Spaghetti i dieta bezglutenowa zdecydowanie do siebie nie pasują. Do tej pory dopiero raz udało mi się zrobić własny makaron, wtedy jeszcze z mąki pszennej. Wyobrażam sobie, że własny makaron bezglutenowy to niezłe zadanie, odkładam więc je na później i kupuję od czasu do czasu makaron bezglutenowy dla mojej drugiej połówki, a dla mnie makaron pełnoziarnisty, zdecydowanie tańszy. Cóż, jak widać zwykły makaron stał się u nas dość skomplikowany, więc nie jadamy go zbyt często, a jak już, to wtedy musi być coś wyjątkowego. Na przykład z pysznym pesto z awokado. Coś genialnego. robi się szybciutko, a efekt jest rewelacyjny, namawiam Was.
Wiele osób boi się awokado ze względu na ilość kalorii. Zupełnie niepotrzebnie, bo kaloria kalorii nierówna i nasz organizm doskonale poradzi sobie z naturalnym tłuszczem. Oprócz tłuszczu dostarczymy naszemu organizmowi wiele innych cennych składników, między innymi: likopen, potas, witaminy C, E, A, z grupy B, luteinę i zeaksantynę. Owoc ten pozytywnie wpłynie na nasze oczy, a zawarte w nim przeciwutleniacze mają działanie przeciwnowotworowe. Tak więc, korzyści przeważają, sięgajmy po nie, kiedy mamy tylko ochotę, tym bardziej, że dosłownie w kilka minut da się przygotować pyszne dania.

© Mariola Streim

© Mariola Streim to zdjęcie możesz kupić tutaj

Przepis ten oraz przepis na pyszny krem czekoladowy z awokado ukaże się w czerwcowym wydaniu wegańskiego czasopisma Vege

Uwielbiam buraczki. Wiem, że niektórzy ich nie lubią, ale ja tego zrozumieć nie mogę. Mam takie moje osobiste, ciche podejrzenie, dlaczego są osoby nie przepadające za tym pysznym warzywem. Myślę, że  nie miały one okazji spróbować ich w idealnym, pysznym daniu. A może się mylę? Może jednak niektórzy tak już mają i koniec? Słodki smak buraczków wymaga bezwzględnie kontrastu, w przeciwnym razie łatwo się do nich zniechęcić. U mnie najczęściej podawane są podobnie jak dziś, bardzo prosto. Niewiele składników i jestem w siódmym niebie. Zapraszam Was do wypróbowania, tych, którzy lubią i tych, którzy nie lubią, może się przekonają :-)

© Mariola Streim to zdjęcie możesz kupić tutaj

Moi Drodzy, powoli mijają dni wolne i wracamy do naszych codziennych obowiązków. Na szczęście powoli, dzięki temu, że przed nami jeszcze weekend. Czy łatwy jest dla Was ten powrót? Dla mnie chyba nie, choć odpoczywałam w dni wolne, mam wrażenie, że jeszcze jedna taka ich porcja przydałaby mi się, aby całkowicie zregenerować siły. Pewnie wielu z Was odczuwa jeszcze lenistwo, więc korzystajmy z tego, że nie musimy na razie rozkręcać się pełną parą. Odpoczynek jest niezwykle ważny, nie samym jedzeniem w końcu człowiek żyje.
A skoro o jedzeniu, to mam dla Was pyszny sernik z kaszy jaglanej. Oczywiście nie smakuje on całkiem identycznie jak taki klasyczny z twarogu, ale muszę powiedzieć, że jest całkiem dobry i nawet porównywalny. Upiekłam go bez przepisu, moją bazą była ugotowana według przepisu na opakowaniu kasza jaglana i dodatki takie, jakie pamiętam z czasów, kiedy piekłam klasyczne serniki.
Koniecznie spróbujcie, nawet jeżeli nie interesujecie się dietą wegańską, gdyż kasza jaglana zawiera całe mnóstwo cennych składników, którymi żaden organizm nie pogardzi. No i oczywiście jest to raj dla bezglutenowców.

Na koniec składam Wam życzenia naworoczne, aby spełniły się Wasze marzenia, aby udało się Wam zrealizować plany i mam nadzieję, że ten nadchodzący rok spędzimy znów razem, tu na blogu!

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Święta nareszcie już są. Tak długo do nich się przygotowywaliśmy i na nie czekaliśmy, aż w końcu nadeszły. Życzę Wam, abyście cudownie je spędzili i do zobaczenia w nowym roku.

© Mariola Streim to zdjęcie możesz kupić tutaj

Dziś będą obiecane jasne ciasteczka bezglutenowe. Jasne z sensie, że bez czekolady, bo nie wszyscy lubią. A nawet ci, którzy czekoladowe lubią, skuszą się może na takie waniliowe?
Wszystkich zbulwersowanych informuję, że futro też jest wegańskie bo sztuczne, cudowne, mięciutkie, w sam raz na zimowe wieczory na kanapie z takim chrupiącymi ciasteczkami oraz kubkiem herbaty. No i z kotem, obowiązkowo. Czy już w Waszych domach robi się przytulnie? Już niedługo...

© Mariola Streim

Dzisiejsze ciasteczka nie są bezglutenowe, gdyż powstały dość długo przed świętami, kiedy jeszcze nie testowałam kuchni bez glutenu. Przygotowałam je do grudniowego wydania czasopisma Vege, a że nie wszyscy moi czytelnicy muszą ograniczać gluten, postanowiłam je Wam tu zaprezentować. Dla bezglutenowców też jeszcze będą obiecane jasne ciastka, właśnie ciasto chłodzi się w lodówce i myślę, że jutro pojawią się tu na blogu. Zapraszam po przepisy, mimo przedświątecznego zabiegania dacie radę je upiec bo są bardzo szybkie.

© Mariola Streim

© Mariola Streim zdjęcie z tej serii możesz kupić tutaj

Przepis został opublikowany w wegańskim czasopiśmie Vege

Bez glutenu nie znaczy bez ciastek. Oprócz chleba, jednym z większych problemów w diecie bezglutenowej są ciasta i ciastka. Są wprawdzie gotowe słodycze, ale ceny ich są raczej słone, a czy w smaku są takie rewelacyjne? Przyznam, że nie wiem, bo od razu postanowiliśmy postawić na domowe wypieki. Jakoś tak już sam regał bezglutenowy mnie odstrasza. Człowiek zaraz czuje się jakiś chory, gdy przed nim stoi.
Jak się okazało ciastka nie są trudne, na pierwszy rzut poszły czekoladowe, ale są w planach jeszcze inne. Zapraszam do wypróbowania, są kruche i pyszne.

© Mariola Streim

Zwykle zastanawiamy się co tu ugotować i wtedy przychodzą nam najdziwniejsze składniki, trudne pomysły, które skutecznie utrudniają nam gotowanie. Bo przecież to takie mozolne. Czy nie macie tak od czasu do czasu? Nawet ja, totalna fanatyczka gotowania, mam niestety czasami takie dni, że chce mi się powiedzieć – nie, dziś kuchnia zamknięta. Ale spokojne, wystarczy wtedy policzyć do dziesięciu (jak w większości kryzysowych sytuacji), wykonać kilka głębokich oddechów, wyłączyć myślenie i zajrzeć do lodówki. A tam na sto procent znajdzie się marchewka. Ziemniaki i tak każdy w domu ma, do tego można dodać jeszcze groszek i stworzyć zupełnie bez stresu, bardzo prostą i pyszną zapiekankę. Jest ona wegańska i oczywiście nie zawiera glutenu. Podpowiem Wam po cichu, że super smakuje z ketchupem. Zapraszam.

© Mariola Streim

Czy myśleliście czasami o osobach, które muszą unikać niektórych składników spożywczych ze współczuciem? Zupełne niepotrzebnie. Każde ograniczenie stawia nam granicę i w jej ramach musimy się poruszać, ale granica nie zawsze musi być czymś złym. Dzięki temu, że jest, nie rozpraszamy się, tylko z tego małego obszaru, który mamy do dyspozycji, wyciskamy ile się da. Skupiamy się na tym, co mamy i dzięki temu odkrywamy cudowne rozwiązania, których być może wcale nie zauważylibyśmy, mając większe pole do działania. Dotyczy to nie tylko kuchni. W pracy kreatywnej również ma się zawsze jakieś ograniczenia, jeżeli nie są narzucone z góry, to określone przez twórcę. Dzięki temu cała idea staje się bardziej czytelna i jednoznaczna. Można nawet zaryzykować stwierdzenie, że projekt jest wtedy lepszy, jeżeli nie wrzucimy zbyt wielu pomysłów do jednego wora. Gotowanie niczym się od projektowania nie różni, pod warunkiem, że odejdziemy od powielania przepisów, a zaczniemy tworzyć własne kompozycje.
Wracając jednak do prozy życia, mój przepis nie jest nowym odkryciem, podpatrzyłam go na blogu foodmania i nieco zmodyfikowałam, a moim ograniczeniem był gluten. Efekt niesamowicie pyszny. Spróbujcie nawet, jeżeli nie jesteście weganami, ani bezglutenowcami. Deser ten w niczym nie przypomina w smaku jakiejś nudnej diety, a Ci, którzy mieli przyjemność spróbować mieli zadowolone miny :-)

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim zdjęcie z tej serii możesz kupić tutaj

Wykluczenie glutenu z jadłospisu nie jest trudne, gdyby nie chleb. Od razu pierwszego dnia, kiedy postanowiłam przeprowadzić ten eksperyment, zauważyłam, że ogarnęła mnie lekka panika na myśl o chlebie. Ale dlaczego, przecież i tak zawsze pieczemy sami, więc wystarczy tylko zamienić mąkę. Niby tak, ale nieco się tego obawiałam. Bułki wyszły ok., więc nie dało mi to spokoju, zaraz postanowiłam spróbować upiec podobny chleb. Udał się bez problemu, ale porywając się na takie przepisy musicie o kilku rzeczach wiedzieć. Taki chleb nigdy Wam nie wyrośnie taki duży i puchaty, jak z jasnej mąki pszennej. Zawsze będzie miał nieco zbitą konsystencję, podobną do razowego. Podczas przygotowywania ciasta możecie się nieco przestraszyć, bo ciasto jest nieco... rozpaćkane. Nie trzyma się razem, gdybyście próbowali ulepić z niego dużą chlebową kulę, to założę się, że nic z tego. Po prostu takie rzadkawe ciasto należy zostawić jakie jest, nic się nie przejmować, wlać do foremki i upiec. Idealnie wychodzi w automacie, ale jestem pewna, że w normalnej foremce, w piecu też się uda.
Na razie używam gotowej mąki ryżowej i gryczanej, ale przy najbliższej okazji spróbuję zmielić ryż i kaszę, bo jest to pewnie o niebo tańsze. Nie kupuję gotowej mąki bezglutenowej, kiedyś dla naszego bezglutenowego gościa chciałam upiec chleb z takiej mąki i skończyło się katastrofą. Nie dosyć, że był twardy jak kamień, to jeszcze w smaku był jak papier, albo coś podobnego, bezsmakowego. Lepiej popróbować z różnymi mąkami, tym bardziej, że w takim chlebie mamy całą gamę smaków.

© Mariola Streim