Jedna cebula, a tyle jedzenia. pewnie jedliście te pyszne krążki w pewnej fastfoodowej restauracji, ale wierzcie mi, te domowe smakują o niebo lepiej. Panierkę możecie przygotować według własnych upodobań, ważne, aby miała konsystencję gęstego ciasta naleśnikowego. Wystarczy wymieszać mąkę z wodą, przyprawić i gotowe. U mnie była wersja bezglutenowa i bardzo polecam ją wszystkim, gdyż mąka z cieciorki nie tylko idealnie pasuje smakowo, ale i jest niesamowicie chrupiąca.
Moje dzisiejsze krążki były zaplanowane jako dodatek do sałatki, ale zapomnijcie! Zniknęły natychmiast, już a tego roboczego talerza, wyłożonego papierem kuchennym dla odsączenia nadmiaru tłuszczu. Cóż, sałatka będzie na kolację, bez krążków, bo więcej cebuli już dziś nie mam, a w naszym cudownym kraju, sklepy w niedzielę są zamknięte. Muszę przyznać, że brakuje mi tych niedzielnych zakupów, które uskuteczniałam, kiedy mieszkaliśmy w Polsce. Niedziela, to jedyny dzień, kiedy mamy na to czas.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Moi Drodzy! Lato, to czas przyjęć. Fajnie jest spotkać się ze znajomymi, porozmawiać o wszystkim i o niczym, i miło spędzić czas. Często mamy też ze sobą dzieciaki i wtedy bardzo przydają się pomysły kulinarne, które zadowolą tych małych i tych dużych. Dzisiejsza propozycja taka właśnie jest. Nieskomplikowana, szybka i łatwa w przygotowaniu, do produkcji pionków możecie zaangażować wszystkim obecnych, a potem grać... jak jeszcze będzie czym grać. Założę się, że część pionków zniknie, zanim zdążycie umieścić je na planszy. Do gry potrzebujecie niewiele, tylko chipsy popcoolowe SONKO, twarożek z płatków ryżowych, pomidorki koktajlowe, ogórka lub inne warzywo i szczypiorek do oddzielenia pól. A może znacie jeszcze inne gry, w których te mini-kanapeczki można zastosować? I jak to jest, czy wygrywacie w kółko i krzyżyk? Ja niestety zawsze przegrywam, ale podobno są metody, żeby za każdym razem wygrywać, podzielcie się, jeśli takie znacie.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Twarożek ryżowy możecie zrobić na podstawie przepisu, który znajdziecie tutaj.

Wpis sponsorowany

Jak tam Wasze kilogramy? Czy jest jakaś osoba, która nie marudziłabym wiosną, że trochę ich nazbierała podczas zimowych, przytulnych wieczorów? Nawet jeśli waga nie pokazuje dodatkowego balastu, każdy chyba odczuwa potrzebę wiosennej lekkości. No i witaminy koniecznie musimy sobie dostarczyć, aby nasza witalność rozpierała nas od zewnątrz i była widoczna na zewnątrz. Wiadomo, że dobre samopoczucie od razu odzwierciedla się w naszym wyglądzie. Nie ma co marzyć o pięknej cerze, włosach czy paznokciach jeśli nie zadbamy o zdrowie naszego organizmu. Dumając sobie nad tym, jak tu przemycić jak najwięcej zdrowych elementów do mojego jadłospisu, przypomniałam sobie o owocowych kanapkach z mojego dzieciństwa. Pewnie nie uwierzycie, ale byłam wtedy niejadkiem, szczególnie w szkole mogłam głodować godzinami. O owocach nawet mowy nie było. Wtedy moja mama wpadła na pomysł owocowych kanapek. Najbardziej lubiłam te z jabłkiem. Nawet zdarzało mi się je zjeść ;-) Dziś zaprezentuję Wam kilka prostych i pysznych pomysłów, a ponieważ kanapki miały być lekkie, ich podstawą jest pieczywo lekkie SONKO. Wszystkie posmarowałam najpierw musem migdałowym. Po kolei od lewej mamy filetowaną pomarańczę z rodzynkami, następnie banana z tartą gorzką czekoladą, potem kiwi posypane grubym cukrem. W dolnym rządku od lewej jabłko z melasą buraczaną, awokado z sezamem, a na końcu melona posypanego mielonymi migdałami.
I co? Czy już nabraliście apetytu na wiosenną lekką kanapkę?

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Wpis sponsorowany

Wiem, że dla większości z Was, domowe ogórki nie są niczym szczególnym. Dla mnie jednak są. Po pierwsze, bardzo trudno było mi tu je kupić. Wszędzie były tylko te z folii, duże, natomiast gruntowych nie mogłam nigdzie znaleźć. Po drugie nie znalazłam tego, co jest do ogórków niezbędne (tak myślałam), czyli chrzanu i kopru. Po trzecie myślałam, że to takie zaczarowane i trudne.
Kiedy udało mi się w końcu kupić ogórki, a nie udało mi się kupić dodatków, postanowiłam się nie ceregielić, tylko zrobić z tego, co mam, czyli z ogórków, wody, soli i czosnku. Taka prościzna, a ogórki smakują cudownie, spróbujcie, jeżeli macie możliwość. Zrobiłam małą ilość, tak na krótko, bez wekowania.

© Mariola Streim

Dziś obiecane tsatsiki. Klasyka kuchni greckiej, nie może jej zabraknąć na żadnym talerzu z tego regionu. Dodaje się dosłownie do wszystkiego. Do grillowanych warzyw, do sałaty, do chleba, z oliwkami. Z dużą ilością czosnku i świeżym smakiem ogórka, świetnie uzupełni każde danie. Trochę przypomina mi się nasza polska mizeria i kojarzy właściwie z latem. Świeże ogórki byłyby idealne, ale czas mi jakoś umknął, sezon ogórkowy się skończył i teraz muszę zadowolić się ogórkiem importowanym. Wrócę jednak z całą pewnością do tematu w sezonie i powtórzę ten smakołyk we właściwym wydaniu.
A tymczasem, spróbujcie jeżeli nie mieliście jeszcze okazji, z pewnością przypadnie Wam do gustu.

© Mariola Streim

Szukacie szybkiego, kreatywnego dania na świąteczny stół? Otóż znalazłam tutaj rewelacyjny pomysł. Wczoraj wypróbowałam go dla Was i już wiem, że u mnie też będą takie grzybki.
Wiem, to nie ta pora roku, ale co tam. Trujące muchomory, wiosną? No i co z tego?
Jestem przekonana, że uśmiech gości jest gwarantowany.

Jak widać, dawne uwagi mojej babci „dziecko, nie baw się jedzeniem”, nie przyniosły żadnych skutków ;-)
I całe szczęście!

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Wasze cebule pewnie też już nie chcą siedzieć cicho w szafce, poczuły wiosnę i postanowiły wypuścić jasnozielone szczypiorki. Z takiej niecierpliwej cebuli nic już dobrego nie będzie, jest zwiędła i miękka, przeważnie ląduje w śmietniku. Ja jednak witam takie aktywistki z ochotą, zapewniem im zakwaterowanie na moim kuchennym parapecie i po kilku dniach mam na kolację smaczny chleb posmarowany twarożkiem, ze szczypiorkiem, lekko posolony, z dodatkiem świeżo zmielonego pieprzu. Pycha! Pomyślcie o tym następnym razem, zanim westchniecie, że cebula znów do niczego :-)

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Cebulę należy umieścić w naczyniu z wodą, tak, aby korzonki były zanurzone w wodzie.

Zbliża się wiosna (choć jeszcze zdarza jej się gdzieś tam zabłądzić po drodze, zamiast szybko do nas pędzić) i wiadomo, nikt z nas w tym czasie nie jest zadowolony z brutalnego testu wagowego. Każdy marudzi, że spodnie za ciasne, że coś tam, coś tam, a apetyt niestety nadal jest. Na takie rozbieżności interesów mam takie małe co-nie-co. Niby nic, a jednak smaczne jest i oko też się trochę nacieszy.

© Mariola Streim

Ach ta gruszka, tu flirtuje, tam flirtuje. Kiedyś niedostrzegana, coraz częściej gości u mnie na stole, w ciekawych duetach. Kto by pomyślał, taka niepozorna, a tyle w niej zalet.
Dla mnie jest to raczej warzywo. Lubię jej smak w połączeniu w innymi warzywami, jako dodatek do sałatek. Niedawno prezentowałam wam ją tutaj z ogórkiem.
Inspirację do mojej dzisiejszej przekąski znalazłam tutaj. Od razu miałam przed oczami to, co dziś zrobiłam, czyli takie małe olśnienie. Czytam przepis... i wiem, jak go inaczej zinterpretować. Potem przegląd lodówki. Zawsze u nas całe stado sosików, chrzaników i musztardek na stanie, więc od razu znalazł się posujący dodatek podkreślający smak i wygląd tej kompozycji.
Tak to lubię – zupełnie nowe (dla mnie) połącznie.

© Mariola Streim

© Mariola Streim

Alergicy nie mają łatwego życia, niestety. Na szczęście pojawia się coraz więcej informacji na ten temat i coraz więcej możliwości radzenie sobie z tym problemem.

Przygotowałam propozycję efektownej przystawki, jest łatwa w wykonaniu, jedynie wymaga nieco czasu, ale większość czasu spędza się na czekaniu, więc nie jest tak źle. Można ją zrobić w tak zwanym międzyczasie :-)

© Mariola Streim

© Mariola Streim

© Mariola Streim