Moi Drodzy, dziś rozpoczynamy konkurs sponsorowany przez wegetariański serwis dietetyczny Dieta VEGE, w którym ową dietę będzie można wygrać. Cudowna okazja dla wszystkich zainteresowanych kuchnią roślinną. Przepisy przydadzą się szczególnie osobom zamierzającym wprowadzić więcej dań roślinnych do jadłospisu oraz tym, którzy pragną schudnąć. Dla tych, którzy są już wegetarianami, czy weganami jest również bardzo interesująca, gdyż zawarte w niej przepisy pozwalają na niektóre danie spojrzeć świeżym okiem i poszerzyć własny, już może nieco utarty jadłospis. Zapraszam więc do wzięcia udziału WSZYSTKICH! Wasz blog nie musi być ani wegański, ani wegetariański. Jeśli nie macie bloga, możecie wziąć udział na FB. Warunki konkursu są bardzo proste.

Dziś kolejny pyszny przepis na grilla. Z ogromną przyjemnością Wam go prezentuję, bo zmienił on moje spojrzenie na grzyby. Do tej pory nie darzyłam ich specjalną sympatią. Ich walory smakowe nie przekonywały mnie w istotny sposób i raczej kojarzyły mi się z nigdy nie kończącymi się, mozolnymi wędrówkami po lesie w czasach mojego dzieciństwa. I z górami grzybów, które trzeba było potem równie mozolnie oczyścić i umieścić z słoikach na zimę. Na szczęście te czasy już za mną i grzyby mogę wygodnie kupić w supermarkecie, świeże, w takich ilościach, jakie mi są potrzebne, a wybór gatunków jest coraz większy. A i tak mój wybór padał zawsze na pieczarki. Tymczasem chyba wiele straciłam, bo boczniaki, szczególnie przygotowane w taki sposób jak dziś, są bardzo smaczne. Całe szczęście, że testowałam je dla serwisu Dieta VEGE, pozwoliło mi to znacznie poszerzyć mój kulinarny horyzont. Tym razem testujący wszystkożercy ocenili danie bardzo wysoko i już nie było, że „da się zjeść‟, tylko było „dlaczego nie robimy tego częściej‟? No właśnie, dlaczego? Bo jakoś nie mieliśmy dobrego pomysłu na przygotowanie boczniaków. Teraz to już się zdecydowanie zmieni. Będą częściej i to nie tylko w wersji grillowanej.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Moi Drodzy, dziś zaczynamy cykl z przepisami na wegetariańskie grillowanie. Na „pierwszy ogień‟ idzie żółta papryka wypełniona ryżem i zapewniam Was, że kolejne dania będą równie smaczne. Nie-weganie i nie-wegetarianie potwierdzili, że „da się zjeść‟, co z ich ust jest wielkim komplementem, gdyż od wieków trwa przekonanie, że grillowanie to impreza dla mięsożerców. Tymczasem warto zweryfikować ten pogląd i przyjrzeć się bliżej takiemu urządzeniu jak grill. Ja nawet dostałam na któreś tam urodziny oddzielny, aby żadne mięsne zapachy nie wkradły się do moich warzyw i muszę przyznać, że stał zakurzony w altance, bo nie za bardzo wiedziałam, jak to ugryźć. W końcu nie miałam zupełnie doświadczenia w tym temacie. Tak więc bardzo ucieszyłam się, kiedy otrzymałam propozycję do serwisu Dieta VEGE na przetestowanie przepisów na grilla, bo to zmusiło mnie wreszcie do czynów. Było warto, bo w ten sposób poznałam nowe dania, w dodatku niskokaloryczne.
Zajrzyjcie do wpisu sprzed kilku dni, znajdziecie tam więcej przepisów z serwisu Dieta VEGE.

Największą zaletą takich grillowanych dań jest to, że nie ma stania godzinami w kuchni. Spędzamy sobie miło czas ze znajomymi, na świeżym powietrzu, gadu-gadu, czas leci i jedzonko robi się samo. Bardzo mi się to spodobało i mój grill zdecydowanie nie zdąży się już zakurzyć ;-)

Zaglądajcie tu, niedługo będzie konkurs, w którym będzie można wygrać dietę VEGE.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Nie wiem jak u Was, ale u mnie pogoda jest taka sobie. Co prawda i tak nie mam czasu na wylegiwanie się w hamaku, ale jak świeci słońce, to życie jest jakieś szczęśliwsze, obojętnie co się akurat robi. Czy też tak uważacie? Postanowiłam koniecznie coś z tym zrobić i ugotowałam sobie mega-słoneczne-risotto.
Przy okazji zauważyłam, że od początku bloga nie było ani razu risotto. Jak to możliwe? Tyle czasu, a ja ani razu nie zaprezentowałam Wam takiego klasyka? Risotto to genialne danie i wcale nie trzeba trzymać się żadnych zasad, czy przepisów, nie musi być takie jak we włoskiej restauracji, możecie w pełni rozwinąć Waszą fantazję i tworzyć nowe kreacje. Najważniejsze, że macie w domu ryż, a resztę możecie dopasować do zasobów Waszej lodówki. Proste, prawda?
Jeśli jednak chcielibyście zaczerpnąć inspiracji i skorzystać z przepisu, zapraszam Was na dzisiejsze danie.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Moi drodzy! Dzisiejszy wpis dedykowany jest szczególnie osobom, które dopiero są na początku. Na początku czego? Na początku drogi, z której chyba nie ma odwrotu, bo kiedy uświadomimy sobie, że spożywanie zwierząt i ich pochodnych wzbudza w nas wewnętrzną niechęć, pewnie już nigdy nie będziemy mogli z takim luzem zajadać kotleta, jak w dobrych (a raczej strasznych) czasach błogiej nieświadomości. No dobrze, pomysł jest, ale od czego tu zacząć. Lata przyzwyczajeń i wmawianych nam teorii robią swoje, ślinka cieknie nam, gdy czujemy znajomy zapach, a tu rozum mówi, że nie.
O tym, jak to było w moim przypadku napiszę innym razem, tym bardziej, że często mnie o to pytacie.
Dziś jednak chciałabym szybko przejść do części praktycznej, czyli wiemy już, że chcemy być wegetarianinem i chcemy przejść do realizacji. Oczywiście należy zasięgnąć informacji, zastanowić się nad tym, jakie produkty zamienić i na jakie oraz poszukać inspiracji. Zanim jednak uda nam się wprowadzić naszą teorię w życie, upłynie nieco czasu. Aby ten proces przyśpieszyć, warto sięgnąć po gotowe rozwiązania, które pomogą nam szybko przejść do czynów.
Rewelacyjnym rozwiązaniem jest serwis Dieta VEGE. Jest on skierowany do wegetarian i tych, którzy  chcą nimi zostać, a także do osób pragnących zrzucić zbędne kilogramy i poprawić swoje nawyki żywieniowe.
Przepisy przygotowane są przez dietetyka, są bardzo łatwe i nawet ja sobie z nimi poradziłam, a jak wiecie, trzymanie się przepisów nie przychodzi mi łatwo. Tym razem starałam się i nawet ważyłam wszystkie składniki według wskazówek. Ta czynność uświadomiła mi, że prawdopodobnie wszyscy gotujemy, a tym samym jemy za duże porcje. I co tu się dziwić, że wielu z nas ma nadwagę, po prostu za dużo jemy. Musielibyście moją minę widzieć, kiedy zważyłam 30 g makaronu (na zdjęciu w tym maluteńkim garnuszku, nawet nieco więcej). Taka porcja to jak dla kota, pomyślałam. Sama zawsze gotuję na oko, ładuję pół gara makaronu, stawiam na stole i jemy. Serwujemy sobie dokładkę, potem następną... Ostrzegam Was przed taką metodą. W takiej sytuacji zjecie o wiele więcej, niż kiedy mielibyście jedną porządną porcję beż możliwości dokładki. Eksperymenty naukowe to potwierdzają. Chociażby po to warto skorzystać z serwisu, aby zweryfikować swoje przyzwyczajenia i mieć zdrowy punkt odniesienia.
Wszystkie trzy dania smakowały mi wyśmienicie. Kombinacje smaków bardzo wyważone. Najbardziej zaskoczyła mnie sałatka na kolację, dressing z sosem sojowym pasował genialnie do reszty składników, szczególnie do mango. Zdecydowanie przygarniam ten przepis.

Zachęcam do wypróbowania, jeśli jesteście już na dalszym etapie i potrzebujecie przepisów wegańskich, bardzo łatwo można je dopasować.

W najbliższym czasie będzie tutaj całe mnóstwo przepisów na wegetariańskie grillowanie, właśnie z tego serwisu, zaglądajcie!

Za tydzień zapraszam na konkurs, w którym będzie można takie diety wygrać.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Śniadanie:

Pasta z groszku: 

Już myślałam, że nigdy nie będę jeść prawdziwych bezów. Muszę przyznać, że trochę nad tym ubolewałam i planowałam wypróbować je z zastępnika białka, który to już nawet zakupiłam. Na razie na planach się skończyło i całe szczęście. Otóż te bezy, to istna prościzna, robi się je praktycznie z niczego, bo każdy normalny człowiek wylewa wodę z puszki z cieciorką. Kiedy zobaczyłam to już na kilku blogach wegańskich, nie dowierzałam i nie wytrzymałam. Musiałam natychmiast spróbować Jeżeli również nie dowierzacie, przekonajcie się sami. Są pyszne i kruche, moje może nieco za długo pieczone, ale to drobiazg, najważniejsze, że to działa! Weganie odetchnijcie z ulgą, a nie-weganie łamacie stereotypy i również sięgnijcie po takie cudo!

© Mariola Streim

© Mariola Streim te zdjęcia możesz kupić tutaj

Witajcie! Koniecznie muszę podzielić się z Wami dobrą wiadomością z ostatniej chwili. Jakiś czas temu pojawiła się moja książka w j. niemieckim, a już niebawem będzie jej wersja polska. Będzie dostępna od jesieni tego roku w wielu polskich księgarniach oraz sklepach internetowych. Będzie zawierała więcej przepisów niż wersja niemiecka i będą tam oprócz przepisów znanych z bloga, przepisy nowe, nigdzie przeze mnie nie publikowane. Praca nad książką wre i mam nadzieję, że będzie się Wam podobała. Czekajcie więc cierpliwie :-)

© Mariola Streim

Czy zgadlibyście z czego jest ten napój, gdybym nie napisała w tytule? Założę się że nie. Chciałam zrobić z tego zagadkę, ale szkoda byłoby, gdyby niektórzy z Was przeoczyli ten wpis ze względu na mało mówiący tytuł. A tak, jest wszystko jasne, były szparagi, jest napój. U mnie w kuchni prawie nic się nie marnuje, a już z pewnością nie wylewam do zlewu rzeczy, o których wiem, że są smaczne i cenne dla naszego organizmu. Sezon szparagowy trwa i jeśli zagoszczą u Wa na stole, pamiętajcie, że na bazie wody, w której były gotowane, możecie ugotować zupę. Postanowiłam też sprawdzić, jak smakuje ona po prostu z cytryną. Jest pyszna. Możecie dodać, według uznania, trochę soli i kostki lodu i świetny, orzeźwiający napój gotowy. Zapraszam koniecznie do spróbowania!

© Mariola Streim to zdjęcie możesz kupić tutaj

Są już takie dni, kiedy jest bardzo ciepło, dlatego koniecznie musimy wszyscy już teraz korzystać i jak najczęściej spędzać czas na naszych balkonach, tarasach, na łące lub w parku. Śpieszmy się i korzystajmy, bo sezon wiosenno-letni jakoś zawsze tak szybko zleci, zanim się obejrzymy, wszystko minie i znów trzeba będzie długo czekać. Spędzanie czasu na świeżym powietrzu jest nie tylko przyjemne, ale również konieczne, szczególnie, gdy nasza dieta jest roślinna. Możemy w naturalny sposób zatankować witaminę D, którą nasz organizm sam wyprodukuje pod wpływem słońca. Bierzcie więc tacę z pysznymi babeczkami, do tego kawkę, czy herbatkę i znikajcie :-)

Przepis, podobnie jak do poprzednich babeczek, bazuje na wegańskim torciku.
Ciasto należy wlać do foremek i na wierzchu umieścić jagody, mogą być mrożone.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim zdjęcia z tej serii możesz kupić tutaj

U mnie znów słodkości, tym razem upiekłam babeczki, bo nie dawały mi spokoju pewne komentarze dotyczące wegańskiego torcika. Niektórym się on nie udaje i choć już kilka razy piekłam ciasta bazujące na tym przepisie, postanowiłam jeszcze raz je przetestować. Jak widzicie, znów udało się idealnie. Nawet nie musiałam za bardzo na nic zwracać uwagi, po prostu wymieszałam wszystko i wstawiłam do piekarnika. Dla mnie to przepis niezawodny, ale oczywiście może się zdarzyć, że komuś coś się nie uda. Przyczyn może być kilka. Podstawową sprawą jest dobrze nagrany piekarnik. Szczególnie w początkowej fazie. Jeśli temperatura nie dojdzie jeszcze do podanej w przepisie, a my wstawimy już ciasto, może się okazać, że nam porządnie nie wyrośnie. Druga sprawa... wiem, brzmi nieprawdopodobnie, ale może zwyczajnie zapomnieliśmy czegoś dodać? To tak jak z komputerem, który niby nie działa, a potem okazuje się, że przyczyna była banalna, po prostu luźny kabel.
Jeśli wszytko robimy zgodnie ze wskazówkami, a ciasto jednak się nie udaje, można pokusić się o jeszcze jedną próbę, a jeżeli ponownie się nie uda, to już nie mam na to rady, może po prostu niektóre przepisy nam nie leżą? Mam nadzieję, że jak najmniej takich sytuacji spotka Was, bo pieczenie ma nam przecież sprawiać radość.
Z czystym sumieniem prezentuję Wam dzisiejsze babeczki, krem pochodzi również z przepisu na wegański tort, ale pominęłam kakao. Muffinki z jagodami też upiekłam, ale o tym następnym razem. Zapraszam!

P.S.
Jeśli macie zastępnik jajka, można dodać 1 łyżeczkę i za to zmniejszyć ilość proszku do pieczenia, ciasto będzie jeszcze lepsze.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim zdjęcia z tej serii możesz kupić tutaj