© Mariola Streim

© Mariola Streim

Odpoczęliście w święta? Jedliście zdrowo i przede wszystkim dania roślinne? Pewnie większość z nas spełnia te kryteria, ale założę się, że wszyscy przesadziliśmy ze słodyczami, więc mam dziś dla Was zdrowe i bardzo łatwe do wykonania sajgonki. Właściwie nie wymagają one specjalnego przepisu, wystarczy tylko zorganizować sobie papier ryżowy, a nadzienie przygotować według własnego pomysły. Można też przygotować paczuszki na słodko i kiedyś były tu już nawet banany. Tam też zamieściłam ilustrację, która ułatwi Wam zawijanie. Tak więc, jesteście już zaopatrzeni w wiedzę i możecie przystąpić do działania. Nie zniechęcajcie się, jeśli pierwsze paczuszki nie wyjdą idealne. Moje się oczywiście otworzyły, ale to tylko dlatego, że byłam niecierpliwa i za szybko umieściłam je w tłuszczu. Musi on być dobrze rozgrzany, rolki starannie zawinięte i wtedy wszystko będzie dobrze. Zapraszam!

Przepis przygotowałam dla czasopisma VEGE.

10 arkuszy papieru ryżowego (średnica ok 15 cm)

1 mała cebula

1 marchew

1/2 małej kalarepy

kawałek białej części pora (ok. 10 cm)

3 liście kapusty pekińskiej

1 szalotka

1 ząbek czosnku

ok. 1 cm świeżego imbiru

mała garść natki gładkiej pietruszki

sól

olej do smażenia

sos do sajgonek

Drobno pokrojoną cebulę zeszklić na patelni z odrobiną oleju. Dodać posiekanego drobno pora, szalotkę i liście kapusty oraz startą marchewkę i kalarepę. Smażyć przez minutę. Dodać posiekany czosnek, imbir und natkę pietruszki, wymieszać i dostawić.

Papier ryżowy namoczyć przez chwilę w zimnej wodzie, układać na desce, nakładać po łyżce nadzienia i zawijać rolki w następujący sposób: nadzienie umieścić na papierze mniej więcej w 1/3 od brzegu (tego nam bliższego), zagiąć krótszą część przykrywając nim nadzienie, następnie zagiąć oba boki i na koniec zwinąć całość w rolkę.

Smażyć sajgonki na ok. 4 mm głębokim tłuszczu do czasu, aż będą zarumienione.

Podawać z sosem sojowym, sosem chili lub innym sosem chińskim.

Moi drodzy, nareszcie nadeszły! Jeszcze tylko dziś ostatni dzień przygotowań i już od jutra błogie nic nierobienie. Dziwicie się dlaczego już teraz? Że niby w sobotę jeszcze okna można umyć? Owszem można, ale nie trzeba :-) Od kilku lat prowadzę mojego bloga praktycznie bez przerwy, jedynie w dni świąteczne mogę sobie pozwolić na urlop, więc postanowiłam to tym razem bardzo dokładnie przygotować i maksymalnie wykorzystać. O tym, jak spędzę te dni dowiecie się już niedługo. Jedno jest pewne, będzie naprawdę leniwie.

Wiem jednak, że niektórzy z Was mają jeszcze sporo energii i do ostatniej chwili będą kręcić się w kuchni, więc mam dla Was przepis na pyszną, bezglutenową babkę karobową. Karobu dodałam niewiele, tylko do smaku i odkryłam, że w połączenie z lukrem ciasto smakuje jak marcepanowe. 

A co z tym gniazdkiem, czy trudno się je robi? Ależ skąd! Można wyczarować je dosłownie w kilka minut. Jesteście ciekawi? Wypróbujcie!

Już po raz kolejny mam zaszczyt składać Wam życzenia, więc przyjmijcie je i cieszcie się wolnymi chwilami.

Wesołych Świąt Wielkanocnych,

smacznego jajka, smacznych dań wegańskich, 

Witajcie ponownie w przedświątecznym zawirowaniu. Czy u Was też jest tak pięknie wiosennie? U mnie świeci słońce i ptaki tak głośno ćwierkają, iż czasami muszę wyglądać przez okno, żeby się upewnić, że to prawdziwy ptak, a nie jakiś żart z nagraniem odtworzonym na maksa. Nasze koty też często siedzą na parapecie jak w kinie i nie mogą się napatrzeć. Dla mnie taka wiosna mogłaby trwać wiecznie. Szkoda, że nie ma kraju, w którym ta właśnie pora roku jest przez cały czas.

Chcę więc jak najlepiej wykorzystać ten cenny czas i święta planuję spędzić jedynie na odpoczywaniu, spacerowaniu i słuchaniu śpiewu ptaków, czego i Wam życzę.

Tymczasem namawiam Was na małą chwilę uwagi, ponieważ ten przepis jest naprawdę świetny i przyda się również na co dzień. Wbrew pozorom takie zające to nic skomplikowanego, a niesamowicie dekoracyjnie zaprezentują się na wielkanocnym stole. A może sprawicie komuś prezent? U mnie oczywiście nie doczekały się żadnej prezentacji, wykonałam je do czasopisma VEGE jakiś czas temu i zjadłam 2 jeszcze w ten sam dzień. Oczywiście kwestia obiadu i kolacji była już załatwiona. Resztę zamroziłam, ale nie na długo, ponieważ przypomniałam sobie o nich następnego dnia z rana i również zjadłam dwa ostatnie. Konkurencji nie miałam, ponieważ ciasto zawiera gluten, więc wszystko było dla mnie.

Jutro pyszna babka i potem... leniuchowanie!

4 sztuki

120 g mąki orkiszowej gruboziarnistej

1 saszetka drożdży suszonych

1/4 łyżeczki cukru

1/2 łyżeczki soli

100 ml śmietany roślinnej, na przykład ryżowej

50 ml oliwy z oliwek

szczypt chili

szczypta curry

Do dekoracji:

ziarenka pieprzu i listki rozmarynu

Wszystkie składniki dokładnie wymieszać, przykryć miskę ściereczką i odstawić w ciepłe miejsce na około pół godziny. Blachę wyłożyć papierem do pieczenia, formować z ciasta zajączki w następujący sposób: 

Ciasto podzielić na 4 części, po jednaj na każdego zajączka. 

Porcję na 1 zająca podzielić na pół, z jednej połowy uformować rogalik. 

Drugą część znów podzielić na pół, z jednej połowy uformować głowę, z drugiej oderwać kawałek i uformować ogonek. 

Pozostałą część podzielić na pół i z tych części uformować uszy. 

Podobnie uformować pozostałe 3 zające.

Z ziaren pieprzu wykonać oczy, a z listków rozmarynu wąsy.

Piec 25 minut w temperaturze 200 ºC we wcześniej nagrzanym piekarniku.

Czy trwa już u Was odliczanie dni do świąt? A może godzin? U mnie niestety czekają jeszcze różne projekty na skończenie, wpisy na opublikowanie i nowe przepisy na zrealizowanie. W związku z tym nie mam czasu na myślenie o świątecznej atmosferze, a o dekoracjach nawet nie wspomnę. Mam nadzieję, że u Was jest spokojniej, a może też jesteście bardzo zabiegani? Może namówię Was na szybką sałatkę? Już były tutaj podobne, ale dzisiejsza jest z dodatkiem rzodkiewki, co nadaje jej jeszcze pyszniejszego smaku. Na świąteczny stół można podać ją w kieliszkach do jajek. Mi takie zostały z zamierzchłych czasów, kiedy to jeszcze je jadaliśmy. A myślałam, że mi się nie przydadzą i chciałam je już wyrzucić. Jednak moje zbieractwo na coś się przydaje :-)

Jutro będzie przepis na sympatyczne, wielkanocne zające drożdżowe, takie jak w tle zdjęcia, a w czwartek przygotuję dla Was ostatni przedświąteczny wpis z przepisem na babkę karobową, która smakuje jak marcepanowa. Nie mam pojęcia dlaczego, ale zapewniam, że jest pyszna i łatwa. Oczywiście z lukrem... i z małą niespodzianką :-)

Wszystkie trzy przepisy przygotowałam dla magazynu VEGE.

© Mariola Streim

Kolejna propozycja na święta, choć nie tylko, gdyż świeży, zielony kolor i delikatny smak, idealnie wpisują się w cały okres wiosenny i letni. Latem można podać tę zupę jako chłodnik. Co najważniejsze, pewnie już zanudzam, ale znów jest to przepis ekspresowy. Pamiętacie jak nasze babcie i mamy gotowały zupy? Robiły to godzinami. Dla mnie to nie do pomyślenia. Mam tyle projektów, że nie wiem w co ręce włożyć i jeszcze miałabym spędzać tyle czasu w kuchni? Teraz jeszcze na dodatek adoptowaliśmy dodatkową biedną psinkę i doszły mi regularne spacery. Z jednej strony się cieszę, bo oprócz zdrowego jedzenia zażyję trochę świeżego powietrza, a przede wszystkim dziennego światła, a z drugiej strony trochę marudzę, że nie mam na to czasu. Trudno, psinka jest i wygląda na to, że u nas zostanie. Po dwóch nieudanych adopcjach (niestety), o czym mam zamiar szerzej napisać innym razem, znaleźliśmy małego pieska „torebkowego“ w potrzebie, który doskonale pasuje do naszych pozostałych zwierzaków. Teraz właśnie uświadomiłam sobie, że stanowczo za mało piszę o nich na blogu. Koniecznie musimy to wszystko nadrobić, tym bardziej, że nasza domowa „trzoda“ jest czasami bardzo śmieszna.

Tymczasem wracamy do świąt, podczas których niestety zwierzęta głosem ludzkim nie mówią, ale wystarczy, że my gadamy jak najęci siedząc przy świątecznym stole, zajadając pyszne, wegańskie dania. Czy już coś przygotowujecie? Ja tylko na razie działam do celów blogowych, dania nadające się tak naprawdę do zjedzenia będę jednak znów produkować na ostatnią chwilę, dlatego przekonuję – szybkie i łatwe przepisy są na wagę złota. Przed świętami będzie ich tutaj jeszcze kilka. Tymczasem zapraszam na zupę.

P.S.

Jak podobają się Wam moje szydełkowe kwiatki? Opis wykonania postaram się opublikować jutro na drugim blogu. Mam nadzieję, że zdążę i nie skończy się jak na „obiecankach-cacankach“, jak w przypadku wegańskich biszkoptów. Nie martwcie się, nie zapomniałam o nich, przepis pojawi się jedynie z minimalnym opóźnieniem, z braku czasu oczywiście :-)

2 porcje

2 ziemniaki

1 mała cebula

1 awokado

1 opakowanie rzeżuchy (ok. 14 x 9 cm), odłożyć nieco do dekoracji

olej do smażenia

sól do smaku

Cebulę pokroić w kostkę i zeszklić z olejem w garnku. Ziemniaki pokroić w kostkę, dodać do cebuli zalać wodą, tak, aby tylko były pod powierzchnią wody i gotować ok. 10 minut (do miękkości ziemniaków). Lekko wystudzić, dodać obrane awokado i rzeżuchę i zmiksować wszystko na krem. Podgrzać jeszcze raz, jeśli to konieczne (nie gotować) i natychmiast podawać ze świeżą rzeżuchą z tostowanym lekkim pieczywem.

Dzisiejszy pomysł z pewnością spodoba się wszystkim osobom na diecie bezglutenowej oraz tym, którzy ograniczają spożycie chleba. Z mojego punktu widzenia to jednak za mała grupa osób, ponieważ tostowane bataty są tak genialne, że w zachwyt powinien wpaść każdy, kto miał okazję ich spróbować. Jeśli nie wierzycie, że te kanapki smakują wyjątkowo pysznie, przekonajcie się sami. Są możliwe do wykonania w ciągu kilku minut. Do tej pory piekłam słodkie ziemniaki w piekarniku, smażyłam na patelni lub gotowałam. Nawet placki i ciasto z batatów publikowałam tutaj na blogu. Jednak takie krążki z tostera smakują zupełnie inaczej. Nawet nie potrafię opisać jak, w każdym razie nie są takie miękkie jak gotowane, czy pieczone. Są nieco wysuszone, ale nie twarde. Po prostu idealne. Idealnie można wykorzystać je do kanapek, zarówno słodkich, jak i wytrawnych, ale też świetnie smakują jako samodzielna przekąska zamiast chipsów lub z dowolnym dipem czy pastą.

Skórka powinna być nieco przypieczona, więc toster należy ustawić na najwyższą moc i włączyć na maksymalny czas, aż będą upieczone i smaczne. U mnie wymagało to dwukrotnego tostowania, aby uzyskać odpowiedni rezultat. Spróbujcie i piszcie, czy Wam smakowało.

Zdjęcia przygotowałam do magazynu VEGE.

Czy zbieracie już powoli inspiracje? U mnie czas przedświąteczny rozpoczął się kilka tygodni temu, gdy przygotowałam dla Was coś pysznego do magazynu VEGE. Wymaga to sporego wyprzedzenia, aby gazetki trafiły do Was na czas. Prywatnie niestety znów będzie wszystko na ostatnią chwilę, ale z roku na rok mam coraz większą wprawę i staram się zminimalizować stres.

Tymczasem przygotowałam zestawienie przepisów z bloga, które idealnie nadają się na świąteczny stół. Jak zwykle, wszystkie są łatwe i szybkie i możecie bez problemu dopasować je do własnych upodobań.

kokosowe babeczki z karobem bez glutenu

wegańskie ciasto z kremem

majonez z awokado

mus czekoladowy o delikatnym korzennym smaku

szybka zupa z młodego szpinaku

cynamonowe drożdżówki z gotowanymi ziemniakami

Wpis sponsorowany

Wegańskie i bezglutenowe gofry są niezłym wyzwaniem, ale mając odpowiednią mąkę i niezawodny sprzęt, są możliwe, jak widać na załączonych obrazkach. Dzisiejszy test gofrownicy firmy Blaupunkt WMP501 przeprowadziłam na moim sprawdzonym przepisie, ale dokonałam w nim znaczącej zmiany. Dzięki dodaniu masła orzechowego do ciasta, wafle są o wiele smaczniejsze od poprzednich. Oczywiście możecie przepis zmodyfikować i dodać zwykłą mąkę zamiast bananowej. Możliwe, że ilość mąki nieco się wtedy zmieni, ważne jest tylko, aby ciasto miało konsystencję gęstego ciasta naleśnikowego.

Co decyduje o tym, że gofrownica jest dobra? Dla mnie najważniejsza jest idealnie gładka powierzchnia płyt grzewczych, do której ciasto nie ma szans się przykleić. Moja stara gofrownica była niby powleczona teflonem, ale niestety czasami zdarzało się, że ciasto się przyklejało. Szczególnie, kiedy za wcześnie ją otworzyłam. Wafle się wtedy rozdwajały, jedna część była przyklejona na górnej części, a druga do dolnej i musiałam jakoś je odkleić, co nie zawsze było łatwe. Cała akcja pieczenia wymagała wyczucia, ciasto musiało mieć odpowiednią konsystencję, musiałam je wlewać do gofrownicy dopiero, kiedy była dobrze rozgrzana i nie mogłam jej za wcześnie otwierać. Często też widać wyraźnie, że ciasto w środkowej części, bezpośrednio nad grzałką jest bardzo przypieczone, natomiast na krawędziach ledwo co wyrośnięte. Oczywiście zdarzało się, że czekałam na wypieczenie się gofrów za długo i wtedy wafle były przypalone. Z czasem znałam ją już jak własną kieszeń, ale mimo wszystko wygodniej piecze się gofry w gofrownicy, do której się nic nie przykleja, a ciasto piecze się równomiernie. Nie trzeba się wtedy niczym stresować i przygotowanie idealnych wafli jest dziecinnie proste. Gofrownica Blaupunkt jest pod tym względem perfekcyjna. Na nic właściwie nie trzeba zwracać uwagi, bo ona po prostu działa jak należy. Pieczenie gofrów z jej użyciem, to czysta przyjemność. W zaprezentowanej gofrownicy można oczywiście upiec idealne wafle kwadratowe, moje są małe tylko ze względów estetycznych, na takie miałam akurat ochotę, ponieważ kwadratowe na blogu już były.

200 g mąki z bananów warzywnych (plantanów), można zastąpić zwykłą mąką pszenną

50 g skrobi kukurydzianej (można pominąć i dodać 50 g więcej mąki z bananów)

1 łyżka gładkiego masła orzechowego

1 łyżeczka proszku do pieczenia bez glutenu

cukier waniliowy lub wanilia

500 ml mleka roślinnego*

Wszystkie składniki dokładnie wymieszać. Ciasto powinno mieć konsystencję gęstego ciasta do naleśników, w razie potrzeby można dolać nieco więcej płynu lub dosypać nieco mąki. Piec w dobrze nagrzanej gofrownicy około 9 minut (czas może się różnić w zależności od rodzaju gofrownicy). Najlepiej studzić gotowe gofry na kratce, aby zachowały chrupkość. Najsmaczniejsze są jeszcze ciepłe z cukrem pudrem i sosem waniliowym, czekoladowym lub konfiturą. Jeśli okaże się, że jednak kilka zostanie (w co wątpię), można odgrzać je w tosterze.

* Zamiast mleka roślinnego można użyć 200 ml mleczka kokosowego i 300 ml letniej wody

lub 400 ml śmietany roślinnej i 100 ml wody.