Nigdy wcześniej nie przygotowywałam sushi i również do tej pory nie jadłam. Nawet nie miałam zamiaru go jeść, myślałam, że to nie dla mnie. Tymczasem okazało się, że to świetna zabawa i pyszna przekąska. Smakuje bardzo ciekawie, jeśli jedliście, to nie muszę Wam o tym pisać, a tym, którzy jeszcze nie próbowali powiem tylko, że ma smak morza... Szczególnie lubię z dodatkiem awokado, ale pewnie każdy z Was znalazłby swoją osobistą kombinację smakową.

Witajcie, już nie mogłam się doczekać, aż będę miała czas o tym Wam napisać. Czy próbowaliście kiedyś komosę ryżową na słodko? Do niedawna jadałam ją jako dodatek do dań wytrawnych, ale w postaci słodkiej sałatki odkryłam ją dopiero niedawno i mówię Wam – mogłabym ją jeść codziennie.

Zachęcam Was gorąco do spróbowania, ponieważ oprócz zalet smakowych, zawiera ona bardzo dużo cennym  substancji, więc nasze organizmy w środku zimy będą nam wdzięczne. Sałatka jest bardzo łatwa i szybka, można przygotować ją wieczorem, żeby rano nie tracić czasu, jest też idealna do spakowania i zabrania ze sobą w drogę. Nadaje się na każdą porę dnia – na śniadanie, na drugie śniadanie, na deser i na kolację.

Dzisiejszy chlebek piekłam już za dawnych czasów, gdy wegetarianizm był dość mało popularny,  książek na ten temat na polskim rynku można byłoby szukać ze świeczką, a i tak pewnie nic by się nie znalazło. Wtedy zupełnie nieoczekiwanie dostałam od mamy moją pierwszą książkę z wegetariańskimi przepisami pod tytułem „Kuchnia wegetariańska“, której autorką jest Sarah Braun. Z dzisiejszego punku widzenia nostalgiczny egzemplarz. Oczywiście książka posiada typowe dla tamtych czasów błędy drukarskie, to znaczy część stron brakuje, za to inne strony są wydrukowane dwa razy. To były czasy! Nawet się człowiek nie denerwował, tylko cieszył, że w ogóle udało mu się coś dostać.

Mój dzisiejszy przepis odbiega znacznie od oryginału, ponieważ dopasowałam go do moich aktualnych potrzeb i zweganizowałam. Jest słodki, więc nie trzeba go już niczym dodatkowo smarować, mięciutki i pełen zdrowych składników. Dzięki mące kokosowej i szczypcie cynamonu jest niesamowicie aromatyczny. Długo zachowuje świeżość, a dzień po upieczeniu smakuje nawet lepiej, można więc ze spokojem przygotować poprzedniego dnia wieczorem. Jeśli lubicie wilgotne ciasta, jest to przepis dla Was. Nie przejmujcie się, jeśli nie wyrośnie Wam wysoki i puszysty, taka już jego uroda.

Śniadanie to najważniejszy posiłek. To dzięki niemu mamy energię na nadchodzący dzień, więc bardzo ważna jest jego zawartość. Śniadania warto też urozmaicać, wtedy nam się one nie znudzą, a naszemu organizmowi dostarczymy w ten sposób wiele pożytecznych substancji. Niektórzy preferują śniadania wytrawne, ale wiele osób sięga rano po słodki posiłek i nie ma w tym nic złego, jeśli jest on wartościowy.

Jeśli nie jesteście miłośnikami słodkości o poranku, możecie bez problemu zabrać go do pracy lub szkoły i zjeść podczas przerwy. Po takiej pysznej przekąsce ogrom pracy, a nawet nieoczekiwane nadgodziny nie będą Wam straszne. Świetnie sprawdzi się też w podróży lub w innej sytuacji, kiedy brakuje możliwości przygotowania innego posiłku.

Na wielu blogach i wielu czasopismach na początku roku znajdziecie wiele cudownych sposobów na schudnięcie. U mnie jednak nic takiego się nie pojawi, ponieważ nie jestem zwolennikiem, żadnych krótkotrwałych, zaczarowanych diet, które mają nagle okazać się tym najlepszym, od setek lat nieodkrytym sekretem na szybką metamorfozę naszego ciała. Jeśli jesteśmy za grubi (w sensie obiektywnym, bo subiektywnie pewnie większość z nasz tak się czuje), to znaczy, że coś jest nie w porządku w naszym życiu. Albo jemy za dużo, z przyzwyczajenia, niewłaściwe rzeczy, albo jesteśmy chorzy. Myślę, że ta ostatnia opcja nie jest częsta i większość z nasz ma po prostu złe przyzwyczajenia żywieniowe. Zanim więc sięgniecie po cudowne rady, spróbujcie pomyśleć co, kiedy i w jakich ilościach jecie i zmieńcie to. Zmiany należy wprowadzić powoli i etapami, ponieważ tylko w taki sposób nasz organizm będzie miał  czas na przystosowanie i unikniemy porażek. Do tego bardzo potrzebne są konkretne i realistyczne cele, na przykład: za trzy miesiące będę ważyć 3 kilogramy mniej. To niby mało, ale lepiej mało i osiągnąć wyznaczony cel, niż nie osiągnąć go wcale. Poza tym nasze oponki wokół brzucha nie pojawiły się przez noc, tylko urosły powoli, więc nie oczekujmy, że się nagle ulotnią. 

Nareszcie! Już tak dawno nie było u nas gofrów i już nawet po cichu pogodziliśmy się z tym, że nie mamy co o nich marzyć. Bo przecież normalne gofry robi się z mąki pszennej, z mlekiem i jajkiem. Wtedy wychodzą chrupiące i puszyste. Moja wersja z mąki orkiszowej i bananów była nawet niezła, ponieważ całkowicie wegańska i pyszna w smaku, ale ponieważ orkisz nie wchodzi w rachubę w diecie bezglutenowej, mogliśmy o niej zapomnieć. Wprawdzie ja mogłabym je jeść, ale co to za jedzenie bez towarzystwa, więc w ramach solidarności czekałam cierpliwie, aż uda mi się pewnego razu znaleźć rozwiązanie na ten problem. Jak to było z tymi marzeniami? Podobno się spełniają? Jestem o tym przekonana i moje dzisiejsze gofry są na to małym dowodem. Otóż dzięki uprzejmości firmy Wrażliwe Smaki, specjalizującej się w sprzedaży produktów dla alergików i osób z nietolerancjami pokarmowymi mogłam wypróbować mąkę z bananów warzywnych, czyli plantanów. W ten sposób zaczęła się w naszej kuchni nowa era. Mąka ta jest lekka i ciasto z niej wyrasta bardzo dobrze. W smaku jest neutralna i ci, którzy nie lubią smaku bananów nie mają się czego obawiać, ponieważ banany warzywne nie przypominają smakiem tych popularnych słodkich. W dodatku jest bardzo gładka, co jest jej drugim, bardzo ważnym atutem. Wypróbowałam już bardzo dużo różnych mąk, ale wiele z nich jest zbyt ziarnista, więc wypieki mogą być nieco drapiące i szybko wysychać, albo zbyt ciężka i ciasto nie wyrasta, albo jedno i drugie.

Tak więc, jeśli musicie unikać glutenu, to jest mąka dla Was. Można dodawać ją do wszystkiego. Piekłam już chleb i kilkakrotnie robiłam gofry i za każdym razem wszystko było idealne. Zachęcam do wypróbowania, nie tylko bezglutenowców.

Witajcie w nowym roku, życzę Wam, aby spełniły się wszystkie Wasze plany i marzenia. Mam też nadzieję, że porządnie odpoczęliście już po nocnej imprezie i jesteście gotowi na małe podsumowanie. Od samego początku mojego bloga, kilka moich przepisów szczególnie się Wam podoba i cały czas są przez Was najczęściej odwiedzane, testowanie i komentowane. Postanowiłam więc przedstawić Wam dziś Waszą ulubioną dziewiątkę. Oczywiście wszystkie są łatwe i szybkie, choć nie wszystkie wegańskie i nie wszystkie bez glutenu. Łatwo możecie je dostosować do Waszych potrzeb zastępując niektóre składniki, a jeśli macie nieco cierpliwości, możecie poczekać na ich wegańską wersję, którą przygotuję już wkrótce. Zapraszam!

ciasto z jabłkami

pasta ze słonecznika i suszonych pomidorów

szybkie ciasto z kaszą manną

puszyste placki z cukinii

czerwona kapusta z jabłkami

szybka sałatka ziemniaczana

krówka – szybkie ciasto bez pieczenia

bardzo szybki chleb włoski

pieczone ziemniaki

Nie baw się jedzeniem – mawiali kiedyś dorośli, kiedy my, dzieci wygryzaliśmy w jabłku wzorki. Ale jak tu się nie bawić, kiedy nadchodzi Sylwester. Dziś przedstawiam Wam propozycję na kanapki z chipsów Popcool firmy Sonko. Nadają się oczywiście wszystkie rodzaje, ja użyłam solonych i z zieloną cebulką, ale możecie również wybrać snacki błonnikowe. Jeśli impreza jest domowa, możecie zaprosić do pracy twórczej dzieci, a w ramach wyjątku pozwolić im szaleć razem z Wami w tę wyjątkową noc, przegryzając kreatywną kanapkę. Pamiętajcie, aby posmarować chipsy odrobiną margaryny tam, gdzie mają kontakt z wilgotnymi składnikami, będą wtedy dłużej chrupiące. Reszta to kompletna dowolność twórcza. Zapraszam!

Witajcie po świętach... no jeszcze nie zupełnie, bo jeszcze mamy kilka spokojniejszych dni. Na szczęście. Bardzo szybko to wszystko mija, ale to znaczy, że było miło. Teraz można już oddać się przyjemnym wspomnieniom i posumowaniom. U nas wigilijne posiłki były w tym roku całkowicie  wegańskie i to dla wszystkich. Żadnej ryby, ani innych zwierząt. Nie jest to takie oczywiste, ponieważ w moim otoczeniu nie obowiązuje nawet post, jak wiadomo jest on przede wszystkim przestrzegany przez wyznawców religii katolickiej. Tutaj spotyka się różne religie, a wiele osób nie praktykuje żadnego wyznania. Tak więc mięso i ryby na wigilijnym stole nie są niczym wyjątkowym. Tym bardziej cieszę się, że udało mi się tak pyszne dania zaproponować, że na produkty pochodzenia zwierzęcego nie starczyło już miejsca :-) Nie wszystkie przepisy były mojego autorstwa, jakiś czas przed świętami zbierałam pomysły, potem je tyko nieco dopasowałam do naszych upodobań smakowych i wyszło naprawdę wszystko idealnie. Przygotowywałam niewielką ilości dań, skoncentrowałam się na kilku, a i tak wystarczyło nam jedzenia na wszystkie dni. Pewnie jesteście ciekawi, więc już piszę co było, tym bardziej, że większość idealnie nadaje się na Sylwestra. Był mój prosty barszcze czerwony, śledzie z boczniaka z bloga jazzowe smaki, ziemniaki, paszteciki, fasola jaś w sosie pomidorowym, ćwikła ze świeżym chrzanem i pasztet grzybowy według przepisu zieleniny, który dziś Wam tu przedstawiam. Przepis ten jest absolutnym hitem i z pewnością będę często z niego korzystać. Jest pyszny zarówno na ciepło, jak i na zimno. Zapraszam Was gorąco do wypróbowania. Na deser mieliśmy sernik z kaszy jaglanej z małymi modyfikacjami i bez rodzynek, i oczywiście zdobione pierniczki. 

Wszystkim moim czytelnikom życzę cudownych Świąt Bożego Narodzenia. Aby było spokojnie, miło i oczywiście smacznie. 

Ten rok minął bardzo szybko i był pełen miłych wydarzeń, miejmy nadzieję, że nadchodzący będzie przynajmniej tak owocny, jak ten mijający. Dla mnie to będzie rok szczególny, ponieważ kroją się nowe projekty, a w lutym ukaże się moja książka. Na samą myśl o tym jestem podekscytowana i nie mogę się doczekać, kiedy będę mogła Wam ogłosić, że już jest i oddać w Wasze ręce. Mój plan zajęć nieźle się wypełnił w ostatnim czasie, na szczęście nowe obowiązki wiążą się z tym, co lubię robić najbardziej, czyli z fotografowaniem i kreowaniem nowych dań. Także mój dział ciasteczkowy będzie się dalej rozwijał. Wszystkiego będzie jeszcze więcej, więc zapraszam Was tutaj po nowości.

Za wszystkie odwiedziny, komentarze i polubienia, ślę Wam tysiąckrotne podziękowania. To dzięki Wam to wszystko się dzieje !

Święta to czas, kiedy spotykamy się rodziną, przyjaciółmi i opowiadamy przeróżne historie. Opowiem Wam więc dziś historię o moim słynnym barszczu. Jak pewnie wielu z Was wie, w Niemczech nie ma zwyczaju popijania barszczu z czerwonych buraczków w Wigilię i warzywo to wcale nie należy do ulubionych. Raczej na samą nazwę ludzie reagują dość sceptycznie i trochę marszczą nos.

Kiedyś pojechałam na zakupy do mojego wiejskiego sklepu (przepraszam, do dużego supermarketu, bo moja wieś jest wyjątkowa) i kogo widzę? Nie uwierzycie. Właśnie w ten jeden jedyny dzień, kiedy wystawiłam nos poza dom w starych portkach i bez makijażu, spotykam znajomą, której nie widziałam całe 10 lat! Mało tego, mówi mi ona, że mieszka od dwóch lat w tej samej wsi co ja. To dość duży zbieg okoliczności, bo kiedyś mieszkała dość daleko ode mnie, i że akurat wylądowała tutaj, to niesamowite. Tym bardziej, że ona spędziła w międzyczasie kilka lat w Hiszpanii, ja w Polsce i nagle spotkałyśmy się po tym wszystkim tutaj. Tak więc stałyśmy sobie między regałami i wspominałyśmy dawne czasy, a ona mi tu mówi, że pamięta ten mój słynny, przepyszny, polski barszcz z czerwonych buraków, który kiedyś przyniosłam do pracy. Czy uwierzycie? Pękłam z dumy. Nie dlatego, że mój barszcz był podobno dobry, ale że tu, na obczyźnie, ktoś tyle czasu go pamiętał i wychwalał!

Tak więc zapraszam Was dziś na mój najprostszy na świecie barszcz, ponieważ niewiele do niego dodaję. Lubię po prostu smak buraka. Do niego oczywiście pasują idealnie uszka lub małe, chrupkie pieczywo, a ponieważ mój domowy bezglutenowiec nie może nic takiego jeść, odkryłam, że świetnie pasują do tego Popcoole. Można nawet wrzucić je bezpośrednio do barszczu, jak rozmiękną, są jeszcze pyszniejsze.