Wpis sponsorowany

Każda minuta i każda złotówka się liczy. Sama nie mam dużych możliwości, ale staram się działać charytatywnie. Piszę regularnie i bezpłatnie artykuły do czasopisma Vege, adoptuję zwierzęta ze schroniska (w sumie już 6 i teraz jesteśmy w trakcie adopcji kolejnego pieska), przekazuję małe sumy pieniężne organizacjom pomagającym zwierzętom, propaguję kuchnię roślinną i ten artykuł też piszę oczywiście nieodpłatnie. To nie jest dużo, ale myślę, że ziarnko do ziarnka... a z czasem mogę tę pomoc w miarę możliwości rozbudować.

Pomagam głównie zwierzętom, ale coraz częściej nurtuje mnie myśl, że dzieci są tak samo bezbronne i słabe, szczególnie, gdy przychodzą na świat w niezbyt zamożnej rodzinie, albo cierpią na jakieś schorzenie wymagające drogiej terapii.

Niedawno miałam okazję poznać małą grupę prężnie działających osób pomagających właśnie takim dzieciom. Mowa o fundacji Pomocna Mama, istniejącej od 2012 i działającej w Poznaniu oraz okolicach. Mimo, że istnieje ona tak krótko, zyskała już tytuł Wolontariusz Roku 2016. Zajrzyjcie na stronę fundacji i jej profil na FB, a przekonacie się jak wielkie jest jej zaangażowanie. Na jej pomoc mogą liczyć samotne matki i ojcowie, pełne, ale potrzebujące rodziny, a także dziadkowie, którzy wychowują swoje wnuki.

Osoby i rodziny potrzebujące otrzymują tę pomoc nieodpłatnie, ale fundacja oczywiście ponosi każdego miesiąca wysokie koszty. Aby mogła działać i pomagać, sama zależna jest od naszej pomocy. Miesięczne wydatki, które umożliwiają jej egzystencję to minimum 2.300 zł. Suma umożliwiająca pomoc musi być każdego miesiąca o wiele wyższa i każdego miesiąca powtarza się stawanie na głowie, aby tę sumę zdobyć. Im większą ilością środków finansowych fundacja dysponuje, tym więcej osób potrzebujących może skorzystać z jej pomocy.

Zupy-krem cieszą się ostatnio ogromną popularnością i nic dziwnego. Można przygotować je dosłownie ze wszystkiego, a ich gładka konsystencja to istne niebo w gębie. Pod warunkiem oczywiście, że jest naprawdę gładka. Niby to oczywista sprawa, ale jednak potrzebny jest do tego mikser, który dobrze wykona swoją robotę. Dziś ugotowałam dla Was pyszną zupę marchewkową, której nie należy z góry oceniać po jej składnikach. Marchew jest słodka, więc do tej pory starałam się ten słodki smak skontrastować sokiem z cytryny, co daje niezawodne efekty. Tym razem jednak postanowiłam wykorzystać tę naturalną zawartość cukru i przygotowałam zupę o dość słodkim, ale przyjemnym smaku. Dzięki imbirowi i tabasco jest ona zrównoważona, ostra i naprawdę godna polecenia.

Jak już wspomniałam, niezbędny jest do tego dobry blender, który bardzo dokładnie wszystko zmiksuje, zapewniając najwyższą jakość kremu. Do tej pory używałam mojego starego ręcznego blendera, o którym pisałam Wam w poprzednim wpisie i myślałam, że moje zupy były kremowe... dopóki nie spróbowałam zupy zmiksowanej w moim nowym blenderze kielichowym firmy Blaupunkt TBG701. I tu muszę się Wam przyznać do małej kuchy, bo pewnie to pozwoli Wam zrozumieć, dlaczego warto mieć taki blender. Umieściłam wszystkie składniki w kielichu, przykrywką jeszcze nie przykryłam, bo jakoś tak mi umknęło i na razie wcale jeszcze nie chciałam miksować. Najpierw chciałam zobaczyć jak to działa, a ponieważ jestem okropnym leniem jeśli chodzi o czytanie wszelkich instrukcji obsługi, postanowiłam po prostu spróbować, co się stanie, jak nacisnę jakiś guzik. No i nacisnęłam. Mikser uruchomił się na natychmiast z prędkością tornado, a ja, oczywiście przestraszona, szybko go wyłączyłam. Akcja trwało pewnie nie dłużej niż pół sekundy, a co stało się w tym krótkim czasie? Całość była już zmiksowana! Na dodatek, ani kropla nie prysnęła z kielicha, mimo, iż zapomniałam go przykryć. Nikomu nie polecam takiego podejścia do pracy, przed użyciem każdego nowego urządzenia należy najpierw zapoznać się z jego działaniem i przede wszystkim przykryć kielich, aby uniknąć sytuacji, która mi się przytrafiła kilka lat temu, kiedy to cały mój zielony sos szczawiowy wylądował na suficie. Tak więc, moje pierwsze miksowanie było bardzo lekkomyślne, ale na szczęście wszystko skończyło się dobrze. Ze spokojem „wygładziłam“ jeszcze trochę mój krem włączając program „smoothie“ i po kilku minutach delektowaliśmy się pyszną zupą.

Blender ten posiada duży kielich ze szkła hartowanego o pojemności 1,5 litra, który można używać zarówno do miksowania dań gorących (maksymalnie 70 ºC) , jak i do kruszenia lodu. Dzięki ostrym nożykom pokrytym tytanem, rozdrabnianie jest bardzo dokładne i trwa krótko. Ostrza można demontować, co pozwala na dokładne czyszczenie wnętrza kielicha. Kielich oczywiście można myć w zmywarce.

Jest to duże i solidne urządzenie o eleganckim wyglądzie. Bardzo podoba mi się kwadratowy przekrój kielicha, co powoduje, że można umieszczać go w dowolną stronę. Nie trzeba szukać żadnej konkretnej pozycji, ani przekręcać w poszukiwaniu zatrzasku, wystarczy wstawić kielich w kwadratową podstawę i można już działać. Czy jesteśmy prawo- czy leworęczni, nie ma znaczenia. Umieszczony w rogu „dziubek“, doskonale ułatwia precyzyjne wylewanie zawartości, szczególnie, jeśli weźmiemy pod uwagę, iż kielich jest dość ciężki.

Podczas miksowania mamy do wyboru ustawienie prędkości, albo jeden z trzech przycisków z z automatycznymi programami. Można wybrać „kruszenie lodu“, „smoothie“ lub „interval“ (tryb pulsacyjny).

Jeśli planujecie zakup nowego blendera kielichowego, to bardzo polecam. Zebrałam dla Was najważniejsze plusy i minusy:

Duże plusy:

- duża pojemność kielicha (1,5 L)

- kielich ze szkła hartowanego odpornego na niskie i wysokie temperatury (maksymalnie 70 ºC)

- kielich wyposażony jest w miarkę

- ostrza pokryte tytanem, 10 x trwalsze niż stalowe

- łatwe czyszczenie i możliwość mycia kielicha w zmywarce

- 3 automatyczne programy

- regulacja prędkości

- kwadratowy przekrój kielicha i możliwość precyzyjnego wylewania zawartości

- przyssawki uniemożliwiające przesuwanie się urządzenia na blacie kuchennym

- perfekcyjne rezultaty pracy

Minusów na razie nie znalazłam, ale do tej pory nie miałam okazji sprawdzenia funkcji kruszenia lodu oraz miksowania surowych warzyw i owoców. Gdy tylko zostanie to przeze mnie przetestowane, dopiszę tutaj moje spostrzeżenia.

Z pewnością nastąpi to już niedługo, ponieważ blender ten będzie pewnie prawie codziennie w użyciu. O ile blenderem ręcznym miksuję wszystkie gęste pasty, ten kielichowy będzie służył mi do przygotowywania smoothie, zup i sosów.

750 g marchwi

2 małe cebule

1 duży ziemniak

50 ml mleczka kokosowego

czubek łyżeczki cynamonu

sok z dwóch pomarańczy

świeży imbir (ok. 2 cm)

nieco oliwy z oliwek

sól

tabasco

świeża bazylia

Cebule pokrojone w kostkę usmażyć powoli z oliwą. Marchew, ziemniaka i imbir obrać i pokroić na małe kawałki. Zalać taką ilością wody, aby warzywa były pod jej powierzchnią, ale nie większą. Gotować do miękkości, a następnie wystudzić. Umieścić w kielichu blendera, dodać usmażoną cebulę, sok z pomarańczy, sól oraz cynamon i zmiksować na gładko (najlepiej zastosować program „smoothie“). Przelać zupę do wazy. Przed podaniem polać mleczkiem kokosowym, tabasco i ozdobić listkami bazylii. Można również umieścić w miseczkach małe, obrane i blanszowane marchewki.

wpis sponsorowany

Po drożdżówkach z ziemniakami przyszedł czas na pączki i ich dodatkiem. Doskonale udadzą się z z takiego samego ciasta, z którego były drożdżówki, ale tym razem zamieniłam mąki na bezglutenowe i odpowiednio dopasowałam pozostałe składniki. Nie byłam pewna, czy wyjdą, ale jak widać są nie tylko ładne, ale i pyszne. Mąki bez glutenu są nieco trudniejsze w obróbce i nie dają się tak łatwo formować w kulki, ale wpadłam na pomysł z zastosowaniem łyżki do lodów i kładzenia ich od razu na gorący olej. Udało się, są nawet dość okrągłe. Z wypełnieniem też nie było normalnie. Miałam w planie uformowanie placków i zapakowanie w nich dżemu, ale w związku z tym, że ani kulek ani placków nie dało się zrobić, usmażyłam pączki bez nadzienia i wstrzyknęłam do nich dżem za pomocą rękawa cukierniczego wykonanego ze zwykłego woreczka foliowego. Po tych całych improwizacjach z przyjemnością usiadłam z kubkiem herbaty, żeby w końcu spróbować jak smakują i okazało się, że są bardzo interesujące, jakby lekko karmelowe. Nie są bardzo słodkie, jeśli lubicie, możecie dodać podwójną porcję cukru. Zapraszam do wypróbowania, bez względu na to, czy wolicie wykorzystać zwykłą mąkę,  czy też odważycie się przetestować ten przepis.

2 opakowanie suszonych drożdży

1/2 filiżanki ugotowanych ziemniaków (ilość po zmiksowaniu)

2 filiżanka letniej wody po ugotowanych ziemniakach

1/8 filiżanki cukru

1 łyżeczka soli

1/4 filiżanki margaryny roślinnej

2 filiżanki mąki z bananów warzywnych (plantanów)

1 filiżanka skrobi kukurydzianej 

Dodatkowo:

cukier puder

dżem

Ziemniaki i wodę zmiksować na gładką masę, wymieszać dokładnie z pozostałymi składnikami do ciasta i pozostawić w ciepłym miejscu pod przykryciem na około 1 godzinę. Ciasto powinno podwoić swoją objętość. Jeśli używamy automatu, wystarczy umieścić w nim składniki i wybrać program „ciasto“ (bez pieczenia).

Rozgrzać w dużīm garnku olej i nakładać ciasto łyżką do nakładania lodów. Smażyć powoli z obu stron, a po wyjęciu położyć na papierowym ręczniku, aby pozbyć się nadmiaru tłuszczu.

Przed podaniem wstrzyknąć dżem przy pomocy rękawa cukierniczego i posypać cukrem pudrem.

Podobne pączki prezentowałam tutaj.