Lubicie musztardę? Dla mnie jest niezastąpiona. Już jako mała dziewczynka doceniałam jej wielkie zalety, gdyż doskonale nadawała się, w parze z pajdą chleba, do zagłuszenia smaku parówek, które wtedy jeszcze niestety musiałam jeść. Tak więc peeełno musztardy, duży gryz chleba i maciupeńki gryzek parówki. I tak na przemian, aż w końcu cała musztarda z chlebem zniknęły, a pozostała jedynie samotna resztka parówki oraz orzeczenie, iż „już nie mogę“ :-)
Teraz już nic zagłuszać nie muszę, ale musztardę nadal bardzo lubię, jako dodatek do wszystkiego. Pochłaniam jej niemałe ilości i lubię próbować różne wyszukane rodzaje i smaki. Niestety odbija się to dość pokaźnie na portfelu, bo dobre musztardy nie są tanie. Stąd mój pomysł, żeby przygotować ją samodzielnie, w takich ilościach, żeby nie musieć się krępować przy nakładaniu jej łychą na talerz. Okazało się to tak proste, że chyba już zawsze będę sama ją robić. Przede wszystkim mogę zrobić taką, jaką lubię, niemiłosiernie ostrą.
Zapraszam Was również do wypróbowania, wystarczy tylko zaopatrzyć się w ziarna gorczycy, można kupić już zmielone.

Przepis podaję na oko, bo właściwie każdy może zrobić musztardę według uznania, po prostu trzeba spróbować i w razie potrzeby dodać trochę więcej octu lub cukru. Głównie od rodzaju gorczycy zależy smak i ostrość musztardy.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Odkąd wprowadziłam moje etykietki z napisami „vegan“ i „vegetarian“, okazało się, że na razie nie pojawił się jeszcze żaden przepis wegetariański. Czyżby okazało się, że ta jedna etykietka jest bezużyteczna? Nie... myślę, że jeszcze będą wegetariańskie, ale póki co, jestem oczywiście zadowolona, że wegańskich jest coraz więcej.
Nadal jeszcze trochę testuję ciasta wegańskie, choć, te, które do tej pory piekłam są już całkiem niezłe. Pamiętacie drożdżówkę wegańską. Piekłam ją po raz drugi, z wiśniami, aby upewnić się, czy na pewno się udaje i potwierdzam – przepis jest godny polecenia. Za drugim razem drożdżówka wyszła jeszcze bardziej puszysta.
Dziś pyszne babeczki. Przepis znalazłam u Avki z bloga zielone love, nieco zmodyfikowałam i również mogę Wam polecić.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Nadszedł ten dzień. Dzień ogłoszenia wyników w konkursie, w którym można było trzymać kartę VIP na targi ekologiczne NATURA FOOD w Łodzi. Dla Was to dzień pełen oczekiwania, a dla mnie smutku, że tylko jedną osobę mogłam wylosować. Jak widzicie na załączonym obrazku, wejściówkę otrzyma Joanna z bloga http://www.skoraczek.blogspot.com. Gratuluję Joasiu i czekam na obszerną relację z targów :-)
Bardzo dziękuję wszystkim chętnym za udział i zapraszam ponownie.

Jesień wprawdzie daje nam nieco odetchnąć, mamy ostatnio sporo ciepełka, ale nie łudźmy się, chłody przyjdą z całą pewnością. Widać to po niejednym żółtym liściu. Dziś rano cały trawnik przed naszym domem pokryty był czymś białym... okazało się że to pierwsze przymrozki. Nie dajmy się więc zaskoczyć i oprócz puchatych swetrów, miejmy w zanadrzu pyszną, jesienną zupę, z sezonowych warzyw.
A tak nawiasem mówiąc, jak to z Wami jest, lubicie jesień? Co lubicie jesienią najbardziej?
Ja muszę przyznać, że jedynym pocieszeniem są dla mnie kolory bo za zimniskiem, wiatrzyskiem i błotem nie przepadam. Może uda Wam się mnie przekonać :-)

© Mariola Streim

© Mariola Streim

„Ekologiczna żywność, ekologiczne produkty codziennego użytku i ekologiczny styl życia coraz częściej goszczą w naszych domach. Trudno się temu dziwić, w końcu dbałość o zdrowie i środowisko naturalne to już nie tylko moda ale konieczność. Koneserzy stylu ECO to konsumenci świadomi i wymagający, poszukujący niebanalnych propozycji. Ich potrzeby z pewnością zaspokoi bogata oferta odbywających się w Łodzi w dniach 11-13 października br. Targów Żywności Ekologicznej i Tradycyjnej NATURA FOOD“.

Więcej informacji na temat targów możecie znaleźć tutaj.

Moi drodzy, mój blog został blogiem partnerskim NATURA FOOD 2013. W związku z tym zapraszam Was na konkurs, w którym możecie wygrać darmową kartę VIP na wszystkie organizowane podczas targów wydarzenia.
Co trzeba zrobić, aby wygrać kartę VIP?

Witajcie! Nie macie pojęcia, jak się z tej drożdżówki cieszę. Nie byłabym sobą, gdybym nie snuła planów i nie myślała: „następnym razem poprawię to i owo“..., ale najważniejsze jest to, że od teraz nie potrzebuję masła, ani jajek, aby wyprodukować całkiem zjadliwą drożdżówkę! Wszystkiemu winna jest Justinka. Wczoraj wieczorem nabrałam u niej apetytu na ciasto drożdżowe i z miejsca ruszyłam do kuchni. Bazowałam na przepisie, który wcześniej już wypróbowałam, zamieniając masło na olej, a mleko krowie, na mleko ryżowe. Zamiast jajka dodałam banana. Jego smaku w gotowym cieście właściwie się nie wyczuwa. Kruszonka też jest wegańska, tę już sobie wcześniej wykombinowałam i jest jeszcze pyszniejsza niż ta tradycyjna. Jak przystało na jesień, nie mogło zabraknąć śliwek.
Koniecznie zachęcam Was do spróbowania, nawet jeżeli nie przykładacie wagi do wegańskiej diety. Kto wie, może kiedyś Wam się zdarzyć, że w lodówce nie będziecie mieć ani jednego jajka, a goście niezapowiedziani goście już tuż, tuż.

P. S.
Od teraz moje zdjęcia będą miały znaczek z napisem „vegan“ lub „vegetarian“, abyście od razu mogli rozpoznać, czy danie jest wegańskie, czy wegetariańskie. Jak Wam się ten pomysł podoba?

© Mariola Streim

Jak wiecie, zawsze rozglądam się w sklepach za niespotykanymi warzywami. Wczoraj kupiłam takie duże strąki, niby to fasola, niby groch, więc zaraz z tym do koszyka i do gara. Na początku miał być makaron, z tym oto warzywem i sosem pomidorowym, ale musiałam czym prędzej zmienić plany, gdyż okazało się, że zapomniałam kupić przecieru pomidorowego. Potem okazało się, że o wieeele za szybko zabrałam się za to gotowanie, chyba z ciekawości i potem musiałam czekać z tą ugotowaną zieleniną na moją „drugą połówkę“. Makaron też czekał, no i bez sosu, to wiedziałam, że to nie będzie rewelacji. Tak, więc z nudów, z nadmiaru czasu i z braku przecieru, powstała taka oto przepyszna sałatka. Bardzo Wam polecam, nawet, jak nie macie pod ręką tego fasolo-grochu, możecie użyć fasolki szparagowej, wiem, że to nie będzie ten sam smak, ale jestem pewna, że będzie pycha. Zresztą następnym razem sama spróbuję z fasolką.
Pamiętajcie, że fasolka szparagowa musi być porządnie ugotowana, gdyż surowa zawiera substancje trujące.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

W czasach kiedy na moim stole królował normalny budyń, czyli z paczki i na normalnym mleku od Myzi, nie miałam zielonego pojęcia, że może być jakaś pyszniejsza wersja tego deseru. Budyń był już przecież i tak idealny. Kremowy, słodki i dobry na każdą porę dnia. Tymczasem okazuje się, że jego wegańska wersja znacznie go smakiem przewyższa! Już kiedyś robiłam krem czekoladowy z awokado i wychwalałam do do samego nieba, ale teraz zrobiłam wersję z dodatkiem banana i jogurtu sojowego (o dziwo jogurt sojowy jest dla mnie ok, natomiast po mleku sojowym źle się czuję, macie podobne doświadczenia, podzielcie się). Okazją do zrobienia tej wersji był konkurs Ewy, autorki bloga nie-typowe wypieki. Lubię jej bloga, gdyż oprócz ciekawych, niespotykanych przepisów można znaleźć tam cenne informacje dotyczące szkodliwości niektórych produktów dla naszego zdrowia.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Śliwki o ciemnofioletowej skórce z jasnym meszkiem, ciemnobrązowa czekolada i złoty rum, to piękne połączenie nie tylko kolorystyczne. Te trzy składniki stanowią smakową rozkosz. Zawsze trochę się ociągam z przetworami, bo pamiętam, kiedy przerabiało się całe wiadra owoców na zimę. Choć było warto, trzeba było zainwestować sporo czasu w to przedsięwzięcie. Teraz, kiedy sklepy pełne są najróżniejszych dżemów, możemy zrobić swoje własne przetwory dla przyjemności i poeksperymentować z wyszukanymi smakami. U mnie było to zaledwie kilka słoiczków, część rozdałam, a reszta zniknęła bardzo szybko, że z ledwością udało mi się coś zachować do zdjęć.
Polecam Wam gorąco, nie zajmuje dużo czasu, a smakuje rewelacyjne.

Jedno ze zdjęć zgłaszam do konkursu na wykrywaczu smaku, więc będzie mi miło, jak na nie zagłosujecie :-)

KLIK

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Moje śniadania na pierwszy rzut oka są nieciekawe. Po prostu płatki. Płatki owsiane, płatki kukurydziane lub płatki orkiszowe. Mleko ryżowe lub mleko orkiszowe. Mleko sojowe niestety jest wykluczone, wiele razy testowałam i prawdopodobnie jestem uczulona. Nie ma jednak problemu, inne mleka (wiem, nazwa mleko nie jest prawidłowa, raczej są to napoje, ale dla mnie to mleko) smakują mi bardzo, więc jest ok. No więc śniadania nudne, mógłby ktoś pomyśleć, ale nie dla mnie. Dla mnie to najsmaczniejsze śniadania pod słońcem, tym bardziej, że zawsze dodaję świeże, pyszne owoce, co od razu wprawia mnie rano w dobry humor (o ile nie byłam w nim zaraz o otwarciu oczu). Czasami już wieczorem cieszę się na myśl o nadchodzącym poranku i moim ulubionym śniadaniu. Wielu z Was pewnie nie lubi rano nic jeść, dla mnie jest to nie do pomyślenia, chociaż wiem, że są różne typy – osoby śniadaniowe i osoby nieśniadaniowe, więc niby mogę zrozumieć.
Dziś było pysznie i wyjątkowo, bo po raz pierwszy na moim stole pojawiły się figi. Nigdy wcześniej ich nie próbowałam, bo do niedawna odstraszała mnie cena. Może nawet nie sama cena, bo nawet nie wiem, ile kosztowały, ale sam fakt, że leżały zawsze wśród egzotyczny, drogich owoców. Wczoraj jednak spotkała mnie w sklepie niespodziewana promocja – opakowanie z czterema figami za 99 centów! No to pewnie, że wzięłam i  teraz rozumiem, dlaczego wszyscy na blogach tak się tym owocem zachwycają :-)

A Wy, jesteście śniadaniowi?

© Mariola Streim