Czy lubicie bardziej sałatki na słodko czy wytrawnie? Dziś wybór nie jest konieczny. Kiedyś w mojej głowie był jasny podział, warzywa to warzywa, przygotowuje się z nich dania wytrawne, a owoce je się oczywiście na słodko. Od jakiegoś czasu jednak zrezygnowałam z tego porządku i łączę składniki według własnego upodobania. Pomysł nie jest nowy, gdyż w krajach arabskich często dodaje się do wytrawnych sałatek z kuskusu na przykład daktyle. Ja do mojej użyłam mieszankę RISANA, dodałam słodkie składniki i podałam w listkach cykorii. Cykoria ma w tym daniu nie tylko funkcję dekoracyjną. Jej delikatna goryczka świetnie kontrastuje ze słodkimi składnikami. Bardzo chciałabym, abyście wypróbowali moją dzisiejszą kreację, bo ciekawa jestem Waszego zdania na jej temat. Nam wszystkim smakowała. Jeśli wolicie, możecie podać ją bez cykorii, świetnie nadaje się wtedy na śniadanie.

Przy okazji chciałam zwrócić Waszą uwagę na kolorowe marchewki, które od jakiegoś czasu coraz częściej można kupić w supermarketach. Niektórzy unikają ich, myśląc, że są farbowane, ale zupełnie niepotrzebnie, ponieważ ich kolor jest naturalny. Kiedyś marchew wcale nie była pomarańczowa lecz biała, kremowa i fioletowa. Rosła sobie dziko. Dopiero w VI wieku holenderscy hodowcy wymyślili jej pomarańczowy kolor (kolor narodowy Holandii) na cześć księcia Wilhelma I. Pomarańczowa marchew szybko podbiła serca nie tylko Holendrów i przetrwała do dziś.

1 torebka (100) mieszanki ryż + quinoa 3 kolory RISANA

2 śliwki

3 łyżeczki rodzynek

jedna mała marchew

2 łyżki syropu z agawy

świeże listki cykorii

Rodzynki moczyć przez kilka minut we wrzątku. Ryż i quinoę ugotować według opisu na opakowaniu i ostudzić. Dodać odcedzone rodzynki, pokrojone na małe kawałki śliwki i startą na tarce o grubych oczkach marchew. Wymieszać z syropem i umieścić w listkach cykorii.

wpis sponsorowany

U mnie raczej szybko niż leniwie, bo o leniuchowaniu ostatnio nawet mowy nie ma, wręcz przeciwnie. Bardzo możliwe, że niedługo dojdzie mi jeszcze ogromny (cudowny!) projekt, ale nie martwicie się, blog nie jest na razie zagrożony :-)

Czasopisma i poradniki pękają w szwach od cudownych porad, jak radzić sobie z codziennym stresem. Czy rzeczywiście mamy tyle na głowie, czy tylko nam się ta wydaje? W całym tym wszechobecnym narzekaniu, że mamy coraz mniej czasu coś jednak jest. Większość z nas pewnie nie czuje się komfortowo już na samą myśl na ten temat i uważa, że ten codzienny kołowrotek, to jedynie brak organizacji. Bądźmy jednak szczerzy – brak czasu i nadmiar obowiązków jest po prostu faktem. Dla uzyskania jasności, sporządźmy listę spraw, które udaje nam się załatwić w ciągu jednego dnia. Okaże się, że jest tego sporo, więc nasze uczucie wiecznego pośpiechu jest jak najbardziej uzasadnione. Bądźmy więc nieco milsi dla siebie samych i zróbmy sobie małą przerwę, a w nagrodę za nasze małe, ale ważne osiągnięcia, przygotujmy sobie coś słodkiego. Coś, co pozwoli nam na chwilę odetchnąć i przyznać przed samym sobą, że jesteśmy świetni, i że w pełni zasługujemy na leniwy deser, na którego wykonanie nie musimy tracić dużo cennego czasu.

Okazuje się, że tak niewiele trzeba, żeby poczuć się lepiej...

Artykuł i przepis ukazał się w czasopiśmie Vege.

200 g tofu naturalnego

3 łyżki jogurtu roślinnego

8 łyżek mieszanki mąk:

2 gryczanej

2 skrobi kukurydzianej

2 kokosowej

2 ryżowej

nieco wanilii

do podania: jagody* na sos jagodowy, cukier do smaku i jogurt roślinny

Zagotować wodę w dużym garnku. Tofu oraz jogurt zmiksować, a następnie wymieszać z 2/3 mieszanki mąk i wanilią. Pozostałą mąkę wysypać na blat kuchenny, wyłożyć na nią ciasto i uformować z niego wałek o średnicy mniej więcej 2 cm. Odcinać skośne krążki i wrzucać na gotującą się wodę. Gotować do czasu, aż pierogi wypłyną na powierzchnię. Odcedzić i podawać z sosem jagodowym, cukrem i jogurtem.

Sos jagodowy:

Jagody rozgnieść widelcem, wymieszać z cukrem i gotować chwilę, aż powstanie sos.

*Można użyć jagody lub inne owoce mrożone.

1 torebka (100 g) MULTIGRANO (ryż naturalny, kasza owsiana pęczak prażona, kasza pszenna pęczak)

1 mała oberżyna

1 cebula

2 małe pomidory pokrojone w kostkę

1 mała puszeczka przecieru pomidorowego (70 g)

nieco oliwy z oliwek

chili

sól

czosnek (opcjonalnie)

świeże zioła: bazylia, oregano

Fasola. Jak ja jej kiedyś nie lubiłam. Nawet sobie tego nie wyobrażacie. Wszystko mogło znaleźć się na talerzu oprócz niej. Tymczasem minęło trochę czasu i nagle okazuje się, że mogłabym jeść ją codziennie. Najbardziej lubię ją tak prosto, po mojemu, z sosem pomidorowym i ziołami. Niestety nie zawsze mam wystarczająco cierpliwości, aby ją moczyć i gotować od początku, więc czasami sięgam po puszkę, ale oczywiście sos przygotowuję sama. Słyszałam, że można gotować w szybkowarze, jest to bardzo szybka i wygodna metoda, jeśli macie taki sprzęt w domu, zachęcam do wypróbowania.

Fasola jest bardzo zdrowa i szczególnie w diecie wegańskiej odgrywa bardzo ważną rolę, jest bowiem bardzo dobrym źródłem wielu cennych substancji. Namawiam jednak wszystkich do jej częstego spożywania, gdyż zawiera ona dużą ilość błonnika, białka, potasu i kwasu foliowego, ale to oczywiście nie wszystko. Mimo wysokiej kaloryczności, może wspomóc nas w diecie odchudzającej, gdyż jej spożywanie nie powoduje dużego przyrostu masy ciała. Poza tym ma dość niski wskaźnik glikemiczny, czyli zalecana jest w diecie dla osób z cukrzycą. Korzystnie wpływa również na układ krążenia i zmniejsza ryzyko zachorowania na raka. Dla mnie jednak najważniejszą informacją jest fakt, że spożywanie fasoli skutecznie obniża poziom cholesterolu we krwi. Osobom z podwyższonym poziomem zaleca się codzienne spożywanie połowy filiżanki fasoli. Przeczytajcie uważnie – codziennie! Bardzo pozytywna wiadomość, idę przygotowywać moją fasolkę :-)

400 g ugotowanej białej fasoli

mała puszeczka przecieru pomidorowego (u mnie 70 g)

tyle wody, ile zmieści się w puszeczce po przecierze

mała cebula

nieco oliwy z oliwek

sól

czubek łyżeczki cukru

przyprawy do smaku, na przykład oregano, majeranek, papryka, chili

Cebulę pokroić w kostkę i usmażyć z oliwą na złoto. Dodać pozostałe składniki, zagotować i gotowe. Ewentualnie dolać więcej wody, jeśli sos jest za gęsty. Podawać na ciepło lub na zimno. 

Oczywiście możecie podawać ją z innym sosem, jeśli macie pod ręką domowy przecier pomidorowy lub ajvar, to jak najbardziej można je wykorzystać.

Źródło: https://www.zentrum-der-gesundheit.de/bohnen.html

Każdy z nas zna te chwile, gdy nagle mamy ochotę na coś słodkiego. Szczególnie jesienią chwile takie zdarzają się coraz częściej. To pewnie zmiana światła i temperatury na zewnątrz powoduje, iż nasze organizmy ogarnia panika, że nie dostaną w najbliższym czasie wystarczającej ilości energii. Ale moi Drodzy, bez paniki. Ten nagły głód da się szybko i zdrowo zaspokoić. Dzisiejszy deser przygotowałam dosłownie w kilka minut, jest bez glutenu, bez laktozy, za to z pysznymi, zdrowymi składnikami. Szczególnie chciałabym zwrócić uwagę na kardamon, który ostatnio stał się moim kulinarnym ulubieńcem. Rozgrzewa i pozytywnie nastawa do życia. Spróbujcie i przekonajcie się sami.

80 g polenty

200 ml mleka roślinnego

wanilia lub cukier waniliowy

2 łyżeczki cukru

na wierzch:

2 jabłka

czubek łyżeczki cynamonu

czubek łyżeczki kardamonu

1 łyżeczka błonnika jabłkowego

1 łyżeczka cukru

nieco wody

nieco syropu z agawy do podania

Polentę wymieszać z mlekiem, cukrem oraz wanilią i doprowadzić do wrzenia ciągle mieszając. Przykryć pokrywką i gotować 10 minut od czasu do czasu mieszając na bardzo małym ogniu. Wyłożyć do foremek żaroodpornych. Obrane jabłka pokroić na kawałki i z odrobiną wody smażyć do czasu aż woda wyparuje. Cukier, cynamon, kardamon i błonnik jabłkowy wymieszać, dodać do jabłek, w razie potrzeby dodać jeszcze nieco wody i wymieszać. Gotowe jabłka wyłożyć na polentę. Można podać od razu z dodatkiem syropu z agawy lub zapiec w piekarniku (15 minut, 200 ˚C we wcześniej nagrzanym piekarniku)

Błonnik jabłkowy możesz kupić w sklepie Pharmovit

Wpis sponsorowany

Wszyscy moi znajomi wiedzą, z jakich prezentów cieszę się najbardziej. Kiedy przychodzą do nas w odwiedziny i przynoszą coś kulinarnego, to od razu świecą mi się oczy. Taką radość można mi sprawić naczynkami, sztućcami czy serwetkami, które później świetnie nadają się do sesji zdjęciowych, ale równie atrakcyjne są prezenty jadalne. Ostatnio trafił mi się wyjątkowo pyszny kąsek – skrzyneczka małych, bardzo dojrzałych i bardzo słodkich mango prosto z Pakistanu. Oczywiście ta sprezentowana skrzynka była o wiele większa niż zdjęciowa, do zdjęć uchowały się tylko te ostatnie egzemplarze.

Smaku tych owoców nie da się porównać z tymi z supermarketu, więc musieliśmy bardzo dokładnie zastanawiać się w jaki pyszny sposób je wykorzystamy. Prawie wszystkie zniknęły w oka mgnieniu i to w swojej naturalnej postaci, czyli tak po prostu, obrane i zjedzone, ale z części zrobiłam taki oto pyszny miks. Myślę, że jeśli raj istnieje, to takie właśnie trunki tam podają, koniecznie spróbujcie już teraz, bo nigdy nie wiadomo, czy nazbieraliście wystarczająco dużą ilość dobrych uczynków i czy do raju traficie ;-)

1 dojrzałe mango

1 dojrzały banan

1 szklanka mleka migdałowego

czubek łyżeczki kurkumy

Owoce obrać i pokroić, dodać pozostałe składniki i zmiksować.

Witamina C jest niezbędna w wielu procesach przemiany materii, miedzy innymi wspomaga odporność, opóźnia starzenie się komórek (również skóry), jest silnym przeciwutleniaczem, czyli zwalcza skutecznie wolne rodniki. Zapobiega też różnym chorobom, między innymi cukrzycy, nadciśnieniu tętniczemu i chorobom serca. Chroni też przed udarem, ponieważ sprawia, że krew ma odpowiednią konsystencję. Odgrywa też duża rolę w gospodarce hormonalnej, poprawia elastyczność tkanek, ułatwia gojenie ran, poprawia pracę wątroby, wzmacnia mięśnie, kości i zęby, a także przyśpiesza spalanie tłuszczu. 

To tylko część jej cudownych właściwości.

Wpis sponsorowany

Źródła:

https://www.zentrum-der-gesundheit.de

Już za małą chwileczkę dowiecie się, kto z uczestników konkursu otrzyma nagrody. Bardzo dziękuję wszystkim za udział i pocieszam tych, którym tym razem się nie udało. Z pewnością będą jeszcze podobne konkursy, wystarczy tylko uważnie śledzić bloga. Jak wiecie, paczki są dwie i jakby los o tym wiedział, wylosowały je dwie Martyny :-) Zostały one wyłonione wśród wszystkich uczestników na blogu i FB. 

Paczka nr 1: Martyna z bloga jedz rośliny

Paczka nr 2: Martyna z bloga be fit be strong

Gratuluję i bardzo proszę o przysłanie mi adresów do wysyłki:

info(at)grafik-und-design.com

zamiast (at) wstaw @

Jeśli pochwalicie się nagrodami u Was na blogu lub na FB, będzie mi bardo miło.

Dziś mam dla Was kolejną propozycję na zimowe zapasy. Już jakiś czas temu był tu przepis na ajvar, ale być może odszedł już nieco w zapomnienie, więc jest ponownie, bo to świetny dodatek do wielu dań i zimą z pewnością chętnie sięgniemy po słoiczek. Niestety oberżyna, papryka i chili zostały dopisane do listy produktów wywołujących reakcje alergiczne u mojego męża, więc ilość zapasów nie będzie u mnie zbyt duża. Ewentualną nadwyżką podzielę się z przyjaciółmi.

Jeśli u Was nie ma żadnych zastrzeżeń zdrowotnych, to jak najbardziej namawiam Was do skorzystania z przepisu.

Zapraszam Was też do spróbowania innych wekowych smakołyków, na przykład faszerowanych papryczek oraz dwukolorowego dżemu. W artykule o dżemie przeczytacie też ogólne wskazówki dotyczące konserwacji produktów, szczególnie wekowania.

P.S.

Przypominam o trwającym do jutra konkursie :-)

Po ostatnim wpisie otrzymałam od Was dużo wiadomości dotyczących wekowania. Oznacza to, że praca u Was idzie pełną parą, mam więc dla Was kolejną propozycję. Tym razem nie będzie to nic słodkiego. 

Przy okazji pracy nad tym przepisem, odkryłam, że prawie z tych samych składników da się przygotować pyszną i szybką zupę, koniecznie muszę to tutaj osobno opisać. Zachęcam do wypróbowania poniższej propozycji, a jeśli przygotujecie, koniecznie napiszcie, czy przypadła Wam do gustu. Tymczasem nie zawracam Wam już głowy, pewnie jesteście zapracowani, jeśli nie zawodowo, to z całą pewnością wekujecie. U mnie ostatnio bardzo dużo się dzieje, właśnie lecę pracować nad bardzo przyjemną sesją zdjęciową, mam nadzieję, że niedługo będę mogła zdradzić Wam szczegóły.

Pozdrawiam Was słonecznie i przypominam o trwającym jeszcze kilka dni konkursie.

Przepis ukazał się w czasopiśmie Vege.

małe kolorowe papryczki

tofu naturalne

czosnek

rozmaryn suszony mielony

nieco oliwy z oliwek

nieco sosu sojowego

świeże gałązki rozmarynu

zalewa octowa (1 część wody, 1 część jasnego octu winnego, sól i cukier do smaku)

Usunąć ogonki i gniazdka z nasionami z papryczek. Tofu pokroić w kostki i usmażyć z oliwą, suszonym rozmarynem i sosem sojowym w miarę możliwości ze wszystkich stron. Umieścić po jednej kostce w każdej papryczce. Papryczki ułożyć w dużych sterylnych słoikach (weck lub twist-off) zalać zalewą octową, dodać do każdego słoika gałązkę świeżego rozmarynu i przekrojony ząbek czosnku. Słoiki zamknąć i pasteryzować w kąpieli wodnej około 1 godziny przy temperaturze 120 ˚C.

Ważne: temperatura słoików i wody na początku powinna być taka sama, w tym przypadku pokojowa. Czas gotowania zamkniętych słoików liczy się od czasu, kiedy kąpiel wodna osiągnie pożądaną temperaturę.

Skądże! Późne lato to istny raj dla roślinożerców. Kolorowe stragany kuszą swoją obfitością, że aż chciałoby się kupić więcej niż da się udźwignąć. Marzy nam się, aby ten czas nigdy się nie kończył, abyśmy przez cały rok mogli czerpać z bogactwa sezonowych zbiorów. Podobno nie ma rzeczy niemożliwych i choć lata przedłużyć się nie da, da się jednak przechować jego smak.

Możliwości konserwacji warzyw i owoców jest całe mnóstwo i do wieków się je stosuje. Moda na domowe zaprawy, po krótkiej przerwie znów wraca i całe szczęście, ponieważ pracy wcale nie ma aż tak dużo, a widok zapełnionej spiżarni lub choćby jednej szafki kuchennej z pewnością nam ten trud wynagrodzi. Przechować da się praktycznie wszystko, więc tylko od naszej fantazji i upodobań smakowych zależy, na co się zdecydujemy.

W zależności od produktu, powinniśmy dobrać odpowiednią metodę konserwacji.

Suszenie:

To bardzo łatwa i szybka metoda. Zioła, grzyby, plasterki pomidorów i niektóre owoce wystarczy suszyć przez noc specjalnej suszarce i potem zamknąć w szczelnych pojemniczkach. To wszystko. Tak zrobione zapasy bez problemu przetrwają przez całą zimę bez utraty aromatu.

Mrożenie:

Najpopularniejszy sposób na zatrzymanie lata, nie wymaga wiele pracy, a efekt może być niesamowity.

O mrożonych truskawkach, malinach czy jagodach już nie warto wspominać, każdy pewnie je gromadzi, ale można pomyśleć na przykład o kwiatach. Wiele z nich jest jadalnych i nic nie stroi na przeszkodzie, aby uwiecznić je w kostkach lodu. Można sobie wyobrazić miny gości, kiedy wieczorową porą w środku zimy, podamy im koktajl udekorowany kostkami lodu z zatopionymi fiołkami lub kwiatkami dzikiego bzu.

Bardziej roboczym produktem, mniej umilającym oko, ale za to podniebienie, jest mus z dyni. Ten idealny półprodukt o szerokim zastosowaniu można wykorzystać zimą do deserów, wypieków i zup. Dynię wystarczy pokroić w księżyce, usunąć pestki, upiec i zmiksować. Poporcjowana i (koniecznie) opisana pulpa, spokojnie będzie sobie czekała w zamrażarce na jej zastosowanie.

Wekowanie:

Wymaga nieco pracy, ale za to bardzo przyjemnej, tym bardziej, że od czasu do czasu można skubnąć sobie świeżutką, wypestkowaną wisienkę, zanim zostanie zamknięta na długie miesiące.

Do wyboru mamy dwa rodzaje słoików – nowoczesne twist-off, z metalowymi nakrętkami oraz nieco nostalgiczne weck ze szklanymi dekielkami, gumkami i klamerkami. Oba rodzaje słoików świetnie funkcjonują i można je używać wielokrotnie, pod warunkiem, że nie są uszkodzone.

Cała procedura wekowanie jest dziecinnie łatwa, ale słoiki przed użyciem muszą być sterylnie czyste, co wcale nie jest trudne.

Najpierw słoiki i dekielki należy dokładnie umyć (na przykład w zmywarce) a następnie:

- zalać na kilka minut wrzątkiem

- lub wstawić do piekarnika na minimum 10 minut przy temperaturze 120˚C

- lub napełnione wodą (otwarte) wstawić do mikrofalówki i doprowadzić do wrzenia, dekielki zalać na kilka minut wrzątkiem.

Tak przygotowane słoiki oczywiście muszą aż do zamknięcia pozostać w miarę możliwości sterylne, to znaczy, podczas pracy nie należy dotykać ręką gwintów, ani wewnętrznej strony dekielków. Chodzi o to, aby jak najmniej bakterii dostało się do wnętrza słoika podczas pracy. Aby czysto napełnić słoiki zawartością, warto zorganizować sobie specjalny lejek z szerokim otworem odpowiedniej wielkości, wtedy nic nam się nie rozleje i brzegów nie trzeba będzie wycierać. Jeśli już nam się jednak mały wypadek wydarzy, należy użyć czystej ściereczki.

Kiedy już słoiki zostaną zapełnione i chcemy przechowywać je przez dłuższy okres czasu, konieczna jest ich pasteryzacja. To nic innego, jak podgrzewanie zamkniętych zapraw w kąpieli wodnej lub w piekarniku. Czas i dokładna temperatura zależy od produktu, owoce możemy pasteryzować krócej, wystarczy 10 minut, przy temperaturze 90 ˚C. Natomiast warzywa wymagają dłuższego czasu i wyższej temperatury. Generalna zasada jest tak, że im więcej białka zawiera produkt, tym dłużej powinniśmy pasteryzować słoiki.

Na przykład zupę z soczewicą powinniśmy gotować aż 90 minut przy temperaturze 100 ˚C.

Jak widać cały proces wekowania nie jest trudny, ale należy wykonać go starannie, ponieważ w nieodpowiednio zapasteryzowanych słoiczkach mogą rozmnożyć się niebezpieczne dla zdrowia bakterie.

Po tym małym wykładzie technicznym pora w końcu przejść do samych przetworów, w końcu to o nie tutaj chodzi.

Gdy wykonamy już naszą pracę, czeka nas zimą prawdziwa radość. Będziemy wyciągać słoiczek po słoiczku, delektować się jego zawartością i dziwić się, że to nasze własne dzieło.

A może sprezentujemy nasze skarby ukochanej osobie? Nie ma nic piękniejszego, niż domowej roboty, w dodatku jadalne podarunki.

W kolejnych wpisach zaprezentuję Wam kolejne przepisy na zimowe zapasy, zapraszam!

P.S.

Przypominam o konkursie i wspaniałych nagrodach!

Dwukolorowy dżem śliwkowo gruszkowy 

(idealny na prezent, do krótkoterminowego przechowywania)

dowolne ciemne śliwki, na przykład węgierki

gruszki

cukier żelujący (ilość odpowiednia do ilości owców według opisu na opakowaniu, w sprzedaży są różne rodzaje)

agar opcjonalnie

Warstwy należy przygotować równocześnie w dwóch osobnych garnkach. 

Warstwa śliwkowa:

Śliwki przekroić na pół i zagotować wraz cukrem żelującym ściśle według opisu na opakowaniu. Nie trzeba usuwać pestek, ponieważ po ugotowaniu należy przetrzeć masę przez sitko. W ten sposób pozbędziemy się zarówno skórek, jak i pestek. Jeśli chcemy mieć pewność, że dżem będzie dość gęsty i warstwy się nie wymieszają, można dodać nieco agaru (mniej niż podane jest na opakowaniu, gdyż cukier już nam masę zagęści). Gotowy dżem wlać do połowy sterylnych słoiczków twist-off i przestudzić.

Warstwa gruszkowa:

Gruszki obrać, usunąć gniazdka, pokroić i zagotować wraz cukrem żelującym ściśle według opisu na opakowaniu.

Można również dodać nieco agaru, aby mieć pewność, że dżem wystarczająco stężeje. 

Gotową masą dopełnić słoiczki i szybko zamknąć.

Przechowywać w lodówce, najdłużej kilka tygodni.

Chyba urwałam się jak z choinki z tymi surowymi buraczkami. Mam wrażenie, że wszyscy na około o tym wiedzieli, tylko ja jedna taka się uchowałam i od wieków uważałam, że jak buraczki na sałatkę, to tylko gotowane. Więc uświadomcie mnie, czy Wy też zawsze gotujecie, czy też kręcicie z politowaniem nade mną głową, bo dla Was surowy buraczek to normalka.

Moja znajoma podczas rozmowy o różnych pysznych daniach wyraziła ogromne zdziwienie, że ja tak na surowo nie robię, więc szybko postanowiłam to wypróbować i proszę – jednak człowiek całe życie się uczy. Jak to dobrze, że od jakiegoś czasu buraczki mogę dostać w moim wiejskim, niemieckim supermarkecie, bo te z mojej małej uprawy ogródkowej dawno są już zjedzone w postaci botwinki, więc te kupne są dla mnie istnym wybawieniem. Koniecznie wypróbujcie bez żadnego gotowania, podsmażania i takich tam. W końcu mamy lato, niesamowite prawda?

Przepis ten ukazał się w czasopiśmie Vege.

Moi Drodzy, to już 5 lat! Sama nie wierzę, że tak długo istnieje ten blog. Cieszę się, że moje wpisy cieszą się popularnością, i że korzystacie z zamieszczanych tutaj przepisów, o czym przekonują mnie Wasze komentarze i pytania. Dziękuję Wam bardzo, pisanie dla Was to czysta przyjemność.

Jak każdy bloger, cierpię na notoryczny brak czasu, mam wrażenie, że pędzi on jak szalony, do tego stopnia, że rok temu urodziny najnormalniej w świecie przegapiłam. Aby to w jakiś sposób nadrobić, zorganizowałam dla Was wyjątkowo atrakcyjne nagrody. Możecie wygrać wysokiej jakości wegańskie produkty, których nie może zabraknąć w Waszej kuchni oraz wyjątkowe suplementy, które szczególnie powinny zainteresować osoby aktywne fizycznie. Zapraszam Was gorąco do udziału.

Warunkiem wzięcia udziału jest zamieszczenie na Twoim blogu (w bocznym pasku) lub Twoim profilu FB banerka wraz z linkiem do tego wpisu oraz pozostawieniem komentarza pod tym wpisem lub pod wpisem na FB.

Przygotowałam dwie paczki, więc macie dość spore szanse na wygraną. Będą one rozlosowane wśród uczestników, którzy spełnili warunki konkursu.

Banerek konkursowy:

Link do tego wpisu:

http://veggieola.blogspot.de/2016/08/5-lat-bloga-i-konkurs.html

-------------♥♥♥-------------

Pierwszą nagrodą będzie paczka składająca się z następujących produktów:

1. Podpisana książka mojego autorstwa „Wege – tu się kroi coś pysznego“

2. Produkty firmy Fresano i Coco Farm ufundowane przez sklep internetowy sun.sklep.pl

- rodzynki korynckie bio 150 g

- daktyle suszone bio 150 g

- płatki kukurydziane crunchy bio 200 g

- mąka kokosowa bio 300 g

- sezam czarny bio 250 g

- len złoty bio 300 g

- woda kokosowa COCO VIGO z mango i cytryną bio 175 ml

-------------♥♥♥-------------

Drugą nagrodą będzie paczka składająca się z następujących produktów:

1. Produkty ufundowane przez sklep internetowy fitokracja

- białko z ryżu i groszku

- Green Coffe

- Żeń-Szeń

2. Produkty firmy Fresano i Coco Farm ufundowane przez sklep internetowy sun.sklep.pl

- rodzynki korynckie bio 150 g

- daktyle suszone bio 150 g

- chipsy kokosowe prażone bio 150 g

- kasza kukurydziana polenta bio 500 g

- sezam biały niełuskany bio 250 g

- len mielony bio 300 g

- woda kokosowa COCO VIGO z mango i cytryną bio 175 ml

Informacje o sponsorach artykułu i fundatorach nagród:

Fitokracja edukuje ludzi aktywnych fizycznie w obszarze zdrowego żywienia, poprzez artykuły (blog.fitokracja.com) oraz wysokiej jakości suplementy diety. Dystrybutor marek FitMax® oraz Fitomax™.

sun.sklep.pl oferuje wysokiej jakości, wyłącznie wegańskie produkty. Jego założycielka to pełna energii pasjonatka propagująca wegański styl życia. Na jej blogu wszystkojestwglowie.pl znajdziecie mnóstwo łatwych i smacznych przepisów roślinnych.