Na długo nie rozstałam się z bananami. Kiedy zobaczyłam pyszny i prosty deser u Kasi, nie mogłam z realizacją długo czekać. Przy okazji dokonałam pewnego odkrycia. Otóż od lat bałam się papieru ryżowego. DLACZEGO? Nie mam pojęcia, przecież to taka prościzna, nic się nie klei, nic nie trzeba kombinować, wystarczy tylko chwilkę namoczyć go w wodzie i zawijać, co się tylko chce. Już planuję warzywne paczuszki :-)
Przepis minimalnie zmieniłam, zróbcie jak wolicie, według mojej wersji albo tak jak podaje Kasia. Sos karmelowy wypróbuję innym razem, a teraz dodałam melasę buraczaną, którą Wam gorąco polecam, gdyż jest ona cennym źródłem żelaza i w dodatku pysznie smakuje.
Zapraszam Was gorąco do wypróbowania tego łatwego deseru, tylko nie róbcie zdjęć podczas smażenia, błagam Was, chyba że chcecie, aby Wasza kuchnia była tak zadymiona jak moja ;-)

© Mariola Streim

© Mariola Streim zdjęcie z tej serii możesz kupić tutaj

© Mariola Streim

Ciągle kombinuję z dodatkami do chleba. Odkąd nie kupuję sera, koniecznie potrzebuję alternatywę w postaci pysznych i pożywnych past. Kupne są dość drogie, pałaszujemy je na jeden raz, a skład nie zawsze jest cudowny.

© Mariola Streim

Pozostajemy w smakach bananowych. Wiem, że to trochę letnie klimaty, ale nigdy nie zaszkodzi ciepełka powspominać, tym bardziej, że temperatury mamy chwilami wyższe niż bywały latem.
Kiedyś robiłam już dżem bananowy z dodatkiem kiwi, wyszedł bardzo pyszny i pomyślałam, że pomarańcze również będą pasowały. Gorąco polecam ten przepis, bardzo szybkie wykonanie, a w smaku... nic więcej nie napiszę, spróbujcie :-)

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Przepis został opublikowany w wegańskim czasopiśmie Vege

U mnie nadal trwa cykl bananowy. Głównie dlatego, że przygotowałam jakiś czas temu, kilka przepisów bananowych do aktualnego numeru czasopisma Vege i chciałam je zaprezentować również tutaj. Niedawno zamieszczone placki z bananów i batatów również pochodzą z tego cyklu. Banany to tak wszechstronne owoce, że można je kombinować dosłownie ze wszystkim, zarówno konsystencja, jak i smak wpasują się w każde danie. Ze względu na ich słodki smak, najczęściej używamy ich do deserów, ale warto trochę oddać wodze fantazji i pokombinować z daniami wytrawnymi. Dzisiejszy koktajl mógłby być wstępem do takich eksperymentów, do normalnego, słodkiego koktajlu dodałam nieco curry i powstało coś pysznego. Można też dodać szczyptę chili.

© Mariola Streim to zdjęcie możesz kupić tutaj

Moi drodzy! Z małym poślizgiem mamy ogłoszenie wyników konkursu. Warto było trochę dłużej poczekać, ponieważ przybyło nagród! Sklep ekoj.pl ufundował (oprócz nagrody głównej) wyróżnienie. Autorka wyróżnionego przepisu otrzyma śliczną deskę do krojenia. Dodatkowo wszyscy uczestnicy otrzymają kod rabatowy 10% na zakupy w sklepie ekoj.pl.

© ekoj.pl

Wszystkie przepisy są wspaniałe i cieszę się, że zostały dodane, w ten sposób linki do nich będą sobie u mnie na blogu czekały na wypróbowanie i nigdzie mi się nie zagubią. Będą one inspiracją w mojej kuchni i w kuchniach moich czytelników. Jest jednak jeden przepis, który od razu nas skusił i do końca trwania konkursu pozostał naszym faworytem.

© taste me

Wyróżnienie otrzymuje Marcela, autorka bloga torta della figlia za przepis chiński makaron z tofu marynowanym. Ciekawy przepis i do tego pięknie podany.

© torta della figlia

Bardzo dziękuję wszystkim uczestnikom za udział, a załodze sklepu ekoj.pl za fantastyczne nagrody!

Wszystkich uczestników poproszę o kontakt mailowy.

Patrząc na nazwy, można powiedzieć, że batat i banan są ze sobą spokrewnione. Jednak, to tylko przypadek, ale taka miła gra słów. Natomiast w smaku pasują do siebie tak idealnie, że znów muszę się uśmiechać, na myśl, że może jednak? Sami spróbujcie. Zresztą bataty zdecydowanie za mało popularne są na naszych stołach, więc zapraszam do spróbowania w takiej oto, łatwej i pysznej wersji.

© Mariola Streim

© Mariola Streim zdjęcia z tej sesji możesz kupić tutaj

Przepis został opublikowany w wegańskim czasopiśmie Vege

Dziś przepis bez przepisu. Bo jak tu podać przepis, kiedy mamy do czynienia z jednym składnikiem. Ale za to z jakim! Wiem, że niektórzy jeszcze się do dyni nie przekonali, a szkoda, bo jeżeli zapomni się o tych słoikach dyni w occie, które zalegały kiedyś w sklepowych regałach, a których to i ja nie cierpiałam, to dynia jest po prostu hitem.
Dla początkujących polecam zakupienie dyni hokkaido, takiej małej, okrąglutkiej, intensywnie pomarańczowej. Ma ona wiele zalet, przede wszystkim nie trzeba jej obierać. Skórka po ugotowaniu lub upieczeniu jest miękka. Po drugie jej rozmiary nikogo nie przerażą, bo jest tak akurat na jeden, góra dwa obiady, a nie jak te inne wielkie okazy zaraz dla całego wojska. A poza tym smak! Próbowałam już wiele gatunków, ale ta pozostanie chyba na zawsze moim faworytem, bo tak idealnie smakuje, że najchętniej przygotowuję ją właśnie w taki bardzo prosty sposób, jak dziś. Kroję na księżyce, usuwam część z pestkami, układam na blasze bez niczego, bez oleju, bez przypraw i piekę do miękkości. Około 30 minut przy temperaturze 220°C. To wszystko. Oczywiście możecie wyczarować z takiej dyni pyszne dania, na przykład pierogi, placek, usmażyć z czerwoną papryką lub ugotować zupę, ale zachęcam do spróbowania takiej upieczonej z dowolnym sosem lub dipem.

© Mariola Streim to zdjęcie możesz kupić tutaj

Moi drodzy, czas ucieka, jeszcze tylko do wieczora można dodawać przepisy i wygrać bon zakupowy do sklepu ekoj.pl, zapraszam gorąco!





Tu jeszcze raz krótkie wyjaśnienie, jak to działa.
Po nakliknięciu niebieskiego przycisku we wpisie konkursowym,

pojawi się formularz InLinkz, gdzie należy wpisać linka do wpisu z Waszym przepisem, tytuł, czyli nazwę dania, oraz Wasz adres mailowy. Następnie wybrać obrazek z daniem konkursowym i potwierdzić niebieskim przyciskiem done.


Dodanie przepisu zadziała tylko, jeśli wcześniej w Waszym wpisem z przepisem, będzie zamieszczona informacja o konkursie z linkiem do wpisu konkursowego (należy skopiować z listwy w przeglądarce).
Więcej informacji znajdziecie we wpisie konkursowym, a w razie trudności, zawsze możecie do mnie napisać, chętnie pomogę :-)

Pamiętajcie o dodaniu podlinkowanego banerka konkursowego w bocznym pasku Waszego bloga, dziękuję :-)

Moi drodzy, przypominam Wam o trwającym konkursie. Jeżeli w ciągu ostatniego miesiąca przygotowaliście jakieś dania wegetariańskie lub wegańskie (w co nie wątpię), macie szansę na wygranie bonu zakupowego o wartości 100 zł, do zrealizowania w sklepie internetowym ze zdrową żywnością ekoj.pl.
Wystarczy dodać przepis pod wpisem konkursowym. Zapraszam, zostały jeszcze tylko dwa dni!


Tu jeszcze raz krótkie wyjaśnienie, jak to działa.
Po nakliknięciu niebieskiego przycisku we wpisie konkursowym,
pojawi się formularz InLinkz, gdzie należy wpisać linka do wpisu z Waszym przepisem, tytuł, czyli nazwę dania, oraz Wasz adres mailowy. Następnie wybrać obrazek z daniem konkursowym i potwierdzić niebieskim przyciskiem done.

Czy lubicie pierogi? Co za pytanie, pewnie każdy lubi je jeść, ale czy każdy lubi je robić? Do wczoraj się ich bałam. Wszelkie pierogi mnie przerażały, bo to ciasto takie zaczarowane, lepić się będzie nie tam gdzie trzeba, a to za twarde mi wyjdzie, a to za rozlazłe, a to tyle roboty... nie dam rady i już. Tak sobie myślałam. Tak więc, na tym blogu do tej pory nie ujrzeliście ani jednego pieroga, raz tylko zrobiłam takie małe, pieczone paczuszki z kapustą i to wszystko. A tu nagle, u Justinki, takie cudowne, pieczone pierogi z dynią odkryłam. Oczywiście moje chochlikowe myśli mnie dopadły, że za trudne, ale się nie dałam. Wyrabianie ciasta oddalam mojej maszynie do pieczenia chleba (bardzo polecam tę metodę), a rozgniatanie dyni widelcem przejął mój robot z nożykiem (też bardzo polecam, najwolniejsze obroty) i wspólnymi siłami daliśmy radę. Zapewniam Was – było warto. Nie są to takie typowe pierogi, bo ciasto jest drożdżowe i są pieczone, ale to, co wyszło z piekarnika, to istne niebo w gębie. Mięciutkie, leciutki i po prostu pyszne. Podobnie jak Justinka, użyłam matę silikonową i poszłam nawet dalej zakładając cienkie, gumowe rękawiczki. Dzięki temu nie musiałam ani grama mąki podsypać i nic mi się nigdzie nie przyklejało. Tak mi się to wszystko spodobało, że chyba dziś znów je upiekę :-)

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim