Założę się z Wami o to, że nie mam łatwiejszego przepisu na zupę z kalarepy niż ta. O co się założycie? Jak podeślecie mi jeszcze łatwiejszą wersję to... na razie nie mam pomysłu, ale do końca wpisu coś przyjdzie mi do głowy :-)

Ta zupa pobija jeszcze inne rekordy, podejrzewam, że jest najtańsza ze wszystkich istniejących zup, jeśli oczywiście jesteśmy zmuszeni składniki kupić w sklepie lub na targu. Ci, którzy mają własne ogródki mają kalarepkę za darmo, przynajmniej jeśli chodzi o system monetarny.

Kolejny rekord – ta zupa jest po prosu pyszna, mino, że zawiera tak niewiele. Kolejny rekord – myślę, że niewiele jest dań o tak niskiej kaloryczności.

Przekonałam was? To nie czekajcie, tylko wypróbujcie!

A wracając do naszego zakładu... osoba, która podeśle mi jeszcze łatwiejszy przepis na zupę z kalarepy, zawierającą jeszcze mniej składników otrzyma ode mnie wszystkie przepisy na zupy z mojej książki w formie PDF. Na Wasze przepisy czekam do 15.09.2018 włącznie.

Zakład trwa :-)

P.S.

Pamiętacie o konkursie? Zachęcam do wzięcia udziału!

Przepis przygotowałam dla czasopisma VEGE

2 cebule

2 kalarepy

1 łyżka octu

oliwa z oliwy do smażenia

sól do smaku

woda lub bulion warzywny

Cebule pokroić w kostkę i usmażyć na jasnobrązowo z olejem. Dodać pokrojone w kostkę kalarepy, smażyć jeszcze chwilę, do czasu aż i one się nieco zarumienią. Zalać całość wodą lub bulionem, dodać ocet i sól. Zagotować i podawać z dodatkiem świeżych ziół.

Wracam do Was po krótkiej przerwie z nową energią i z nowymi wieściami. Pierwsza dobra wiadomość dla Was to... mój blog istnieje już od 7 lat! Kto nie wierzy, może rzucić okiem na archiwum. Blog nie tylko długo istnieje, ale jest prowadzony bardzo regularnie, więc stali czytelnicy mogą być pewni, że nie zostaną nagle na lodzie, bez pomysłu na szybki posiłek. Jestem z tego oczywiście bardzo dumna, ale najbardziej cieszy mnie to, że jesteście, czytacie, gotujecie, i że zainteresowanie moimi wpisami ciągle rośnie. W związku z tym, pojawił się pomysł na tworzenie filmów kulinarnych, aby gotowanie stało się dla Was jeszcze łatwiejsze. I to była właśnie druga dobra wiadomość. Szykuje się wirtualna szkoła gotowania à la veggieola! Wszystko mam już w głowie wymyślone, teraz nadszedł czas na realizację, ale byłoby fajnie, gdybyście nieco mnie wspomogli i podpowiedzieli, które z moich dań chcielibyście zobaczyć na samym początku. Oczywiście będę filmować nowe przepisy, ale na początek chciałabym pokazać coś, co już wypróbowaliście, co się już w praktyce sprawdziło. Tym sposobem dotarliśmy do trzeciej dobrej wiadomości. Wśród osób, które się zaangażują się w mój projekt i pozostawią w komentarzu chociaż jedną propozycję dania, wybiorę jedną, która otrzyma aż dwie książki z wegańskimi przepisami:

„Wege – tu się kroi coś pysznego“ mojego autorstwa 

oraz 

„Warzywa Górą! od korzeni po liście“ Katarzyny Gubały (recenzję możecie przeczytać tutaj)

Obie książki trafią do jednej osoby i będę wysłane na terenie Polski.

Propozycje możecie pod wpisem tutaj i na FB do dnia 26.09.2018 włącznie, a wyniki ogłoszę następnego dnia.

Z tego co widzę, większość z Was jest już po urlopie i ilość odwiedzin na moim blogu rośnie. Bardzo się cieszę i postaram się publikować teraz z nieco większą częstotliwością. Temperatury na zewnątrz też wróciły do normy, więc awersja do gorącego pieca powinna właściwie u wszystkich minąć. W mojej kuchni nie było prawie letniej przerwy, ale oczywiście w ostatnim czasie dominowały sałatki. Jak zwykle, były dania łatwe i szybkie, takie jak dzisiejsze.

Czasami wiem, że coś dobrze smakuje, że jest zdrowe, ale jakoś nie mogę znaleźć optymalnego sposobu na przyrządzenie. Tak właśnie było ze słodkimi ziemniakami. Gotowane się rozpadają i nadają się tylko do miksowania (polecam przepis z poprzedniego wpisu), pieczone są bardzo dobre, ale mogą być za miękkie, tostowane są genialne (polecam gorąco). Dziś mam nowy, bardzo łatwy sposób – smażenie pojedynczych plastrów – pycha. Mogę jeść je teraz codziennie. Smakują super ze wszystkim. Jako dodatek do sałatek, jako oddzielne danie z różnymi pastami słodkimi i wytrawnymi, na ciepło i na zimno. Przygotowania dania jest błyskawiczne, więc jestem pewna, że uda mi się Was namówić na wypróbowanie. 

Proponuję jako dodatek chutney z cebuli i marchwi. Jego przygotowanie wymaga w prawdzie nieco cierpliwości, ale warto, tym bardziej, że można ugotować większą ilość i zamknąć w słoiki. Marchew i cebula to dwa tanie składniki i aż się wierzyć nie chce, że takie cudo można z nich wyczarować. Jak tak patrzę na zdjęcia, to na samo wspomnienie robię się głodna, choć niedawno przecież jadłam śniadanie.

Przepis przygotowałam dla czasopisma VEGE

© Mariola Streim

© Mariola Streim

1 słodki ziemniak (batat)

olej do smażenia 

Słodkiego ziemniaka pokroić w plastry o grubości ok, 0,5 cm i smażyć z obu stron z olejem. Można umieścić obok nich gałązki rozmarynu i pokrojony ząbek czosnku.

Chatney

5 cebul, mogą być normalne albo czerwone

2 marchwie

3 łyżki cukru

2 łyżki oleju słonecznikowego

3 łyżki sosu sojowego

1/2 łyżeczki posiekanego drobno świeżego imbiru

1 łyżeczka musztardy

sól do smaku

Cebule pokroić w kostkę i usmażyć na jasno brązowo z olejem. Dodać starte na tarce o dużych oczkach marchwie oraz pozostałe składniki i smażyć powoli, od czasu do czasu mieszając, aż wszystko się rozgotuje. 

Świetny dodatek do różnych warzyw, a także sałatek i kanapek. 

Dziś kolejny wpis dotyczący biegu na 100 km, w którym kibicujemy Michałowi (https://www.facebook.com/biegajacyroslinozerca). Po pysznym śniadaniu nadeszła pora na sycący i wartościowy obiad. Mam nadzieję, że Michał trzyma się ogólnych zaleceń i nie podjada między posiłkami słodyczy, ponieważ nie są one niczym pożytecznym w żadnej diecie, nie tylko sportowca. Kiedyś czytałam, że apetyt na słodycze maleje, jeśli nasze posiłki są bogate w cenne substancje odżywcze i wszystkie potrzeby organizmu są zaspokojone. Coś w tym jest, sama również to zaobserwowałam, a jestem łasuchem niesamowitym. Wszelkie teorie na temat odżywania są jednak zgodne co to faktu, iż obiad to posiłek główny, czyli powinien zawierać najwięcej kalorii i substancji odżywczych ze wszystkim posiłków w ciągu dnia. Sportowcy potrzebują dużo białka, więc kierując się tą myślą, wyszukałam dla Michała makaron z zielonego groszku. Groszek to roślina idealnie nadająca się do budowy i regeneracji mięśni. Kolejną jego zaletą jest duża zawartość błonnika korzystnie wpływającego na pracę jelit, jak również wysoka zawartość mikroelementów takich jak żelazo, magnez, potas, wapń, miedź i cynk. Zawiera on również dużą ilość witamin z grupy B. 

Makaron ten nie jest tak popularny i tani jak makaron ze zwykłej mąki pszennej, ale można dostać go w niektórych sklepach internetowych, a każdy dodatkowo wydany grosz będzie dobrze zainwestowany w zdrowie i energię.

Do tak wyjątkowego makaronu warto dodać wyjątkowy sos, a takim z pewnością jest ten z batatów. 

Jest bardzo łatwy do przygotowania, wystarczy zmiksować ugotowanego słodkiego ziemniaka blenderem ręcznym firmy Blaupunkt i dodać ulubione przyprawy.

W batatach znajdziecie całe mnóstwo witalnych substancji, między innymi mangan, kwas foliowy, miedź, żelazo, witaminy C, B2, B6 i E, a także biotynę (witamina H). Podobnie jak groszek, zawiera również dużą ilość cennego błonnika.
W dzisiejszym posiłku z pewnością nie znajdziecie tak zwanych pustych kalorii, tak więc całą cenną energię z posiłku możecie produktywnie wykorzystać do budowy mięśni i poprawienia kondycji.

Danie to nie zawiera glutenu (o ile sos sojowy nie zawiera pszenicy, należy zwrócić na to uwagę przy zakupie) i jest świetną alternatywą dla alergików uczulonych na przykład na tradycyjny sos pomidorowy. Śmiało też zestaw ten można polecić osobom zamierzającym pozbyć się zbędnych kilogramów, gdyż jest on sycący, ale nie tuczący. Do dzieła!

100 g makaronu z zielonego groszku

Sos z batata:

1 mała bulwa słodkiego ziemniaka (batata) ok. 200 g

1 duża cebula

1 łyżka oliwy z oliwek

3 łyżki sosu sojowego

chili lub czerwona pasta curry do smaku

sól do smaku

świeże zioła do podania

Batata obrać pokroić na kawałki, zalać wodą (wody powinno być tylko tyle, alby zakryły batata) i ugotować do miękkości. W tym czasie ugotować makaron, a także obrać, pokroić w kostkę i usmażyć na złoto cebulę z dodatkiem oliwy. Na koniec smażenia dodać sos sojowy.

Ugotowanego batata zmiksować blenderem i wymieszać z pozostałymi składnikami.

Makaron podać z sosem i świeżymi ziołami.

węglowodany 85,4 g
tłuszcz 12,4 g
kcal 592,9

Smacznego!

Czy w pełni korzystacie z lata? Lato bez lodów to nie lato, więc koniecznie namawiam Was do ich przygotowywania. My teraz jadamy je codziennie. Oczywiście takie z bardzo dużą ilością owoców. Przyznam się nawet po cichu, że kupiliśmy maszynę do ich robienia, choć i tak nadal uważam, że nie jest ona aż tak bardzo potrzebna do życia. Owszem, lody są bardzo kremowe, ale maszyny dobrej jakości sporo kosztują, więc jest to oczywiste, że przed zakupem należy to dokładnie przemyśleć. W naszym wypadku było to niestety konieczne ze względu na alergie. Wszystkie lody ze sklepu zawierają jakieś składniki źle wpływające na nasze zdrowie i samopoczucie, więc nie mieliśmy wyboru. Niezależnie od tego, czy posiadacie maszynę, czy nie, koniecznie namawiam Was do domowej produkcji, gdyż macie wtedy pełną gwarancję, że wiecie co jecie.

Na moim blogu znajdziecie niezły zbiór przepisów, wystarczy, że wpiszecie do okienka do wyszukiwania słowo LODY lub zajrzycie tutaj:

https://veggieola.blogspot.com/search?q=lody

Zapraszam!

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

1 torebka ryżu (100 g), najlepszy jest okrągły

400 ml mleczka kokosowego

3 łyżki cukru (lub do smaku)

1 filiżanka świeżych lub mrożonych owoców, na przykład truskawek, czerwonych porzeczek i malin

Ryż ugotować według opisu na opakowaniu i wystudzić. Zmiksować na gładko z mleczkiem kokosowym oraz cukrem, a następnie dodać owoce i miksować, aż będą one rozdrobnione.

Gotową masę wlać do foremek do lodów umieścić w niej patyki lub łyżeczki i wstawić na kilka godzin do zamrażalnika.

Wpis sponsorowany

Czy korzystacie z pięknej pogody i grillujecie? Ja robię to prawie codziennie i aż nie mogę w to uwierzyć, że mamy prawdziwe lato. Nawet zdążyłam już się dostosować do tych wysokich temperatur i czuję się bardzo komfortowo. Pewnie, że niektórzy narzekają, że gorąco, że nie pada, ale ja ich wcale nie słucham. Jesienią będzie jeszcze wystarczająco padać, prawda?

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Wpis sponsorowany

Lato to czas cudownych ogrodowych imprez i jeśli je organizujemy, albo jesteśmy na nie zapraszani, często zastanawiamy się, co na nie przygotować. U mnie idealnie sprawdzają się małe paszteciki. Szybkie w przygotowaniu, smaczne na ciepło czy na zimno i łatwe w transporcie, spełniają najważniejsze kryteria. Zauważyłam, że cieszą się ogromnym powodzeniem nie tylko wśród wegan. Dzięki majerankowi i płatkom drożdżowym, a także płatkom żytnim, zaskakują „mięsnym“ smakiem i konsystencją. Po takim party wszyscy pytają o przepis. Zapraszam i Was!

Moi Drodzy, powiedzcie mi, jak to u Was ze sportem wygląda? Czy uprawiacie coś regularnie? Jaki sport jest Waszym zdaniem najbardziej efektywny? Ostatnio słyszałam z ust lekarza sportowego, że zwykłe, staromodne bieganie jest sportem idealnym. Prawie nic nie kosztuje, można uprawiać go praktycznie zawsze i wszędzie, dopasować jego intensywność do własnych potrzeb, a co najważniejsze, jest on bardzo skuteczny i pozytywnie wpływa na cały organizm.

Ponieważ od dawna jestem tego wszystkiego świadoma, szukam motywacji, przyglądając się na razie tym, którzy już biegają. Wiem, że któregoś dnia się tym zarażę i cyk... wskoczę w moje sportowe buty i pobiegnę. Czy przyłączycie się do mnie? Razem może szybciej nam się to uda.

© Mariola Streim

Lato znów wraca, więc myślę, że dzisiejsza sałatka idealnie będzie do niego pasowała. Zielona, niepozorna, ale w smaku niesamowita, a co najważniejsze – czasooszczędna :-)

Kwaskowy smak kiwi nie tylko perfekcyjnie pasuje do awokado, ale ma też tę zaletę, że sałatka szybko nie ściemnieje. Zresztą, tak pyszna rzecz i tak nie ma kiedy ściemnieć... ale wspominam tak na wszelki wypadek.

A mięta? Właściwie jej nie lubię, ale jakimś dziwnym zaczarowanym sposobem wkrada się ona zawsze do mojej kuchni i muszę przyznać, że w niektórych połączeniach jest niezastąpiona. W tym wypadku właśnie tak jest. Bez świeżej mięty, to nie ta sama sałatka, więc koniecznie przygotujcie ją ze wszystkich, podanych przeze mnie składników. Sama nie lubię trzymać się ściśle przepisów, ale tym razem bardzo gorąco Was od tego namawiam.

Przepis przygotowałam do czasopisma VEGE.

garść roszponki

1 dojrzałe awokado

1 dojrzałe kiwi

garść posiekanych pistacji

garść listków świeżej mięty

sól do smaku

Kiwi i awokado pokroić i wymieszać z pozostałymi składnikami. Przed podaniem pokroić oliwą i octem winnym.