z ziołami prowansalskimi

4/14/2016

Im prościej tym lepiej, takie motto powinno nam towarzyszyć w kuchni. Powodów jest wiele, jednym z nich jest duża oszczędność czasu podczas przygotowywania dań, ale o wiele ważniejszym argumentem jest to, że nasze organizmy znacznie lepiej przyswajają poste dania. Aby łatwiej to zrozumieć, należy wyobrazić sobie nasze ciało jak sortownię. Nie bardzo pasuje tu porównanie z sortownią śmieci, ale to chyba najbardziej obrazuje ten proces. Za pomocą skanera rozpoznawane są i kierowane do odpowiednich pojemników poszczególne materiały: tu plastiki, tam papier, do innego pojemnika szkło itd. Podobnie odbywa się to w naszym organizmie. Jest on zdany na to, czego mu dostarczymy, nie ma możliwości protestu i z precyzją maszyny sortuje – tu witaminy, tam białka, tam cukry, tłuszcze itp. Dlatego tak ważne jest spożywanie tylko tego, co korzystnie wpływa na funkcjonowanie naszego organizmu.

Z substancjami lub połączeniami, które nie występują w naturze, nasza sortownia nie bardzo sobie radzi i napotykając na takie niezidentyfikowane elementy, odkłada je gdzieś z boku. Ja zawsze sobie wyobrażam, że te niepotrzebne rzeczy lądują w postaci tłuszczu na biodrach. Nawet, jeśli nie jest to może do końca zgodne z prawdą, pomaga mi to w decyzjach podczas zakupów, podczas gotowania i podczas jedzenia, bo już na tym etapie zaczyna się sortowanie.

Jeśli mamy do wyboru zjedzenia (kupienie) banana czy batona, zawsze wybierajmy banana. Nawet, gdyby miał więcej kalorii, zawiera on substancje, z których organizm będzie miał więcej korzyści.

Dziś przypominam Wam o bardzo prostej rzeczy, mianowicie smażonym tofu. Wiem, że jest to już utarty temat, i że tofu jest nośnikiem pewnego stereotypu – weganie jedzą je na okrągło. Pewnie jestem wyjątkiem, ponieważ bardzo długo potrzebowałam, zanim znalazłam odpowiedni dla mnie rodzaj i wprowadziłam do jadłospisu. Teraz mam na nie bardzo prosty sposób i dodaję do różnych dań.

Najlepiej nadaje się tofu naturalne, niezbyt twarde. Kroję je w kostkę i smażę z dodatkiem oliwy z oliwek, soli i ziół. Można dodać to co się lubi, również czosnek. Należy smażyć dość powoli do czasu, aż kostki będą na wierzchu chrupiące i aromatyczne. Idealnie nadają się jako dodatek do sałatek. Dziś jednak podałam je jako samodzielny lunch z dodatkiem pomidorów i wegańskiego sosu. Zachęcam!