Jedna cebula, a tyle jedzenia. pewnie jedliście te pyszne krążki w pewnej fastfoodowej restauracji, ale wierzcie mi, te domowe smakują o niebo lepiej. Panierkę możecie przygotować według własnych upodobań, ważne, aby miała konsystencję gęstego ciasta naleśnikowego. Wystarczy wymieszać mąkę z wodą, przyprawić i gotowe. U mnie była wersja bezglutenowa i bardzo polecam ją wszystkim, gdyż mąka z cieciorki nie tylko idealnie pasuje smakowo, ale i jest niesamowicie chrupiąca.
Moje dzisiejsze krążki były zaplanowane jako dodatek do sałatki, ale zapomnijcie! Zniknęły natychmiast, już a tego roboczego talerza, wyłożonego papierem kuchennym dla odsączenia nadmiaru tłuszczu. Cóż, sałatka będzie na kolację, bez krążków, bo więcej cebuli już dziś nie mam, a w naszym cudownym kraju, sklepy w niedzielę są zamknięte. Muszę przyznać, że brakuje mi tych niedzielnych zakupów, które uskuteczniałam, kiedy mieszkaliśmy w Polsce. Niedziela, to jedyny dzień, kiedy mamy na to czas.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Nasiona chia robią ostatnio zawrotną karierę na blogowym forum i nic dziwnego. Od dawna się im przyglądałam, aż w końcu moja ciekawość nabrała tak ogromnych rozmiarów, że musiałam je w końcu kupić. Muszę przyznać, że mój pierwszy budyń zjadłam, owszem, nawet ze smakiem, ale nie mogłam zrozumieć, co takiego jest w tych kuleczkach, że wszyscy za nimi szaleją. Następnego dnia musiałam je znów przygotować i następnego również. Zanim zdążyłam się obejrzeć, stałam się ich totalnie uzależnioną fanką. Są po prostu genialne. Wystarczy zalać je wodą lub mlekiem i pozostawić samym sobie na kilka godzin. Reszta zrobi się sama. Uwielbiam takie produkty! Nie dosyć, że nie trzeba gotować, to jeszcze na dodatek nasiona chia to tak zwany superfood. Niektórzy nawet twierdzą, że posiadają one właściwości lecznicze. Pewnie jest, że korzystnie wpływają na przewód pokarmowy i są bardzo dobrym źródłem błonnika, białka, witamin, antyoksydantów, minerałów, oraz omega-3 oraz omega-6.
Koniecznie zachęcam do wypróbowania, będziecie zachwyceni prostotą i smakiem.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Ajvar to pyszna pasta, którą można spotkać głównie w kuchni bałkańskiej. Do tej pory kupowałam gotową, w sklepie tureckim, ale pomyślałam, że najwyższy czas spróbować zrobić ją domowym sposobem. Okazało się, że to nic trudnego. Dwa podstawowe składniki to oberżyna i czerwona papryka, resztę można dodać według własnych upodobań. Warto zrobić więcej i zamknąć w słoiczki, bo jest to idealny dodatek do wszystkiego. My podajemy najczęściej dodatek do smażonych warzyw, ale równie dobrze można użyć jako sos do spaghetti lub pastę do chleba. Ostatnio odkryłam, że jest świetnym dipem do snacków błonnikowych firmy SONKO. Wszystkie smaki pasują do ajvaru idealnie i już wiem, że tej kombinacji nie może zabraknąć na naszym najbliższym urlopie, gdzie nie będziemy mieć wielkich możliwości kucharzenia. Ajvar zapakuję w słoiczki, a snacki są zupełnie bezproblemowe w podróży. Będziemy z pewnością zabierać je na nasze piesze wycieczki, ponieważ praktycznie nic nie ważą. Błonnikowe to nowość w asortymencie firmy SONKO, można je kupić w czterech różnych smakach (włoskie, 7 warzyw, pizza i bruschetta), więc każdy znajdzie coś dla siebie. Zarówno snacki, jak i ajvar nie zawierają glutenu.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

U mnie nadal zielono i to bardzo. Inspiracją dla tej sałatki był pomysł Zuzy, która dodała brokuła do naszej rodzimej mizerii. Ponieważ u mnie, po ostatniej wizycie w greckiej restauracji, wszystko jest z koperkiem, musiałam tutaj też koniecznie dodać. A jak już zrobiło się całkiem zielono, to i zielonego groszku nie mogło zabraknąć. Obowiązkowo spróbujcie, doskonała do ziemniaczków.

© Mariola Streim zdjęcia z tej serii możesz kupić tutaj

Niech schowają się wszystkie gotowe, niezdrowe, sztucznie farbowane i przesłodzone napoje! Czy widzicie na zdjęciu intensywny, zielony kolor? Jest naturalny. Moja dzisiejsza lemoniada jest przepyszna, orzeźwiająca i na dodatek bardzo zdrowa. Przyznajcie się, ile pietruszki zjadacie na co dzień? Ja prawie wcale, bo jakoś o niej zapomniałam i nie zawsze pasuje mi do moich dań. Postanowiłam to zmienić, ponieważ jest ona niezbędna w diecie wegańskiej. Na pomysł takiego napoju wpadłam kiedy szukałam informacji na temat dobrych źródeł żelaza oraz naturalnych sposobów na obniżenie złego cholesterolu. Tak, dobrze przeczytaliście. Śmiać mi się chce, jak czytam o tym, jak się go pozbyć – ograniczyć spożycie produktów pochodzenia zwierzęcego, pozbyć się zbędnych kilogramów, nie palić... Niestety organizm to nie maszyna i jakimś sposobem ma swoje sposoby na procesy przemiany materii. Tak więc dość często spotykam się z tym, iż wegetarianie i weganie mają podwyższony cholesterol. Nie jestem pewna, czy to takie straszne, gdyż normy zostają od czasu do czasu zaostrzane, tak więc osoby, które do niedawna były zdrowe jak ryby, mogą nagle okazać się pacjentami i cennymi dla koncernów farmaceutycznych konsumentami tabletek.
Lepiej więc nie kolić w oko lekarzy, mieścić się w ich normach i spać spokojnie.
Popijam więc mój napój i zapobiegam, Was również zapraszam.

© Mariola Streim zdjęcia z tej serii możesz kupić tutaj

Moi Drodzy! Lato, to czas przyjęć. Fajnie jest spotkać się ze znajomymi, porozmawiać o wszystkim i o niczym, i miło spędzić czas. Często mamy też ze sobą dzieciaki i wtedy bardzo przydają się pomysły kulinarne, które zadowolą tych małych i tych dużych. Dzisiejsza propozycja taka właśnie jest. Nieskomplikowana, szybka i łatwa w przygotowaniu, do produkcji pionków możecie zaangażować wszystkim obecnych, a potem grać... jak jeszcze będzie czym grać. Założę się, że część pionków zniknie, zanim zdążycie umieścić je na planszy. Do gry potrzebujecie niewiele, tylko chipsy popcoolowe SONKO, twarożek z płatków ryżowych, pomidorki koktajlowe, ogórka lub inne warzywo i szczypiorek do oddzielenia pól. A może znacie jeszcze inne gry, w których te mini-kanapeczki można zastosować? I jak to jest, czy wygrywacie w kółko i krzyżyk? Ja niestety zawsze przegrywam, ale podobno są metody, żeby za każdym razem wygrywać, podzielcie się, jeśli takie znacie.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Twarożek ryżowy możecie zrobić na podstawie przepisu, który znajdziecie tutaj.

Wpis sponsorowany

U mnie nadal słodko, choć dzisiejsze smakołyki nie są już typowo letnie. Mimo tego, świetnie nadają się na prezent, kiedy ma się zaproszenie na letnie przyjęcie. Jeśli nie macie specjalnej okazji, nic nie szkodzi, równie dobrze możecie zjeść je sami, zamiast kupnych słodyczy. Nawet nie wyobrażacie sobie, jak orzechowo smakują. Zapraszam do spróbowania.

© Mariola Streim

Lato, cudowne lato! Już jestem przystosowana na tyle, że nie wyobrażam sobie, że to ciepełko niedługo zniknie. Dla mnie upały nie są aż takim problemem, jak ciągłe zmiany pogody. O ile w Polsce można liczyć na kilkudniowe, a może nawet kilkutygodniowe okresy pogodowe, tutaj zmiany są nawet godzinne. Rano budzimy się, mamy piękne słońce, mamy zamiar po pracy skorzystać z pięknego dnia, ale najpierw musimy skupić się na obowiązkach. Tymczasem, nic z naszych planów, bo po południu nadciągają chmury i jest nijako. To standard, dlatego prawie nigdy nie zdążę przystosować się do letnich temperatur. Tym razem jest jednak wyjątkowo, upały jak z katalogu z ciepłych krajów. Nasz jadłospis został drastyczne zmieniony, ilość owoców jeszcze bardziej zwiększona, a w ogródku pojawił się nowy obiekt... beczka do zbierania deszczówki przefunkcjonowana na mały basen. To działa, wypróbujcie :-) Po takiej ochłodzie świetnie pasują orzeźwiające lody z kiwi.

Witajcie w ciepłych krajach. Niektórzy już stękają, że za gorąco. Przyznam się, że trochę jest mi chwilami czarno przed oczyma, szczególnie, jak rzucę jednym leniwym okiem na termometr, który tak mimochodem został i niewinnie podsunięty w zasięg mojego postrzegania. Czyżby to była jakaś sugestia? Czyżby ktoś chciał mi powiedzieć, że letnie leniuchowanie jest usprawiedliwione? Niestety sugestię muszę odrzucić, spakować laptopa i inne manatki, przenieść się do innego pokoju, gdzie upał nigdy nie dociera, aby po godzinie, trzęsąc się z zimna, znów spakować manatki i przenieść się znów do innego pokoju (tego z termometrem) żeby się rozgrzać. Na to nie trzeba czekać długo, zaledwie kilka minut. No nic, dosyć tych wędrówek. Jak lato, to lato, niech sobie będzie za gorąco, w końcu to i tak tylko kilka dni. Lepiej, niż się wiecznie trząść i zakładać te grube ciuchy. Zostaję w ciepłym klimacie mojego gorącego pokoju. Cieszmy się tego, a jak jest nam za gorąco, przygotujmy sobie pyszne lody.

© Mariola Streim zdjęcia z tej serii możesz kupić tutaj

Ten oraz inne przepisy na lody mojego autorstwa znajdziecie w wakacyjnym wydaniu wegańskiego czasopisma Vege

Nie wiem, jak u Was, ale u mnie zapowiadają upały sięgające 40 stopni. Już teraz jest gorąco, a daleko nam jeszcze do zenitu. Przygotowałam więc odpowiednią ochłodę. Lody latem to najlepszy deser, jaki można sobie wyobrazić. Domowe smakują najlepiej i są dziecinnie łatwe w przygotowaniu. Nie są konieczne żadne drogie urządzenia, a składniki znajdują się prawie zawsze w zasięgu ręki. Kilka minut pracy, potem tylko trzeba cierpliwie poczekać i efekty są rewelacyjne. Nie tylko chłodzimy się z przyjemnością, ale też wiemy, co jemy. Kto skusił się o przeczytanie listy składników gotowych lodów, wie o czym tu mowa. Jest ona bardzo długa i zaczarowana, nie wspominając o tym, że weganie i tak mają bardzo niewielki wybór. Tak więc, zamiast nad tym wszystkim ubolewać, warto wziąć sprawę w swoje ręce. Zaskoczcie swoich bliskich i gości podczas letniego przyjęcia.
Kolejne przepisy na lody pojawią się tu już w najbliższych dniach, zapraszam!

© Mariola Streim

© Mariola Streim zdjęcia z tej serii możesz kupić tutaj

Ten oraz inne przepisy na lody mojego autorstwa znajdziecie w wakacyjnym wydaniu wegańskiego czasopisma Vege