Czy te batony mogą uzależnić? Owszem, mogą. Przygotowywałam je już kilkakrotnie i za każdym razem znikały z niezwykłą prędkością. Zdecydowanie mogą robić konkurencję różnym batonikom ze sklepu, z tą różnicą, że w tych batonach jest wiadomy skład. Chrupiące, słodkie, lekko słone... sami spróbujcie. Wystarczy zorganizować dosłownie kilka składników i w ciągu kilku minut są gotowe. Potem wystarczy tylko schłodzić i można podawać.

Maj jest miesiącem, w którym powoli zaczynamy organizowanie pikników, więc może Wam się mój przepis przyda? My zabieramy takie batony w podróż, a tych na szczęście jest w ostatnim czasie coraz więcej. Udało nam się w końcu znaleźć sposób na wypady pasujące do naszej sytuacji zawodowej i pozwalające nam na zabieranie naszych czterech zwierzaków (dobrze przeczytaliście, nie czterech łap, lecz czterech zwierzaków, czyli 16 łap!). Ale o tym innym razem...

Bez względu na to, czy pijamy espresso, czy kawę w różnych wariacjach, musi być ona idealnie przygotowana, a to bez trudu osiągniemy za pomocą dobrego kolbowego ekspresu ciśnieniowego. Firma Blaupunkt ma w swojej ofercie takie właśnie urządzenie, które działa na identycznych zasadach, jak profesjonalne włoskie maszyny spotykane we włoskich kafejkach. Obsługa jest bardzo łatwa, w metalowym filtrze umieszcza się mieloną kawę, ubija się ją lekko, umieszcza w maszynie i naciska odpowiedni przycisk. To wszystko. Potem tylko ten zapach... i pierwszy łyk... o szkoda, że tak szybko się skończyło. Mówię Wam, jak we Włoszech.

Zaletą tego ekspresu jest to, że ma tylko 4 przyciski i jedno pokrętło, więc obsługuję się ją intuicyjnie. Ilość kawy też jest łatwa do odmierzenia, ponieważ w wyposażeniu jest specjalna łyżeczka. Mamy do wyboru jedno espresso lub dwa, a jeśli jesteśmy zwolennikami zwykłej kawy, nic nie stoi na przeszkodzie, aby nacisnąć przycisk ponownie i otrzymać większą ilość napoju. Można też przygotować dwie filiżanki jednocześnie. W każdej chwili można przerwać pracę ekspresu, jeśli zauważymy, że filiżanka jest prawie pełna. 

Dla mnie to najłatwiejsza w obsłudze maszyna do kawy jaką znam. Do tej pory stresowałam się, kiedy miałam przygotować kawę dla gości. Nie byłam pewna, czy zrobi mi się za mocna czy za słaba. Ile kawy, ile wody, ile filiżanek? Ilość zmiennych w tym jednym zadaniu przyprawiała mnie o zawrót głowy. Teraz już koniec z moimi wątpliwościami, naciskam przycisk i mam :-)

Teraz pora na podsumowanie:

Duże plusy:

- łatwa, intuicyjna obsługa

- podwójny, stalowy filtr pozwalający na przygotowanie szczególnie aromatycznej kawy

- możliwość indywidualnego dozowania ilości wody

- możliwość przygotowania dwóch filiżanek jednocześnie

- idealna temperatura parzenia

- łatwe czyszczenie

- możliwość zatrzymania przepływu wody

- wyjmowany, przeźroczysty pojemnik na wodę o pojemności 1,2 l

- automatyczne wyłączanie

- łyżka do odmierzania z końcówką do ubijania kawy

- dodatkowy filtr na kawę w saszetkach

Małe minusy:

- urządzenie mogłoby nieco ciszej pracować

- brak jednego przycisku na jedną dużą kawę

Minusy te nie są jednak takie straszne, znam ekspresy do kawy, które są głośniejsze.

Jeśli chodzi o dużą kawę, to nie ma problemu, przycisk do przepływu wody można dowolnie włączać i wyłączać, co pozwala indywidualnie dostosować kawę do własnych upodobań. Oddzielny przycisk byłby absolutnym luksusem pozwalającym mi na całkowite wyłącznie myślenia.

Tak więc, mogę z przekonaniem napisać, że ekspres spełnia moje wszystkie oczekiwania.

Produkt można zakupić w Autoryzowanym Sklepie Blaupunkt www.blaupunkt-sklep.pl

© Mariola Streim

2 porcje

8 wegańskich biszkoptów lub ewentualnie innych podobnych ciasteczek

1 espresso

150 g wegańskiego serka (u mnie na bazie migdałów)

50 ml wody po cieciorce

3 łyżki cukru

2 łyżki likieru Amaretto

1/2 łyżeczki gumy guar

gorzkie kakao do posypania

Wodę po cieciorce ubić wraz z cukrem na sztywną pianę, dodać serek gumę guar i zmiksować wszystko razem, ale bardzo krótko, tak, aby kremu nie rozbić.

Umieścić po dwa biszkopty na dnie szklaneczek, pokropić kawą wymieszaną z espresso, nałożyć na nie krem, na wierzchu ułożyć po jednym biszkopcie i również pokropić je kawową mieszanką. Posypać kakao, dodać do każdej szklaneczki po jednym biszkopcie i udekorować świeżą miętą. Podawać natychmiast lub po schłodzeniu.

Wpis sponsorowany

Wpis sponsorowany

Co z tym zrobić? Moja rada jest prosta. Należy przeanalizować jakie słodycze jadamy i postarać się zamienić je na zdrowsze. 

Zakazy nic nam nie dadzą. Jeśli zabronimy sobie czegoś ukochanego, możemy być pewni, że zakaz będzie prędzej czy później złamany i będziemy mieć później poczucie frustracji, bo w końcu nie daliśmy rady dotrzymać danego słowa. We własnych oczach jesteśmy wtedy niewiele warci, bo osoba, która nie dotrzymuje obietnic nie zasłużyła na nasz szacunek. A skoro jesteśmy niewiele warci, to już nie ma znaczenia, czy zjemy dodatkową furę niezdrowych słodyczy, czy nie. Wręcz przeciwnie, ich zjedzenie może być to dla nas pocieszeniem. Oczywiście takie pocieszenia nie są dobre i powodują kolejne wyrzuty sumienia. Takie diabelskie koło może kręcić się w nieskończoność i bardzo trudno z niego wyjść. Aby tego uniknąć warto zastosować metodę małych kroków i nie rezygnować z zakazanych smaków całkowicie. Jest całe mnóstwo produktów, które oprócz słodkiego smaku dostarczają nam cennych witamin i błonnika, więc nie są aż tak straszne jak gotowe słodycze, w których niczego pożytecznego nie znajdziemy. 

Moje doświadczenia, potwierdzone Waszymi komentarzami utwierdzają mnie w przekonaniu, że im zdrowiej się odżywiamy, tym mniej mamy ochotę na coś słodkiego. Generalnie, ataki nagłego głodu zanikają. Również medycyna chińska to potwierdza. Według niej, jeśli po posiłku mamy niedosyt i ochotę na coś słodkiego, to znaczy, że się porządnie nie najedliśmy. Nawet mając bardzo pełen żołądek możemy być nienajedzeni. Dobrze najedzeni jesteśmy, gdy zjedliśmy posiłek wartościowy dla naszego organizmu. Ostatnio nawet przeczytałam interesujące hasło napisane w związku z odchudzaniem. Brzmiało ono mniej więcej tak: „jedz lepiej, nie mniej!“ Tak więc, zapraszam na pyszny krem, który z pewnością będzie świetną alternatywą do gotowych smarowideł z supermarketu.

Pamiętajcie jednak, że cukier to cukier, bez względu na to czy pochodzi z waszej cukierniczki, czy z owoców. Ostatecznym celem powinno być jego jak najmniejsze spożycie.

180 g daktyli

2 duże, dojrzałe banany

2 łyżeczki karobu (ewentualnie ciemnego kakao)

2 garście orzechów nerkowca (ewentualnie fistaszków)

Daktyle, banany, korab i orzechy zmiksować. Jeśli daktyle są mocno wysuszone, można wcześniej zalać je wrzątkiem i moczyć przez godzinę aby zmiękły. Gwarantuję, że to jest pyszne!

Więcej smacznych inspiracji mojego autorstwa znajdziesz na stronie Sonkofit

Macie ochotę na pyszne jabłka prosto z piekarnika? Założę się, że przy ich jedzeniu każdy się poparzy, bo nie może się już doczekać, kiedy w końcu będzie można je zjeść. Ich wygląd i zapach idealnie pasują do puszystego śniegu za oknem. Do tej pory myślałam, że są trudne do wykonania, ale bardzo się pomyliłam, nie ma nic łatwiejszego. Ten deser przygotowuje się szybciej niż najprostsze ciasto, a z pewnością jest o wiele zdrowszy. Nadzienie można oczywiście dowolnie modyfikować. Koniecznie wypróbujcie.

4 duże jabłka (najlepiej szara reneta lub antonówka)

50 g pełnoziarnistych opiekanych płatków orkiszowych Sonko fit

100 ml śmietany roślinnej lub mleczka kokosowego

2 łyżki rodzynek

2 posiekane orzechy włoskie

30 g cukru z prawdziwą wanilią

łyżeczka cynamonu

pół łyżeczki kardamonu

Czas relaksu dla większości z nas nadal rwa i jest to cudowne uczucie, gdy tak naprawdę nie musimy nic robić. Nawet jeśli w tym czasie pracujemy, wszystko toczy się nieco wolniej i pozwala nam na chwilę wytchnienia, zanim w nowym roku znów się porządnie rozkręcimy. Moje dni świąteczne minęły tak, jak sobie obiecałam, bardzo leniwie i śmiać mi się chciało, kiedy przeczytałam na FB takie powiedzonko, iż w święta wstaje się tylko po to, aby się znów położyć. Tak, nasz kanapa była cały czas zajęta, miejsce obok kanapy zarezerwował sobie pies, a łóżeczka kotów na parapecie też nie świeciły pustką. Cudownie! 

30 g opiekanych płatków jaglanych Sonko fit + 2 łyżki do dekoracji

50 ml wody z ciecierzycy (aquafaba) - najlepiej z puszki

1/4 tabliczki gorzkiej czekolady + nieco do dekoracji

6 łyżek cukru

2 saszetki herbaty korzennej np. „sweet chai“

1 mała puszka mleczka kokosowego schłodzonego w lodówce

Herbatę parzyć przez 10 minut w 1/4 małej filiżanki wody i wystudzić. Czekoladę roztopić w kąpieli wodnej i również lekko wystudzić. Wodę po cieciorce wymieszać z herbatą i ubijać mikserem przez 5 minut. Najpierw na najmniejszych obrotach, a następnie zwiększając stopniowo do największych.

Dodać 4 łyżki cukru i ubijać jeszcze przez 3 minuty. Do pianki dodać roztopioną czekoladę i wymieszać łyżką.

Mus przełożyć do pucharków, posypać płatkami jaglanymi i wstawić deser na godzinę do lodówki.

Przed podaniem wymieszać gęstą część mleczka kokosowego z pozostałymi dwiema łyżkami cukru i udekorować nią deser. Warstwę ubitego mleczka posypać płatkami i startą czekoladą.

Więcej smacznych inspiracji mojego autorstwa znajdziesz na stronie Sonkofit

Jak co roku, na nic nie zdają się moje obiecanki-cacanki, że o wszystkim pomyślę wcześniej, i że spokojem zajmę się przygotowaniami na święta. One są jak magiczny magnez, który przyciąga wszystkie możliwe wydarzenia i skupia je właśnie w tym czasie. Zapewniam Was, gdyby święta były w styczniu, z pewnością nic by mi to nie pomogło, bo i tak wszystko zwaliłoby mi się na głowę właśnie wtedy. Błagam, pocieszcie mnie i napiszcie, czy ten przedświąteczny czas też tak szybko Wam ucieka? Czy też w ostatniej chwili szukacie prezentów? Ja jeszcze nie mam ani jednego i pomyślałam, że może w tym roku wcale nie będą ich szukać tylko od razu przejdę do działań kulinarnych i rozdam to, co powstanie w mojej kuchni. Od jakiegoś czasu piekę i dekoruję już piernikowe domki, ale nie ukrywam, że wymagają one nieco czasu. Dla tych, którzy mają go jeszcze mniej niż ja, może przydać się dzisiejszy przepis na praliny. Czas przygotowania jest bardzo krótki i najlepiej robić je tuż przed samymi świętami, ponieważ za długo nie można ich przechowywać. Czyli w sam raz pomysł dla spóźnialskich. Zapraszam!

100 g pełnoziarnistych płatków orkiszowych Sonko fit + garść do obtoczenia pralinek

100 g wiórków kokosowych

10 daktyli

1 łyżka rozpuszczonego oleju kokosowego

8 łyżek syropu z agawy

100 ml wody

1 łyżeczka ciemnego kakao

szczypta cynamonu

2 łyżki cukru pudru

2 łyżki mąki kokosowej

Daktyle zalać wrzątkiem i moczyć przez pół godziny aby zmiękły. Płatki orkiszowe, wiórki, odcedzone daktyle, olej kokosowy, syrop z agawy i wodę zmiksować na gładką masę. Podzielić masę na dwie części. Do jednej dodać cynamon, a do drugiej kakao. Uformować z mas małe kulki. Jasne obtoczyć w mące kokosowej i cukrze, a ciemne w rozdrobnionych płatkach orkiszowych. Gotowe kulki wstawić do lodówki. Wyjąć ok. pół godziny przed planowanym podaniem.

Więcej smacznych inspiracji mojego autorstwa znajdziesz na stronie Sonkofit

Szybko, szybko, jeszcze szybciej. Mam wrażenie, że tak właśnie kręci się świat wokół nas.

A my? Cóż, każdy ponarzeka i wraca do codziennych spraw, mając nadzieję, że w końcu ze wszystkim zdąży. Dla wszystkich, którym marzy się chwila wytchnienia, mam coś cudownego. Natychmiastowe ciasto z mikrofalówki! Na razie jest z normalnej mąki, ale myślę, że wkrótce podam Wam przepis na wersję bezglutenową. Możecie je przygotować w najbardziej polowych warunkach, na przykład podczas przeprowadzki lub w pracy. Choć prawie nie używam mikrofalówki i już chciałam ją nawet wytransportować z mojej kuchni, muszę przyznać, że ten pyszny kąsek spowodował, że jeszcze jej nie usunę. Koniecznie spróbujcie, najlepiej natychmiast.

Przepis ukazał się w czasopiśmie Vege.

3 łyżki mąki

Lekko wystudzić, ale najlepiej smakuje jeszcze ciepłe. 

Koniecznie pieczcie tylko minutę, przy dłuższym czasie ciasto robi się suche i ścisłe. Jeśli wykonacie je ściśle według przepisu, będzie mięciutkie i wilgotne, po prostu idealne :-)

U mnie raczej szybko niż leniwie, bo o leniuchowaniu ostatnio nawet mowy nie ma, wręcz przeciwnie. Bardzo możliwe, że niedługo dojdzie mi jeszcze ogromny (cudowny!) projekt, ale nie martwicie się, blog nie jest na razie zagrożony :-)

Czasopisma i poradniki pękają w szwach od cudownych porad, jak radzić sobie z codziennym stresem. Czy rzeczywiście mamy tyle na głowie, czy tylko nam się ta wydaje? W całym tym wszechobecnym narzekaniu, że mamy coraz mniej czasu coś jednak jest. Większość z nas pewnie nie czuje się komfortowo już na samą myśl na ten temat i uważa, że ten codzienny kołowrotek, to jedynie brak organizacji. Bądźmy jednak szczerzy – brak czasu i nadmiar obowiązków jest po prostu faktem. Dla uzyskania jasności, sporządźmy listę spraw, które udaje nam się załatwić w ciągu jednego dnia. Okaże się, że jest tego sporo, więc nasze uczucie wiecznego pośpiechu jest jak najbardziej uzasadnione. Bądźmy więc nieco milsi dla siebie samych i zróbmy sobie małą przerwę, a w nagrodę za nasze małe, ale ważne osiągnięcia, przygotujmy sobie coś słodkiego. Coś, co pozwoli nam na chwilę odetchnąć i przyznać przed samym sobą, że jesteśmy świetni, i że w pełni zasługujemy na leniwy deser, na którego wykonanie nie musimy tracić dużo cennego czasu.

Okazuje się, że tak niewiele trzeba, żeby poczuć się lepiej...

Artykuł i przepis ukazał się w czasopiśmie Vege.

200 g tofu naturalnego

3 łyżki jogurtu roślinnego

8 łyżek mieszanki mąk:

2 gryczanej

2 skrobi kukurydzianej

2 kokosowej

2 ryżowej

nieco wanilii

do podania: jagody* na sos jagodowy, cukier do smaku i jogurt roślinny

Zagotować wodę w dużym garnku. Tofu oraz jogurt zmiksować, a następnie wymieszać z 2/3 mieszanki mąk i wanilią. Pozostałą mąkę wysypać na blat kuchenny, wyłożyć na nią ciasto i uformować z niego wałek o średnicy mniej więcej 2 cm. Odcinać skośne krążki i wrzucać na gotującą się wodę. Gotować do czasu, aż pierogi wypłyną na powierzchnię. Odcedzić i podawać z sosem jagodowym, cukrem i jogurtem.

Sos jagodowy:

Jagody rozgnieść widelcem, wymieszać z cukrem i gotować chwilę, aż powstanie sos.

*Można użyć jagody lub inne owoce mrożone.

Każdy z nas zna te chwile, gdy nagle mamy ochotę na coś słodkiego. Szczególnie jesienią chwile takie zdarzają się coraz częściej. To pewnie zmiana światła i temperatury na zewnątrz powoduje, iż nasze organizmy ogarnia panika, że nie dostaną w najbliższym czasie wystarczającej ilości energii. Ale moi Drodzy, bez paniki. Ten nagły głód da się szybko i zdrowo zaspokoić. Dzisiejszy deser przygotowałam dosłownie w kilka minut, jest bez glutenu, bez laktozy, za to z pysznymi, zdrowymi składnikami. Szczególnie chciałabym zwrócić uwagę na kardamon, który ostatnio stał się moim kulinarnym ulubieńcem. Rozgrzewa i pozytywnie nastawa do życia. Spróbujcie i przekonajcie się sami.

80 g polenty

200 ml mleka roślinnego

wanilia lub cukier waniliowy

2 łyżeczki cukru

na wierzch:

2 jabłka

czubek łyżeczki cynamonu

czubek łyżeczki kardamonu

1 łyżeczka błonnika jabłkowego

1 łyżeczka cukru

nieco wody

nieco syropu z agawy do podania

Polentę wymieszać z mlekiem, cukrem oraz wanilią i doprowadzić do wrzenia ciągle mieszając. Przykryć pokrywką i gotować 10 minut od czasu do czasu mieszając na bardzo małym ogniu. Wyłożyć do foremek żaroodpornych. Obrane jabłka pokroić na kawałki i z odrobiną wody smażyć do czasu aż woda wyparuje. Cukier, cynamon, kardamon i błonnik jabłkowy wymieszać, dodać do jabłek, w razie potrzeby dodać jeszcze nieco wody i wymieszać. Gotowe jabłka wyłożyć na polentę. Można podać od razu z dodatkiem syropu z agawy lub zapiec w piekarniku (15 minut, 200 ˚C we wcześniej nagrzanym piekarniku)

Błonnik jabłkowy możesz kupić w sklepie Pharmovit

Skądże! Późne lato to istny raj dla roślinożerców. Kolorowe stragany kuszą swoją obfitością, że aż chciałoby się kupić więcej niż da się udźwignąć. Marzy nam się, aby ten czas nigdy się nie kończył, abyśmy przez cały rok mogli czerpać z bogactwa sezonowych zbiorów. Podobno nie ma rzeczy niemożliwych i choć lata przedłużyć się nie da, da się jednak przechować jego smak.

Możliwości konserwacji warzyw i owoców jest całe mnóstwo i do wieków się je stosuje. Moda na domowe zaprawy, po krótkiej przerwie znów wraca i całe szczęście, ponieważ pracy wcale nie ma aż tak dużo, a widok zapełnionej spiżarni lub choćby jednej szafki kuchennej z pewnością nam ten trud wynagrodzi. Przechować da się praktycznie wszystko, więc tylko od naszej fantazji i upodobań smakowych zależy, na co się zdecydujemy.

W zależności od produktu, powinniśmy dobrać odpowiednią metodę konserwacji.

Suszenie:

To bardzo łatwa i szybka metoda. Zioła, grzyby, plasterki pomidorów i niektóre owoce wystarczy suszyć przez noc specjalnej suszarce i potem zamknąć w szczelnych pojemniczkach. To wszystko. Tak zrobione zapasy bez problemu przetrwają przez całą zimę bez utraty aromatu.

Mrożenie:

Najpopularniejszy sposób na zatrzymanie lata, nie wymaga wiele pracy, a efekt może być niesamowity.

O mrożonych truskawkach, malinach czy jagodach już nie warto wspominać, każdy pewnie je gromadzi, ale można pomyśleć na przykład o kwiatach. Wiele z nich jest jadalnych i nic nie stroi na przeszkodzie, aby uwiecznić je w kostkach lodu. Można sobie wyobrazić miny gości, kiedy wieczorową porą w środku zimy, podamy im koktajl udekorowany kostkami lodu z zatopionymi fiołkami lub kwiatkami dzikiego bzu.

Bardziej roboczym produktem, mniej umilającym oko, ale za to podniebienie, jest mus z dyni. Ten idealny półprodukt o szerokim zastosowaniu można wykorzystać zimą do deserów, wypieków i zup. Dynię wystarczy pokroić w księżyce, usunąć pestki, upiec i zmiksować. Poporcjowana i (koniecznie) opisana pulpa, spokojnie będzie sobie czekała w zamrażarce na jej zastosowanie.

Wekowanie:

Wymaga nieco pracy, ale za to bardzo przyjemnej, tym bardziej, że od czasu do czasu można skubnąć sobie świeżutką, wypestkowaną wisienkę, zanim zostanie zamknięta na długie miesiące.

Do wyboru mamy dwa rodzaje słoików – nowoczesne twist-off, z metalowymi nakrętkami oraz nieco nostalgiczne weck ze szklanymi dekielkami, gumkami i klamerkami. Oba rodzaje słoików świetnie funkcjonują i można je używać wielokrotnie, pod warunkiem, że nie są uszkodzone.

Cała procedura wekowanie jest dziecinnie łatwa, ale słoiki przed użyciem muszą być sterylnie czyste, co wcale nie jest trudne.

Najpierw słoiki i dekielki należy dokładnie umyć (na przykład w zmywarce) a następnie:

- zalać na kilka minut wrzątkiem

- lub wstawić do piekarnika na minimum 10 minut przy temperaturze 120˚C

- lub napełnione wodą (otwarte) wstawić do mikrofalówki i doprowadzić do wrzenia, dekielki zalać na kilka minut wrzątkiem.

Tak przygotowane słoiki oczywiście muszą aż do zamknięcia pozostać w miarę możliwości sterylne, to znaczy, podczas pracy nie należy dotykać ręką gwintów, ani wewnętrznej strony dekielków. Chodzi o to, aby jak najmniej bakterii dostało się do wnętrza słoika podczas pracy. Aby czysto napełnić słoiki zawartością, warto zorganizować sobie specjalny lejek z szerokim otworem odpowiedniej wielkości, wtedy nic nam się nie rozleje i brzegów nie trzeba będzie wycierać. Jeśli już nam się jednak mały wypadek wydarzy, należy użyć czystej ściereczki.

Kiedy już słoiki zostaną zapełnione i chcemy przechowywać je przez dłuższy okres czasu, konieczna jest ich pasteryzacja. To nic innego, jak podgrzewanie zamkniętych zapraw w kąpieli wodnej lub w piekarniku. Czas i dokładna temperatura zależy od produktu, owoce możemy pasteryzować krócej, wystarczy 10 minut, przy temperaturze 90 ˚C. Natomiast warzywa wymagają dłuższego czasu i wyższej temperatury. Generalna zasada jest tak, że im więcej białka zawiera produkt, tym dłużej powinniśmy pasteryzować słoiki.

Na przykład zupę z soczewicą powinniśmy gotować aż 90 minut przy temperaturze 100 ˚C.

Jak widać cały proces wekowania nie jest trudny, ale należy wykonać go starannie, ponieważ w nieodpowiednio zapasteryzowanych słoiczkach mogą rozmnożyć się niebezpieczne dla zdrowia bakterie.

Po tym małym wykładzie technicznym pora w końcu przejść do samych przetworów, w końcu to o nie tutaj chodzi.

Gdy wykonamy już naszą pracę, czeka nas zimą prawdziwa radość. Będziemy wyciągać słoiczek po słoiczku, delektować się jego zawartością i dziwić się, że to nasze własne dzieło.

A może sprezentujemy nasze skarby ukochanej osobie? Nie ma nic piękniejszego, niż domowej roboty, w dodatku jadalne podarunki.

W kolejnych wpisach zaprezentuję Wam kolejne przepisy na zimowe zapasy, zapraszam!

P.S.

Przypominam o konkursie i wspaniałych nagrodach!

Dwukolorowy dżem śliwkowo gruszkowy 

(idealny na prezent, do krótkoterminowego przechowywania)

dowolne ciemne śliwki, na przykład węgierki

gruszki

cukier żelujący (ilość odpowiednia do ilości owców według opisu na opakowaniu, w sprzedaży są różne rodzaje)

agar opcjonalnie

Warstwy należy przygotować równocześnie w dwóch osobnych garnkach. 

Warstwa śliwkowa:

Śliwki przekroić na pół i zagotować wraz cukrem żelującym ściśle według opisu na opakowaniu. Nie trzeba usuwać pestek, ponieważ po ugotowaniu należy przetrzeć masę przez sitko. W ten sposób pozbędziemy się zarówno skórek, jak i pestek. Jeśli chcemy mieć pewność, że dżem będzie dość gęsty i warstwy się nie wymieszają, można dodać nieco agaru (mniej niż podane jest na opakowaniu, gdyż cukier już nam masę zagęści). Gotowy dżem wlać do połowy sterylnych słoiczków twist-off i przestudzić.

Warstwa gruszkowa:

Gruszki obrać, usunąć gniazdka, pokroić i zagotować wraz cukrem żelującym ściśle według opisu na opakowaniu.

Można również dodać nieco agaru, aby mieć pewność, że dżem wystarczająco stężeje. 

Gotową masą dopełnić słoiczki i szybko zamknąć.

Przechowywać w lodówce, najdłużej kilka tygodni.

Hummus mogłabym jeść codziennie, tym bardziej, że tyle jest możliwości tworzenia jego nowych smaków. Czy próbowaliście już na słodko? Jeśli jesteście łasuchami, jest to smarowidło dla Was. Jest ono nie tylko pyszne, ale i zdrowe.

Przy okazji przedstawię Wam nowe wafle superfoods firmy SONKO, to właśnie one zainspirowały mnie do wypróbowania dzisiejszego przepisu, ponieważ doskonale do niego pasują. Jak widzicie na zdjęciu, wafle te są bardzo cienkie, chrupiące i składają się z kaszy jaglanej oraz trójkolorowej komosy. Z całą pewnością zdrowe, zaliczające się do nowej grupy produktów SONKOfit. Białko, magnez, żelazo i cynk to tylko najważniejsze cenne substancje, zawarte w tym produkcie. Niestety mogą zawierać małe ilości glutenu, ale osoby, które nie są na niego uczulone, aczkolwiek ograniczają jego spożycie, spokojnie mogą po nie sięgnąć. Posmarowane dzisiejszym hummusem z pewnością wywołają uśmiech na Waszych twarzach. 

400 g ugotowanej cieciorki (ewentualnie może być z puszki)

1 łyżka ciemnego kakao

3 miękkie daktyle

1 łyżka syropu z agawy lub klonowego

wanilia

Kakao wymieszać z odrobiną wrzątku, następnie wszystkie składniki zmiksować.

wpis sponsorowany