Jak wiecie, zawsze rozglądam się w sklepach za niespotykanymi warzywami. Wczoraj kupiłam takie duże strąki, niby to fasola, niby groch, więc zaraz z tym do koszyka i do gara. Na początku miał być makaron, z tym oto warzywem i sosem pomidorowym, ale musiałam czym prędzej zmienić plany, gdyż okazało się, że zapomniałam kupić przecieru pomidorowego. Potem okazało się, że o wieeele za szybko zabrałam się za to gotowanie, chyba z ciekawości i potem musiałam czekać z tą ugotowaną zieleniną na moją „drugą połówkę“. Makaron też czekał, no i bez sosu, to wiedziałam, że to nie będzie rewelacji. Tak, więc z nudów, z nadmiaru czasu i z braku przecieru, powstała taka oto przepyszna sałatka. Bardzo Wam polecam, nawet, jak nie macie pod ręką tego fasolo-grochu, możecie użyć fasolki szparagowej, wiem, że to nie będzie ten sam smak, ale jestem pewna, że będzie pycha. Zresztą następnym razem sama spróbuję z fasolką.
Pamiętajcie, że fasolka szparagowa musi być porządnie ugotowana, gdyż surowa zawiera substancje trujące.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Jeżeli nie możecie się zdecydować, czy z was słodkie, czy słone dzióbki, to mam dla Was coś genialnego. Dla słodziaków i dla nie-słodziaków. Ta sałatka jest tak pełna kontrastów, a jednocześnie harmonii, że sama nie wiem, czy lepiej zjeść ją na samym początku (istnieje niebezpieczeństwo, że najemy się jej za dużo i nic innego już się nie zmieści), czy też na koniec, właściwie, jako deser (i tu istnieje niebezpieczeństwo, że najemy się za dużo i nie będziemy mogli się ruszać). A jakie zdziwione miny zrobią Ci, co z burakami na wojennej stopie są. Kolegom w pracy też mina zrzednie, jak zabierzecie taką cudowną sałatkę ze sobą i wyciągnięcie podczas przerwy. Po prostu pycha, spróbujcie!

© Mariola Streim ZAGŁOSUJ NA TO ZDJĘCIE W KONKURSIE

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Dawno nie było u mnie dań tureckich. Mam nadzieję, że uda mi się to nadrobić. Ostatnio byłam znów na plotkach u mojej tureckiej przyjaciółki i mam dla Was rewelacyjną, bardzo szybką sałatkę. Turcy jedzą ją jako samodzielne danie, ale można podawać ją zamiast ziemniaków lub ryżu do różnych dań warzywnych. Sałatka jest pyszna i oczywiście wegańska. Zapraszam Was do wypróbowania. Niedługo będę znów miała dla Was coś megapysznego z kuchni tureckiej, zaglądajcie!

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Sałatkę ziemniaczną lubimy chyba wszyscy, choć każdy z nas ma swój „koncent życzeń“ dotyczący składników, bo ten nie lubi tego, ten nie lubi tamtego, a jeszcze inni nie lubią jej krojenia, bo niby taka strasznie czasochłonna. Już kiedyś prezentowałam wam jedną szybką sałatkę, zrezygnowałam ze składników, które zajmują dużo czasu przy obieraniu i krojeniu. Walory smakowe takiej zredukowanej wersji wcale nie są gorsze, a ogromną zaletą jest to, że można ją robić dość często, w tak zwanym międzyczasie. Dziś bez groszku, gdzyż wiem, że sporo osób od niego stroni. Za to dodałam smażoną cebulę, nadaje ona niesamowitego smaku. Na smażoną cebulę mam swój wypróbowany sposób, otóż obieram ją (większą ilość), umieszczam w mikserze (ręcznym), który sieka mi ją na kawałeczki (nie muszą być równe kosteczki), smażę powoli na dużej patelni na złoto i po ostudzeniu zamrażam w małych porcjach. Jest to ogromna oszczędność czasu, kiedy przygotowujemy szybkie danie. Potem wystarczy ją tylko odpowiednio wcześniej wyjąć z zamrażalnika i gotowe.
Zapraszam Was więc dziś na bardzo szybką, smaczną, aromatyczną sałatkę.

© Mariola Streim

Pamiętacie, jak to w domu waszych rodziców było? Pewnie w większości domów polskich do dziś przygotowuje się tradycyjną sałatkę. Na każde święta i uroczystości musi być obowiązkowo. Kiedyś gdzieś słyszałam, że zwana jest sałatką rosyjską i trzeba się nieźle namęczyć, aby taką zrobić. Minimum pół dnia krojenia zmieniaków, warzyw, jabłek, jajek... Z kolei wersja niemiecka sałatki ziemniaczanej jest bardzo praktyczna, raczej uboga w porównaniu z tą, którą ja znam z naszych polskich stołów. Właściwie składa się prawie z samych ziemniaków, jest grubo pokrojona i jada się ją zawsze i wszędzie. No cóż, co kraj, to obyczaj. Moja sałatka jest połączeniem wersji polskiej (tej niby rosyjskiej) i niemieckiej, i jest najlepsza ze wszystkich. Wykonanie jej nie zajmuje aż tak dużo czasu, a smakuje wyśmienicie.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Dzisiejsza sałatka to jest dopiero smakowity kąsek! Nawet się nie spodziewałam. Wprawdzie nie wiem na ile jest ona węgierska, musiałabym zapytać moich węgierskich przyjaciół, ale z pewnością warta jest uwagi. Ostra jest, a to już jakaś cecha, która pasowałaby do węgierskiej kuchni. No i szybko się ją robi. Inspiracja pochodzi z niemieckiej telewizji. Czasami oglądam programy Tima Mälzera (pewnie nie widział jeszcze swojego nazwiska tak odmienionego :-). Jest on bardzo znanym, młodym, nowoczesnym kucharzem i propaguje właśnie taką kuchnię, jaką lubię. Prostą i smakowiiiitą nieeeesamowicie! Oczywiście nie byłabym sobą, gdybym nie dodała swoich pięciu groszy i nie zmieniła przepisu, więc Tim pewnie znów zdziwiłby się, gdyby o tym przeczytał. Tak więc już wiecie co i jak, teraz czas zabrać się do akcji, czyli do roboty! Nie pożałujecie, taka jest pyszna.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim