Moi Drodzy, są takie odkrycia kulinarne, które nas fascynują i mimo upływu czasu fascynacja ta nie maleje. Dla mnie tym odkryciem jest ubijanie piany z wody po cieciorce. Pełno jest już bezów na blogach, ja jednak nadal nie mogłam oprzeć się pokusie i ponownie przypominam Wam o tym, że jest  to możliwe i namawiam do wypróbowania. Używam takiej piany nie tylko do bezów, ale również do innych wypieków, w których kiedyś używałam białek z jajka kurzego (polecam babeczki karobowe lub bezglutenowe ciasto z owocami).

Kiedy robiłam bezy pierwszy raz, wyszły mi nieco płaskie, ponieważ bałam się, że piana się rozbije i pewnie ubijałam za krótko. Tym razem jednak ubiłam porządnie i jak widać są pięknie uformowane, nic nie opadły i cudownie, głośno chrupią. Pokolorowałam je farbką spożywczą, możecie oczywiście dodać nieco soku z buraczka, jeśli nie używacie farb syntetycznych.

W tym roku nie wytrzymałam i nie dałam rady poczekać do sezonu. Musiałam koniecznie kupić truskawki, mimo, że są importowane z Hiszpanii. Wiem, nie jest to fajny postępek, ponieważ krajowe będą już niedługo. Co mnie skusiło? Jaglane płatki śniadaniowe nowej linii SONKO Fit. Jeszcze nie wiedziałam dokładnie jak smakują, ponieważ jest to nowość na polskim rynku i dopiero je dostałam, ale byłam pewna, że chcę do nich truskawki. Jak na importowane smakowały całkiem dobrze, a na dodatek mamy wrażenie, że nie wywołują aż tak silnej reakcji alergicznej, jak krajowe. Tak więc moja „druga połówka“ dała radę zjeść prawie 1/3, a reszta dla mnie :-)

Wróćmy jednak do płatków, bo to o nie właściwie dziś chodzi. Smakują dokładnie tak, jak sobie wyobrażałam, czyli po dodaniu mleka roślinnego są gotowe do spożycia, ale pozostają lekko chrupiące. Delikatne, bez dodatku cukru i opiekane bez tłuszczu – idealne na zdrowe śniadanie, ale już snuję plany co jeszcze pysznego da się z nich wyczarować. Może praliny? 

Wpis sponsorowany

Witajcie po świętach, mam nadzieję, że odpoczęliście i nabraliście nowych sił. Mój plan się powiódł, udało mi się skupić prawie wyłącznie na odpoczywaniu, ale pewnie tylko dzięki okropnej pogodzie. Było zimno, deszczowo, w sam raz do siedzenia na kanapie i leniuchowania. Jak obiecałam, udało mi się wypróbować moje piórka i tusz.

Tym czasem wiosna cały czas się rozkręca, mimo, że u mnie spadł dziś w nocy świeży śnieg i wcale nie znika. To tylko taka zmyłka, zobaczycie, że pewnego dnia będzie pięknie i ciepło. 

Wiosną i latem rośnie nasz apetyt na świeże warzywa i wszelkie sałatki, więc pomyślałam, że przydałby się update sosu. Już kilka przepisów na sosy tu prezentowałam, ale przyda się nowa wersja podstawowa. Pierwszy przepis powstał w czasach, kiedy jeszcze byłam wegetarianką, więc już dawno do niego nie wracam. Sos za nasion słonecznika też jest pyszny, ale wymaga nieco więcej czasu i dobrego blendera. Sos szczawiowy jest wspaniały, ale nie zawsze mamy szczaw pod ręką. Wersję koktajlową oczywiście też polecam, ale nie zawsze nam pasuje do dania. Tak więc mam nadzieję, że moja najprostsza na świecie i szybka wersja Wam się przyda.

Dobry sos do sałatki to podstawa i koniecznie zachęcam Was do dodawania go do wszystkiego. Na przykład do smażonych, pieczonych lub grillowanych warzyw i ziemniaków lub do pasztetów. To nic, że warzywa są gorące a sos zimny. Sos możecie wzbogacić o dowolne dodatki, na przykład czosnek, świeże zioła, pesto, imbir lub chili. Zapewniam, że polubicie.

250 ml śmietany roślinnej

2 łyżki octu jabłkowego lub winnego

2 łyżki oliwy z oliwek

2 łyżki musztardy (domowej wystarczy 1/4 łyżki)

1/2 łyżeczka cukru

sól

Wszystkie składniki dokładnie wymieszać. Podawać do różnych dań na ciepło lub na zimno.

Świetnie zastąpi majonez w każdej w sałatce warzywnej. Pasuje też do sałatek z pieczonymi 

warzywami, do burgera domowego i do wielu innych dań.

Moi Drodzy! Ostatni wpis przed świętami i mnóstwo życzeń dla Was, abyście miło je spędzili

i porządnie odpoczęli.

Jakie będą moje święta? Mam nadzieję, że leniwe. Ostatnio bardzo dużo pracowałam, dlatego zamierzam dla równowagi w te wolne dni nie robić nic. W moim wykonaniu nic-nierobienie to oczywiście i tak pełno planów, ale będą one niezobowiązujące. Może w końcu uda mi się nieco porysować, piórka oraz tusz są już zakupione i mam nadzieję, że jeszcze pamiętam, jak się je używa :-) Efekty, o ile będą tego warte, pokażę Wam na moim drugim blogu. Aparat i komputer raczej schowam w najbardziej odległym kącie i postaram się sięgnąć po nie dopiero w przyszłym tygodniu.

Kulinarnie będzie również bez stresu, przygotuję pewnie sałatkę ziemniaczaną (z wegańskim majonezem i bez jajek, za to z zielonym groszkiem), pasztet (zamiast pomidorów dodam oliwki i włoskie przyprawy) i może jakąś wiosenną zupę. (W mojej książce znajdziecie przepis na bardzo łatwą i pyszną zupę groszkową). Do tego pewnie będzie sernik jaglany.

Najważniejsze jednak jest to, że święta będą bez jajek. Jedyne jajka jakie będziemy jeść, to te ciastkowe, zamieszczam Wam na zdjęciach.

Do zobaczenia po świętach!

wpis sponsorowany

Może przyda Wam się na święta? U mnie bywa na co dzień. Mamy taką umowę: im więcej uda mi się przygotować pysznych dań mogących zastąpić dania mięsne, tym mniej mięsa spożywa moja druga połówka. Tak więc staram się i cieszę się, że ta metoda działa. Pasztety i klopsy bywają więc u nas bardzo często. Oczywiście są jeszcze inne możliwości przygotowania dań mięsopodobnych, pewnie jeszcze lepiej imitujących mięso, na przykład z dodatkiem seitanu czy soi, ale ich stosowanie jest u nas prawie niemożliwe. Soję używam, ale w małych ilościach ze względu na alergię, natomiast seitan to czysty gluten, więc mogę jedynie od czasu do czasu przygotować dla siebie. Jeśli możecie spożywać gluten, zachęcam do spróbowania seitanu na zasadzie interesującego doświadczenia. Jest to jasny proszek, który po zmieszaniu z odrobiną wody, natychmiast przybiera konsystencję gumowatą i dość zbitą. Potem można pokroić na kawałki, przyprawić i smażyć podobnie jak kawałki mięsa. Można też przygotować sos, dodać warzywa i w ten sposób otrzymamy świetny gulasz. Myślę, że to bardzo ciekawy składnik i pewnie coś Wam tu wkrótce zaprezentuję.

Tymczasem zachęcam do wypróbowania pasztetu, jest bardzo aromatyczny i nadaje się do podania na ciepło lub na zimno. Sama oczywiście nie miałabym ambicji naśladowania dań mięsnych, ale jak wiadomo życie pełne jest kompromisów, a przy okazji powstają tak zwane dania wspólne, które każdemu bardzo smakują, bez względu na dietę.

Przed świętami wszyscy szukają inspiracji i przepisów na słodkie wypieki, tak więc śpieszę z łatwymi, bezglutenowymi babeczkami. Oczywiście nadają się one na każdy dzień, nie tylko na świąteczny. Ich główną zaletą jest szybkie wykonanie, a o pysznym, nieco karmelowym smaku nawet nie wspomnę. Kto jeszcze nie próbował karobu, niech to szybko nadrabia. Niepowtarzalny smak, świetna alternatywa dla osób z nietolerancjami, na przykład histaminową.

Dziś mam dla Was coś łatwego i pysznego, wszyscy wielbiciele słodyczy proszeni są o uwagę. Nie wykluczając mnie oczywiście, gdyż skłonność do słodkich smaków mam chyba zakodowaną genetycznie. Wprawdzie zmieniły się moje upodobania od kiedy bardzo zwracam uwagę na to, aby moje posiłki były pełne wartościowych składników i nie jadam byle czego, ale jednak dzień bez małej słodkiej przekąski to dzień stracony. Jeśli macie nagłe napady apatytu na słodycze i w dodatku trudno jest zachować Wam umiar, polecam po pierwsze wykreślić całkowicie z jadłospisu pszenicę (i gluten), zaprzestać kupowania gotowych słodyczy oraz wprowadzić do jadłospisu większą ilość warzyw. Jestem pewna, że te trzy małe zmiany Wam pomogą. Przy okazji, jak za pomocą magicznej różdżki zniknie Wam kilka zbędnych kilogramów. Przy tym nie trzeba wcale rezygnować ze słodkich przekąsek, ważne jest tylko, aby zawierały zdrowe składniki i były proste. Żadnych snickersów i innych batonów, jeśli czekolada, to ta uczciwa, czyli ciemna, z dużą zawartością kakao i krótką listą składników. U nas w szufladzie znajdziecie tylko taką właśnie czekoladę, suszone owoce (szczególnie daktyle uwielbiamy) i to właściwie wszystko. Dodatkowo kupuję jeszcze masło orzechowe i nie przejmuję się jego kalorycznością, ponieważ orzechy w diecie roślinnej są bardzo ważne oraz melasę buraczaną, którą dodaję do wielu różnych dań. Melasa jest wprawdzie słodka i kaloryczna, ale zawiera dużo żelaza, jeśli więc słodzić, to już tak, aby coś nasz organizm z tego miał.

Ostatnio, moją ulubioną przekąską stały się wafle ryżowe, posmarowane masłem orzechowym i polne melasą. Szczególnie wafle z solą morską idealnie do tego pasują. Zachęcam do spróbowania i jestem pewna, że na jednym waflu się nie skończy, nie martwcie się jednak, to nic strasznego. W przypadku prostych w składzie słodyczy, nasz organizm łatwiej rozpozna stan sytości. Może nie od razu, ale kiedy wykluczycie z Waszych codziennych posiłków złe przyzwyczajenia, po pewnym czasie stan nasycenia i głodu stanie bardziej wyrazisty i łatwiej przez Was rozpoznawalny.

Tu mam dla Was kolejny typ, może nie jest on ostatnio bardzo popularny, ale w moim przypadku się sprawdza. Zapomnijcie o kilku małych posiłkach w ciągu dnia, najedzcie się porządnie rano, w południe i wieczorem, jak robiły to nasze babcie i zobaczycie, że zniknie frustracja i stan wiecznego niedosytu. Wasz układ trawienny też się ucieszy, gdyż potrzebuje on przerwy pomiędzy posiłkami, aby mógł dobrze funkcjonować, a burczenie w brzuchu jest bardzo pożądane i oznacza, że w Waszych jelitach jest właśnie akcja sprzątania. (Informacje zaczerpnięte z książki „Darm mit Charme: Alles über ein unterschätztes Organ“, Autorka: Giulia Enders).

Zapraszam na chrupiące wafle!

wpis sponsorowany

Spaghetti to jedno z najpopularniejszych dań, pewnie ze względu na swoją prostotę i dużą swobodę interpretacji podczas jego przygotowywania. Nie ma osoby, która nie potrafiłaby go ugotować, ale są osoby, które ze względu na dietę bezglutenową nie mogą go spożywać. Świetną alternatywą dla nich jest spaghetti z warzyw. Nie uwierzycie, jak dobrze smakuje i jak szybko się je robi.

Dziś przygotowałam dla Was wersję z kalarepy z wegańskim sosem bolognese (przepis znajdziecie tutaj) i jest to już moje drugie takie danie w ciągu kilku dni, ponieważ po pierwszym teście oszalałam totalnie na jego punkcie. O zaletach nie muszę nikogo przekonywać, można włączyć je do każdej diety; odchudzającej, wegańskiej, bezglutenowej, paloeo, surowej i oczywiście mieszanej. Już dawno o takim daniu myślałam, ale brakowało mi odpowiedniego narzędzia. Okazało się jednak, że marzenia się spełniają, wystarczy tylko intensywnie o nich myśleć. Tak więc, myślałam o tym spaghetti, myślałam, aż pewnego dnia w mojej skrzynce mailowej znalazła się propozycja wypróbowania spiralizera firmy Benriner. Oczywiście nie odmówiłam!

Teraz już nie wyobrażam sobie mojej kuchni bez tego urządzenia i już mam w planach całe mnóstwo świderków z różnych warzyw z rozmaitymi sosami. W kilka minut „makaron“ jest gotowy, a jego grubość i długość zależy od rodzaju nożyka, jaki zastosujemy i sposobu umieszczenia kawałka warzywa. Krótkie kawałki śiwetnie sprawdzą się do przygotowywania sałatek lub do krojenia cebuli.

Bardzo praktyczny pomocnik kuchenny, szczególnie podoba mi się jego prostota i niewielkie rozmiary, z pewnością zabierzemy go latem na urlop.

Ciekawi jesteście jak dzisiejsze danie smakuje? Pysznie! Lepiej niż tradycyjne spaghetti.